Vette buit in varkensbuik
Over één ding wil Herry Goos-
sen echter geen enkel misver
stand laten bestaan. 'Ik speel
niet voor oogarts. We doen
namens de Bedrijfsgezond
heidsdienst enkel de voorge
schreven tests, waarmee dan
de algehele conditie van
iemands ogen in beeld is ge
bracht. Alles verloopt vanzelf
sprekend heel discreet. De in
gevulde formulieren gaan
naar de Bedrijfsgezondheids
dienst en langs die weg hoort
alleen de persoon in kwestie
of er iets aan de hand is. Maar
de meesten halen de norm na
tuurlijk ruimschoots. In het
begin had je nogal die ophef
over straling van beeldscher
men; dat is nu volkomen van
de baan. Banken moeten wel
zelf hun interesse voor de
ogentest kenbaar maken. In
het begin stuurden ze alleen
degenen die veel met beeld
schermen te maken kregen.
Tegenwoordig krijg je haast
iedereen. Want ze kijken zo
wat allemaal scherm, niet
waar? Zonder deze tests zou
den ook bij ons beslist men
sen niet beseffen dat hun
ogen minder of zelfs helemaal
niet zo geweldig zijn.'
Herry Goossen moest maar
weer eens aan het werk, vindt
hij. De volgende 'patiënt'
meldt zich alweer. 'Eerst maar
even een eenvoudig testje...
Hoeveel balletjes ziet u?... Is
het zo beter?... Niet meer
waarneembaar? Helemaal
geen schand hoor. Een mens
kan ook niet alles zien.'
Teruggekeerd op zijn thuisba
sis in Zeist laat Oostema nog
even zien waar in het beveilig
de magazijn de voorraad ap
paratuur staat opgeslagen.
Krijgt een bank met manke
menten te maken dan kan de
volgende dag al voor een ver
vangend exemplaar worden
gezorgd. Voor vandaag is het
mooi geweest. De werkdag zit
erop. En morgen rijdt Ooste
ma alsof er niets aan de hand
is weer gewoon route U 44.
Zonder installatietaken. WA
Marian de Jong, onderwijze
res uit Alphen (Noord-Bra
bant), mocht op 15 maart in
het kantoor van de Rabobank
Alphen en Riel, uit handen van
directeur Peeters, een bedrag
van f 1300,10 in ontvangst
nemen. Zij was de winnares
van de prijsvraag, die Rabo
bank Nederland organiseerde
in het kader van de Nationale
Onderwijs Tentoonstelling
(NOT), die onlangs in de
Utrechtse Jaarbeurs werd ge
houden. Marian beschreef het
winnen van deze prijs als
'stom toeval' en 'puur geluk'.
Op de beurs stond in de stand
van de Rabobank een met
honderden munten gevuld
perspex spaarvarken. De eer
ste opdracht van de prijsvraag
was te raden voor welk bedrag
er in het varken was gespaard.
Daarnaast moest een rijmpje
worden afgemaakt over de
voorlichtingsactiviteiten die
de bank specifiek voor scho
lieren organiseert.
Meer dan 2000 bezoekers
van de NOT probeerden acht
er het juiste bedrag te komen.
De schattingen liepen uiteen
van vijftig tot vierentachtig
duizend gulden! In werkelijk
heid bevatte het varken pre
cies f 1.300,10. Marian de
Jong benaderde dit bedrag
met haar schatting van
f 1.295,05 het dichtst. Het
rijmpje dat haar voorgelezen
werd en dat zij geschreven
zou hebben, kwam haar maar
zeer vaag bekend voor. Eén
ding kon echter niet missen,
het was haar handschrift
Gevolg was dat de onderwij
zeres van de eerste klas, die
samen met haar collega's en
haar echtgenoot (ook onder
wijzer, ook een eerste klas,
maar aan een andere school)
de tentoonstelling bezocht,
aan haar bezoek aan Utrecht
naast veel nuttige informatie
ook een aardige geldprijs
overhield. Het bedrag werd in
contanten uitgekeerd. In een
Rabobanktas trof zij keurig
dertien zakjes met steeds
honderd guldens en één zakje
met één dubbeltje aan. Dat
laatste zakje ging mee naar
huis, de rest werd uit veilig
heidsoverwegingen op de
bank achtergelaten.
