werkterrein, maar samen werking tussen de tafels is noodzakelijk. Zo is er de 'cliëntentafel'. Hier handelt men met de cliënten en de aangesloten banken. Ook adviseert men omtrent koersverwachtin- gen en geeft men uitleg over de marktsituatie. Een ander onderdeel in de dealing-room is de tafel 'in- terbancair contant kopen en verkopen'. De handelaren houden alle koersen van va luta's - tegen guldens of tegen een andere vreemde valuta van seconde tot seconde bij. Zij beslissen te gen welke koers op de inter- bancaire markt wordt ge kocht en verkocht. Als er een contante transactie bij bijvoorbeeld de cliëntentafel heeft plaatsgevonden no teert de handelaar in de 'po sitie' wat er gekocht of verkocht is. Dit is een valu- taboek, waarin alle in- en uitgaande bedragen worden genoteerd. Activiteiten Naast de contante en de termijnhandel en de handel in deposito's kent men bij het valutabedrijf ook nog de handel in chartale vreemde valuta. Bovendien handelt men in edele metalen (zowel fysiek, als op rekening) en in intrin sieke waarde-munten. Onder chartale valuta ver staat men de handel in vreemd bankpapier (biljet ten die daadwerkelijk aan wezig zijn) onder andere ten behoeve van de klanten van aangesloten banken. Het is begrijpelijk dat de pieken hier tijdens de vakanties lig gen (zomer- en wintersei zoen). De aangesloten banken kunnen bij deze afdeling ook edele metalen in natura (fy siek) en via een girale reke ning kopen of verkopen, bijvoorbeeld goud en zilver. Dit geldt ook voor intrinsie ke waarde-munten, dat zijn munten die gekocht worden als belegging en niet om mee te betalen. Voorbeel den hiervan zijn de gouden Maple Leaf en het gouden tientje. Hoe het handelen in zijn werk gaat wordt duidelijk aan de hand van een voorbeeld. Een voorbeeld Een Nederlandse bloembol lenhandelaar exporteert zijn produkten naar Duitsland. Als betaling ontvangt hij 1.000.000 Duitse marken. Die Duitse marken komen naar Nederland via een overboeking. Daarom belt de bloembollenhandelaar zijn plaatselijke Rabobank op en vertelt dat hij deze marken wil verkopen tegen guldens. De plaatselijke bank belt op haar beurt de wisselarbitrage van Rabo bank Nederland en infor meert daar naar de biedprijs voor Duitse marken. Wisselarbitrage vertelt dat de prijs 112,90 'bieden' is. De aangesloten bank geeft dit weer door aan de bloem bollenhandelaar en vraagt of hij hiermee accoord gaat. Zodra de cliënt zijn goed keuring gegeven heeft is er een affaire (contract) tot stand gekomen en heeft Rabobank Nederland de markenpositie van deze re latie overgenomen. Het cruciale punt is nu: moet Rabobank Nederland deze marken meteen verko pen of moet men wachten tot de koers stijgt. Ook bestaat de mogelijkheid dat een relatie van de bank de marken op hetzelfde mo ment wil kopen. Men besluit dat de marken meteen verkocht worden. De handelaar bij wisselarbi trage probeert in de markt een bank te vinden die ko per is van Duitse marken en die meer biedt dan 112,90. Een andere mogelijkheid is dat Rabobank Nederland een voorstel in de markt brengt, een zogenaamde 'laatprijs' (een verkoopprijs). De Deutsche Genossen- schaftsbank in Frankfurt blijkt afgever van guldens te zijn en dus koper van Duitse marken tegen de prijs van 112,92. De Rabobank ver koopt de marken en ont vangt dan de tegenwaarde in guldens. Overigens ver handelt de interbancaire markt over het algemeen al le vreemde valuta's tegen dollars. Een en ander gebeurt voor namelijk via binnen- en bui tenlandse makelaars. Wat is contante en termijnhandel? In bovenstaand voorbeeld wordt gehandeld met valu tadatum twee werkdagen later, dit heet de contante handel. Dat wil zeggen dat debitering en creditering, c.q. verrekening, twee da gen na het afsluiten van de transactie plaatsvinden. Alles wat langer dan twee dagen duurt noemt men de termijnhandel. Als dezelfde bloembollenex porteur die leverantie pas over drie maanden betaald krijgt uit Duitsland, loopt hij een koersrisico. Tengevolge hiervan zou hij slechter uit kunnen zijn, want hij weet niet wat de toekomst brengt. Om dit gevaar te vermijden kan hij bij wissel arbitrage een termijn affaire afsluiten. Hij verkoopt dan de te ontvangen hoeveel heid Duitse marken, tegen een koers die vandaag geldt voor levering over drie maanden. De bank neemt dus zijn risico over. En ook hier zal de bank zichzelf af dekken door in de markt een geschikte tegenpartij te zoeken. De termijnhandel is een aparte markt en werkt op basis van agio en disagio. Dit is het renteverschil tus sen twee geldsoorten. Bij voorbeeld de Duitse mark rente en de gulden-rente 13

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1986 | | pagina 13