niet datgene zijn wat we moe
ten verstaan onder de veelge
roemde flexibiliteit. Hoe lang
houden mensen hart voor de
zaak als ze merken dat de
zaak alsmaar hard is voor
hen?'
Henk Buitenhuis vreesde dat
het aanhoudend inleveren van
loon tot een dusdanig verlies
aan koopkracht leidt dat bin
nenkort dubbele banen
steeds vaker nodig zijn om het
gezinsinkomen op peil te hou
den. Ook het streven naar de
sluiting van een 'raamwerk
cao' voor het bankbedrijf ver
vulde hem met enige zorg. 'Je
kunt zo'n afspraak uitleggen
naar de letter of naar de geest.
Ik hoop vurig dat het raam
werk voorzien zal zijn van vei
ligheidsglas. Komt er matglas
in, dan valt voor iedereen die
ermee te maken krijgt te vre
zen voor ondoorzichtig ge
rommel.'
Het Japanse gezicht
van de Rabobank
'Ons bedrijfsleven begint al
aardig wat Japanse trekjes te
vertonen', stelde vervolgens
Piet Stolk uit Pijnacker vast. 'In
Japan geldt het als onbehoor
lijk om al je vrije dagen op te
nemen, en ook de Rabobank
heeft op dit punt meer met
Japan gemeen dan op het
eerste gezicht lijkt: wanneer
roostervrije fiagen niet schik
ken, dan verschuif je ze toch
gewoon. Of desnoods spaar je
ze maar op. In feite komt het
overeen met het storten van
een salarisdeel in de pot alge
mene middelen. In het geval
van de Rabobank met haar
oersterke financiële positie
dreigen we door het inleveren
van loon zo zelfs een deel van
onze overwinst uit eigen zak
te betalen. Het is geen doen,
zo gaat het gewoon niet lan
ger. Er moeten strakke regels
komen ter vermijding van
chaos. De personeelsbezet
ting is hier en daar zo dun dat
deeltijders de min of meer on
gestoorde voortgang van de
werkzaamheden moeten ver
zorgen. En als het erg druk is
durf je fatsoenshalve de colle
ga's toch niet nog eens extra
te belasten door het nemen
van een snipperdag. Wie ten
slotte aan een roostervrije dag
toekomt, moet wel tot half
tien 's ochtends thuis blijven
om bij eventuele ziekte van
een collega alsnog te kunnen
opdraven.' Piet Stolk riep op
tot waakzaamheid om te
voorkomen dat na de prijs
compensatie nu ook nog eens
het verschijnsel roostervrij om
zeep wordt geholpen.
houden risico's in, zoals een
onduidelijke rechtspositie;
- binnen het bankbedrijf is
het mogelijk de koopkracht
veilig te stellen, ondanks ver
dere verkorting van arbeids
duur;
- bepaalde recente ontwikke
lingen roepen grote vraagte
kens op, zoals: de vele dienst
verbanden voor bepaalde tijd,
de wijze waarop gewerkt
wordt met oproepkrachten,
hangen en wurgen viel op te
lossen. Een kwestie van orga
nisatie. In de (Zelhemse) prak
tijk bleken roostervrije dagen
op dinsdag of donderdag heel
bruikbaar en geliefd om te
worden voorafgegaan of te
worden gevolgd door een
snipperdag. De oudvoorzitter
van de VPR wees in zijn inlei
ding ook op het gevaar dat bij
een teruglopende bevolkings
groei de hoge werkloosheid,
'Arbeidsduurverkorting in de
vorm van dagelijkse kwartier
tjes zet geen zoden aan de
dijk. Ook moeten we drastisch
streven naar vermindering
van overwerk.'
Signalement
van bedenkelijke
ontwikkeling
Secretaris Stronks van de
Vereniging Personeel van
Rabobanken bracht verslag
uit van door hem bezochte re
gionale ledenbijeenkomsten.
De belangrijkste signalen die
hij daarbij oppikte:
- doorgaan met arbeidsduur
verkorting;
- een voorkeur voor de vorm
van roostervrije dagen;
- flexibele werktijden e.d.
de uiteenlopende regelingen
voor deeltijders, en het stag
neren van het werk in de on
dernemingsraden door ge
brek aan tijd;
- wie door de huidige ar
beidsmarkt genoegen moet
nemen met een korte werk
week en streeft naar verlen
ging, ziet die wens niet steeds
gehonoreerd terwijl er wel
nieuw personeel voor korte
werkweken wordt aangesteld.
Oplossing zonder
hangen en wurgen
Rabobankdirecteur Krajen-
brink op zijn beurt toonde zich
in zijn betoog minder pessi
mistisch gestemd. Hij meen
de dat met vernuft en onder
linge solidariteit het vrijaf-
probleem zonder al teveel
zoals we thans kennen, over
circa tien jaar al dreigt om te
slaan in personeelstekorten.
De heer J. Ruiter, uitgenodigd
als deskundige voor arbeids
zaken bij Rabobank Neder
land, moest ironisch genoeg
aan het begin van zijn spreek
beurt over arbeidsduurverkor-
13