Geen Bank-CAO: Wat nu?
regelingen' staat er veelbelo
vend in blok/etters op 't voorste
vel. Nog wel met een dubbele
streep er onder. En op 't vol
gende blaaike staat: In geval
een cliënt een afstortingsre
geling met onze bank wil tref
fen Wat daarna volgt zijn
blanco regels. En blanco b/aai-
kes.
'Dan bel eens naar de centrale
bank', stelt Piet nu voor aan
Mieke, die zoetjesaan een
Braun Electric van doen heeft
omdat er bij haar een sikske
begint te groeien. Na enig ge
zoek in de interne telefoon
gids wordt een doorkiesnum-
mer gebeld. Zo'n doorkies-
nummer dient om snel de ge
wenste persoon aan de tele
foon te krijgen. Vermits de ge
wenste persoon bij de tele
foon zit, natuurlijk. Maar daar
zit hij niet. Na wat gezoek
blijkt hij in vergadering te zijn
en mag absoluut niet gestoord
worden. En zijn vervanger
heeft vandaag vrij. De klant
aan de balie begint evenwel op
zijn nagels te kluiven. Iets wat
hij nooit meer gedaan heeft,
sinds zijn vader hem dit in zijn
jeugdjaren afleerde met zijn
duimstok. Nu wordt hem de
oplossing bij de hand gedaan
door Mieke. Die adviseert hem,
morgen even te bellen met
mijnheer Hooywagens, auteur
in spé van de werkinstructie
'Afstortingsregelingen'. Mor
gen is mijnheer Hooywagens
immers niet meer in vergade
ring. Dat heeft hij straks zelf
nog gezegd voordat de verga
dering begon
's Anderendaags zal de afstor
tingsliefhebber, zoals wij reeds
eerder zagen, rustig door kun
nen gaan met kluiven op zijn
vingers. Misschien zal het klui
ven nog wel een vervolg krij
gen aan zijn tenen
Waarde lezer, zou het de moei
te van het overwegen waard
zijn, om eens een vergadering
te wagen aan dit verschijnsel?
Dat zal er toch wel bij kunnen
op onze reeds overvloedige
vergaderkalender.
Menigeen zal zich afvragen
wat de achtergrond is van het
onlangs mislukken van de
CAO-onderhandelingen voor
het bankbedrijf. Tevens wordt
hierbij de vraag gesteld naar
de gevolgen van het uitblijven
van een bank-CAO.
De belangrijkste reden voor
het afbreken van de CAO-on
derhandelingen ligt in de in
1985 niet te dichten kloof
tussen de verlangens van de
werknemersorganisatie op
het gebied van (verdergaan
de) collectieve arbeidsduur
verkorting (ADV) enerzijds en
het aanbod van de werkge
vers anderzijds. De inzet van
de vakbeweging lag in het be
reiken van een algemene ADV
van 104 uur (13 dagen) in
1985 in de vorm van rooster-
vrije uren in blokken van ten
minste 4 uren. Deze eis was
geplaatst in het perspectief
van een verdergaande ADV in
1986, waardoor in dat jaar
gemiddeld een 36-urige
werkweek zou gelden van het
bankbedrijf. Werkgevers wa
ren bereid om in het kader van
de al eerder afgesproken inte
rimmaatregel ADV een ADV
overeen te komen van 72 uur
(9 dagen) over geheel 1985.
Deze ADV is gebaseerd op
een volledige dienstbetrek
king en voorziet in een onder
grens van 1 752 uur. Voor de
werkgevers was naast de om
vang van de door de vakorga
nisaties geëiste collectieve
ADV ook de concrete uitwer
king van groot belang. De er
varingen met roostervrije uren
in eenheden van 4 uren vielen
tegen. Met name in kleinere
eenheden kwamen dienstver
lening en voortgang van het
werk geregeld in gevaar.
De ADV bleek in 1985 een
onoverkomelijk breekpunt.
Het ligt niet in de lijn der ver
wachting dat er nog een CAO
voor 1985 zal worden afge
sloten. De vraag komt nu op
naar de gevolgen voor de ar
beidsvoorwaarden die thans
gelden in de Rabobankorgani-
satie.
Het is om te beginnen goed
om vast te stellen dat het af
breken van de onderhandelin
gen op bedrijfstakniveau be
trekking heeft op een CAO
voor 1985. Dit afbreken van
de onderhandelingen voor
1985 betekent niet dat daar
mee een CAO die zal kunnen
gelden voor 1986 van de
baan is. Zowel werkgevers als
werknemers onderkennen het
belang van een af te sluiten
CAO.
Voor 1985 mag er van wor
den uitgegaan dat diverse be
palingen van de CAO 1 983/
1984 van toepassing blijven
op de individuele arbeidsover
eenkomst. In bestaande ar
beidsovereenkomsten loopt
een aantal geldende CAO-be-
palingen gewoon door.
Procedure voor de Rabobank-
organisatie: Begin september
werd de CAAR in de gelegen
heid gesteld om advies uit te
brengen over het eindbod van
de Werkgeversvereniging
voor het Bankbedrijf.
Het advies van de CAAR krijgt
elders in dit blad aandacht.
De Raad van Beheer heeft ver
volgens mede op grond van
het advies van de CAAR be
sloten de plaatselijke banken
en Rabobank Nederland als
volgt te adviseren over de
voor 1985 geldende arbeids
voorwaarden:
- een ADV Van 72 uur over
1985,waarvan 36 uurzalgel-
den voor het tweede halfjaar;
- per 1 oktober 1985 1,5%
salarisverhoging (structureel)
en eveneens per 1 oktober
1985 1,5 éénmalige uitke
ring van het jaarsalaris;
- voortzetting mogelijkheid
VUT vanaf 62 jaar met verrui
ming door middel van een
éénmalige VUT voor werkne
mers geboren voor 1 januari
1925 met ingang van 1 okto
ber 1985 en voor werkne
mers geboren tussen 1 janua
ri 1925 en 1 juli 1925 met in
gang van 1 januari 1986.
Het beleid inzake de bevorde
ring van deeltijdarbeid en be
vordering werkgelegenheid
voor jongeren wordt voortge
zet. Hetzelfde geldt voor de
continuering van de aanvul
ling tot 100% van laatstver
diend netto salaris van een
uitkering ingevolge de ZW en
het 1 e jaar WAO.
De definitieve besluiten hier
over nemen de besturen van
plaatselijke banken en de
Hoofddirectie van Rabobank
Nederland binnenkort.
Ten aanzien van de nieuwe sa
larisstructuur tot slot nog het
volgende. Hoewel de voorbe
reiding tot invoering van de
nieuwe salarisstructuur voort
gaat, blijft de afspraak van
kracht dat daadwerkelijke in
voering in samenhang ge
schiedt met een (nieuwe) CAO
en derhalve niet eerder dan in
1986 zal plaatsvinden.
Concluderend mag worden
verwacht dat voor 1985 bin
nen de Rabobankorganisatie
géén nadelen op het gebied
van arbeidsvoorwaarden zul
len ontstaan ten gevolge van
het uitblijven van een bank-
CAO in en voor 1985.
C. O. W. Dubbelman
Arbeidsvoorwaarden/
Rechtspositie
