Ledenbetrokkenheid tot over de grenzen
1
Een reis naar Polen
Collega Jac Mikkers van de Rabobank Hilvarenbeek werd
vorig jaar benaderd door de oud-burgemeester van die
plaats om samen met hem een uitwisseling te organiseren
met landbouwers uit de omgeving van de Poolse plaats
Wagrowiec. De bank zegde steun toe en schonk een stevi
ge dotatie voor het ziekenhuis aldaar. Alle agrariërs/leden
van de bank werden benaderd voor deelname en het maxi
mum aantal van veertig werd royaal overschreden door de
gegadigden.
Er werd een aparte bankrekening geopend, zodat thuisblij
vers en anderen een bijdrage konden geven aan het snel
georganiseerde 'hulpprogramma voor Wagrowiec'.
Hieronder een verkort verslag van de reis van de Hilvaren-
beekse agrariërs, die zeker een geheel nieuwe dimensie
geeft aan het verstevigen van de band tussen de leden van
de plaatselijke bank en hun betrokkenheid bij het maat
schappelijk gebeuren.
Druk programma
Hilvarenbeekse winkeliers
reageerden spontaan door
gratis goederen aan te bie
den, zoals 80 tubes tand
pasta, 350 panty's, 250
paar kinderhandschoenen
en mutsen, damesshawls,
20 kindertrainingspakken,
bodywarmers, damesbroe
ken, truien, bloezen en een
kist met sinaasappelen. Een
bakker uit ons dorp wilde
niet achterblijven en schonk
50 verse krentenbroden.
Voor het geld dat de land
bouwers op onze bankreke
ning stortten kochten we
nog meer van deze goede
ren. Er bleef niets aan de
strijkstok hangen! De land
bouwers die meegingen
werd geadviseerd om voor
hun gastgezin een pakket
mee te nemen met dingen
als sinaasappelen, chocola
de, panty's, tandpasta en
zeep. We vertrokken op 19
november rond middernacht
met een bus en zouden pas
de volgende avond na de
nodige avonturen aan de
verschillende grenzen in
Wagrowiec aankomen. We
werden er op het stadhuis
ontvangen met uitvoerige
speeches en uitgenodigd
voor een gezamenlijke maal
tijd, nadat we eerst aan on
ze gastheren werden toege
wezen. Het programma
voor de komende drie dagen
werd doorgenomen en we
zagen al dat we vele agrari
sche bedrijven zouden be
zoeken. Na de maaltijd gin
gen onze landbouwers met
hun gastheren naar huis.
Mijn gastheer was de heer
J. Wojkowiak, directeur van
de plaatselijke staatsbank
en hij woonde in een klein
sober flatje. Zijn echtgenote
was tandarts en ze hadden
twee kinderen. Omdat mijn
gastheer in zijn apparte
ment voor mij geen slaapge
legenheid had, had hij een
kamer in een hotelletje gere
serveerd, maar 's morgens
zou ik wel bij hem komen
ontbijten. Dit ontbijt bleek
een complete maaltijd en
het was moeilijk de harte
lijkheid van de mensen on
beantwoord te laten, zodat
ik 's morgens om zeven uur
aan de warme vette bok-
worst, salades en vis zat.
Op de vraag of ik bij het ont
bijt graag wodka en wijn
wilde drinken heb ik toch
maar nee gezegd.
Om acht uur was het verza
melen bij het gemeentehuis
vanwaar de bus vertrok voor
bezoek aan de bedrijven.
Als eerste stond een bezoek
aan de melkfabriek op het
programma. De melk die er
verwerkt werd kwam van
staatsboerderijen (ongeveer
400 koeien per bedrijf),
landbouwcoöperaties (on
geveer 200 koeien per coö
peratie) en particuliere boer
derijen met tussen de 5 en
35 koeien per bedrijf. De
melk van de particuliere
boeren werd verzameld op
een speciale melkverzamel-
plaats ergens in de regio en
dan met ouderwetse, gam
mele tankauto's van 3000
liter naar de melkfabriek ge
bracht, waar ongeveer 200
mensen werkten. De pro-
duktie per koe bedraagt er
ongeveer 3600 liter per jaar.
men een 3-jarige opleiding
volgen in drie verschillen
de richtingen, akkerbouw,
melkveehouderij en vlees-
produktie van zowel runde
ren, varkens als kippen. Op
vallend was het aantal meis
jes dat deze school bezocht.
De kinderen waren erg ge
disciplineerd en leerden ook
Engels en Russisch.
In de middag werd de lunch
gebruikt op een landbouw
coöperatie, die zowel runde
ren, varkens en kippen als
een vossenfokkerij exploi
teerde. Op dit bedrijf gaven
we diverse spullen, zoals
chocolade, koffie en kleding
Waarschijnlijk voor de hy
giëne, maar wij zouden daar
niet veel hebben kunnen
besmetten, moesten we al
lemaal witte jassen aan
doen, die speciaal voor ons
waren aangevoerd. Tijdens
de rondleiding in de fabriek
merkten we al gauw dat de
arbeiders, hoofdzakelijk
vrouwen, erg arm waren en
daarom besloten we om aan
het personeel van de fabriek
de kist sinaasappelen te ge
ven, die we van onze groen
teboer hadden meege
kregen.
Daarna volgde een bezoek
aan een kostschool voor
middelbaar Landbouwon
derwijs. Op deze school kan
weg. Daarna gingen we
naar een plaatselijk ge
meenschapshuis waar een
groep jongeren en vrouwen
een optreden voor ons ver
zorgden. Voor het podium
stond met grote letters ge
schreven WELKOM IN WA
GROWIEC. Deze mensen
brachten muziek ten gehore
en iedereen werd dusdanig
enthousiast dat we spon
taan begonnen te dansen
met de dames van het koor.
Ook hier werden geschen
ken uitgedeeld.
Bloemen en beren
De volgende dag stond een
excursie naar een staats-
