Vissen vooijaarsmoe?
Wijziging
Ziektewet
--
Hengelaars hebben één ding gemeen
met volkstuinders: zodra zich ook maar
het eerste vermoeden van de lente aan-
kondigt, begint er iets te kriebelen in hun
bloed. Langer stil blijven zitten kunnen ze
niet meer opbrengen; ze moeten erop uit.
Met ingang van 1 mei 1985
is de Ziektewet op belangrijke
onderdelen gewijzigd.
Vooruitlopend op nieuwe
CAO-afspraken, zal ook na 1
mei 1985 - bij wijze van voor
schot - 100 van het netto
salaris worden doorbetaald.
Toch moeten we de salarisaf
rekening aanpassen als er
ziektedagen zijn. Per 1 mei
1985 wordt de 'doorbetaling
tijdens ziekte' namelijk pre
mieplichtig loon voor de so
ciale wetten. De inhoudingen
op 'doorbetaling tijdens ziek
te' zijn daardoor exact gelijk
aan de inhoudingen bij 'wer
ken'. Het tot nu toe gebruikte
systeem, waarbij we vanuit
een gelijkblijvend netto-sala
ris terugrekenden naar een
(lager) bruto-salaris kunnen
we dan ook verlaten. De ziek
tedagen blijven we wel op de
salarisafrekening vermelden
omdat hierdoor een goede
controle op de ziek- en her
stelmeldingen mogelijk blijft.
Bij de verwerking van de ziek
tedagen zullen we het bruto
salaris evenredig verdelen in
'salaris' (op basis van gewerk
te dagen) en 'doorbetaling tij
dens ziekte' (op basis van de
ziektedagen). Over beide be
dragen moeten we vervolgens
premies voor de sociale wet
ten berekenen. Het kan voor
komen, dat we bij de salaris
afrekening over de maand mei
1985 nog ziektedagen op de
'oude' manier verwerken. Dit
zijn dan nog ziektedagen van
vóór 1 mei 1985 (i.v.m. de
verwerkingsdatum van de sa
larisberekening bestaat er
steeds een achterstand bij de
verrekening van de ziekte
dagen).
W. Hurkmans,
Centrale Salaris- en
Personeelsadministratie
De uitrusting krijgt een eerste
grondige inspectiebeurt, en
men gaat enthousiast op pad.
Terwijl overgebleven ijsschot-
sen nog als drijfijs het scheep
vaartverkeer bemoeilijken,
stellen de meest fanatieke
hengelaars alweer in wed
strijdverband hun persoonlij
ke conditie op de proef.
Met sportvissers uit de Rabo-
bankgelederen is het al niet
anders gesteld. Ook hier al in
het vroege voorjaar een niet te
verklaren onrust, het duide
lijkste teken dat het met de
winterslaap maar eens afge
lopen moet zijn.
De fanatiekste liefhebbers
ontmoetten elkaar dit jaar in
april voor hun traditionele
voorjaarswedstrijd nabij Zut-
phen, waar het Twenthe-
kanaal fungeerde als plaats
van handeling voor de onder
linge krachtmeting. Het be
wuste viswater heeft in hen
gelaarskringen een legendari
sche naam. Normaliter zou
den 'hele bulten' vis elkaar
hier verdringen om verschalkt
te worden.
Vol verwachting bracht dus
ook het Rabobank-legioen
- een kleine honderd perso
nen sterk - het tuig in gereed
heid. Maar een merkwaardige
speling van het lot heeft reeds
herhaaldelijk gewild dat de vis
het resoluut en massaal af laat
steldheid was meer dan ge
weldig. Dat er hier en daar nog
een enkel visje gevangen
werd was eigenlijk maar een
bijkomstigheid. De heer Joep
Vissers wist zich uiteindelijk
de sterkste met een vangst
van 5600 gram. Hij werd op
weten zodra ook maar iets valt
te bespeuren van de Rabo-
bank-wedstrijdvissers
Na wat er dit jaar gebeurde op
die gedenkwaardige aprildag
gelooft vast niemand meer
iets van de in het vooruitzicht
gestelde enorme vangsten.
Toch restte de deelnemers
aan de voorjaarswedstrijd een
(schrale) troost: de weersge-
de voet gevolgd door Ad Slie-
ker en Cor van Lit. Zij wisten
respectievelijk 5225 en 51 75
gram op de wal te brengen.
Zelfs een in hengelaarskring
toch gereputeerd en gevreesd
man als Henk van Meijel kon
ditmaal de visgeheimen van
het Twenthekanaal in het ge
heel niet doorgronden; verder
dan 840 gram bracht hij het
niet. Hoe bedroevend het aan
de staart gesteld was, mag
blijken uit vangsten van 50,
35 en 20 gram bij de hekke-
sluiters in het klassement: H.
Nijenhuis, L. van Dijk en P.
Meijer. WA
