drie van de vier beste teams kwamen van onder de grote rivieren. Sportieve 'beroeps' Hoewel het zich niet in de strijd om de ereplaatsen kon mengen, trok het team van Maastricht de meeste aan dacht. De Limburgers had den in Joop Peters de abso lute trekpleister van het toernooi. Peters, in de Belgi sche ere-divisie actief bij volleybalvereniging Lana- ken, vestigde meermalen met weergaloze acties de aandacht op zich. Hij zette soms van achter zijn eigen driemeterlijn af, om de bal binnen de vijandelijke drie meterlijn neer te laten plof fen. De kracht waarmee de ze smashes uitgevoerd wer den, werd benadrukt door het feit dat de ballen zich via de grond een weg zoch ten naar het metershoge plafond. Hierbij dient echter wel vermeld te worden, dat Peters zijn explosieve kracht tegen de minder sterke teams niet inzette, maar zich dan sportief van prik- ballen bediende. Favorieten afwezig Van te voren stond al vast dat de titel bij de dames dit jaar naar een andere ploeg zou gaan. Immers, de kam pioen van vorig jaar, Noord- West Groningen, had zich afgemeld. Ook de nummer twee van 1985, De Kem pen, liet op het laatste moment verstek gaan. Sneek/Joure 1 maakte gre tig gebruik van de afwezig heid van de twee favorieten, door als beste van de 24 da mesteams uit de bus te komen. Er werd begonnen in zes poules van 4. De poulewin naars waren Putten, Barne- veld, Sneek/Joure 1, Elburg, Nijkerk en Assen. Het zestal werd in twee groepen van drie ingedeeld. Putten, Sneek/Joure 1 en Nijkerk namen het tegen elkaar op, terwijl Elburg, Barneveld en Assen onderling aan de slag konden. De nummers 1 plaatsen zich voor de finale, de nummers 2 mochten de strijd om de derde plaats uitvechten. Dat laatste bleek weggelegd voor Put ten en Assen. Na een uiter mate lange slachting trok Putten het brons naar zich toe. Sneek/Joure 1 en El burg konden aantreden in de finale. Hoewel de Friese ploeg qua cijfers duidelijk de beste bleek (15-6 en 15-5), ontliepen de twee finalisten elkaar qua spel vrij weinig. Met name in de tweede set duurde het erg lang voordat Sneek/Joure 1 zich eindelijk verzekerd wist van het goud. Elburg pakte dus de tweede prijs. Pechvogel Neutkens Er werden overigens na af loop nog meer prijzen uitge reikt. De organisatoren had den een algemene sportivi- teitsprijs ingesteld. Ook die kwam in Friese handen, want de dames van Sneek/Joure 2 ontpopten zich als 'fair-play-team' nummer één. Tot slot was er nog een pechprijs. Looijen en Meije- rink hadden geen enkele moeite om de grootste pechvogel van het toernooi aan te wijzen. Wat dat be treft was De Kampen-speler Harry Neutkens een verhaal apart. Neutkens werd twee jaar geleden kampioen met De Kempen. Vorig jaar wilde hij weer graag van de partij zijn. Door een ongevalletje kwam zijn hand echter twee weken van te voren in het gips terecht, zodat hij toen actieve deelname op zijn buik kon schrijven. Geen wonder dus dat Harry er dit jaar extra op gebrand was om mee te doen. Wederom sloeg het pechduiveltje hard toe. Neutkens ging al in de eerste wedstrijd door zijn enkel en moest de rest van de dag lijdzaam vanaf de bank toezien hoe zijn team de derde opeenvolgende ti tel misliep. Tot overmaat van ramp vergat de organisatie de pechprijs tijdens de offi ciële huldiging uit te reiken. Dat werd echter alsnog rechtgetrokken. Voor Neut kens is het motto 'volgend jaar beter' zeker op zijn plaats.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1986 | | pagina 9