SPR-verkiezing werd nek-aan-nek- race
Bestaande regels voor bestuursverkiezing op de helling
Het Rabobank-pensioenfonds heeft on-
gekend spannende bestuursverkiezin-
gen achter de rug. Tussen de herkiesbaar
gestelde Zwolse adjunct-regiodirecteur
A. Peeters Weem en de Haarlemse regio-
adviseur P. Toen ontspon zich een regel-
rechte nek-aan-nek-race. Van de circa
21000 stemgerechtigde deelnemers
brachten er ruim 9400 hun stem uit. Bij
de telling kwam het zittende bestuurslid
exact 47 stemmen tekort op diens tegen-
kandidaat.
Aldus onderging de 56-jarige Piet Toen,
voor deze gelegenheid voortijdig terug-
gekeerd van zijn Luxemburgse vakantie-
adres, op 17 september z'n vuurdoop als
bestuurslid van de Stichting Pensioen-
fonds Rabobankorgansatie.
Geen formaliteit
In de pensioenhistorie van de
bank hebben deelnemers tot
nu toe slechts tweemaal van
de mogelijkheid gebruik ge
maakt bij verkiezingen te ko
men met een aanvulling op de
door het bestuur voorgedra
gen kandidaten.
In totaal telt het SPR-bestuur
volgens de statuten twaalf ze
tels, gelijk verdeeld over werk
nemers en werkgevers. Voor
elk van hen geldt telkens een
zittingsperiode van vier jaar.
De werknemersdelegatie om
vat personeelsleden van
plaatselijke banken, twee
bankdirecteuren en twee per
soneelsleden vanuit Rabo
bank Nederland of de gelieer
de instellingen. Het volledige
SPR-deelnemersbestand kan
zich over hun (her)verkiezing
uitspreken. De besturen van
plaatselijke banken zorgen uit
hun midden voor de bezetting
van vier plaatsen in de werk
geversdelegatie. Een vijfde
zetel blijft gereserveerd voor
een lid van de Hoofddirectie
terwijl het gebruikelijk is dat
de voorzitter van de Raad van
Beheer tevens binnen het
SPR-bestuur fungeert als
voorzitter.
mers geven te kennen dat ze
hart hebben voor de zaak.'
Door hun levendige karakter
hebben de recente verkiezin
gen de betrokkenheid van de
deelnemers bij hun pensioen
fonds nadrukkelijk onder
streept. SPR-directeur Bakker
prijst zich er zeer gelukkig
mee. 'Het is ook in ons belang.
Tenslotte beheren we een
pensioenvermogen van om
streeks twee miljard gulden,
en dan bewijst het verheugen
de deelnamepercentage dat
zulke verkiezingen meer zijn
dan een formaliteit. Deelne-
Anderzijds bracht de organi
satie van de verkiezingen - en
meer nog het waarborgen van
een reglementair verloop -
een aanzienlijke hoeveelheid
werk met zich mee. Daarbij
bleek het huishoudelijk regle
ment op bepaalde onderdelen
een nogal summier karakterte
dragen. De vraag rees of het
niet noodzakelijk was de be
staande regels aan te scher
pen ener enkele nieuwe bepa
lingen aan toe te voegen. Zo
sprak een aantal deelnemers
hun verbazing uit over het
ontbreken van een verkie-
