Van Joe Who tot Joe Bourne Langzaam loopt Nederland warm voor het fenomeen van de 'Goed voor elkaar'-televi sieshows. Met het oog op de kaartverkoop proefden Shell- mensen, winkelpersoneel van Albert Heijn en ruim 6000 Rabobankafgevaardigden af gelopen maand alvast het sfeertje in de Utrechtse Jaar beurs. Van de optredende ar tiesten wist er één vooral het vrouwelijke gehoor herhaal delijk in lichte staat van ver voering te brengen. Soepei tjes bewoog hij zich tussen zijn publiek, zingend en tege lijk handjes schuddend. Schelle fluittonen, ovationeel handgeklap. Een enkeling raakte door het dolle heen. 'Ik had goed wat succes, ja. Alleen de olie-mensen vond ik rustiger, haast zakelijk. Wel aardig hoor, maar stijfjes. Ze kwamen niet echt los.' Eens resulteerde het noemen van de naam Joe Bourne prompt in de wedervraag: Joe Who? 'Gelukkig hebben we die tijd inmiddels gehad', rea geert de zanger van Ameri kaanse origine opgewekt. In januari krijgt heel Nederland hem uitgebreid op de buis te zien. Dan zingt hij toepasselij ke songs als de magie in een aflevering van de 1 -2-3-show centraal staat. Nu verduide lijkt hij de uitzinnige reacties na afloop van de kennisma kingsavonden, en... de op merkelijk vaak gestelde vraag naar de verkrijgbaarheid van zijn nieuwste LP. (Tussen haakjes: door overschrijving van 25 gulden op bankreke ning 565412051 volgt toe zending van de schijf per post. Bij duidelijke vermelding van de eigen naam plus bankcode en met de zorgzame mede werking van de interne post dienst kan het zelfs voor twin tig piek). 'Je moet', verklapt de nijvere entertainer, 'om te overtuigen op zo'n avond feitelijk in drie nummers dezelfde energie stoppen die normaal in een heel programma gaat zitten. Een behoorlijke uitdaging dus, maar de kans om in één maand 20 000 mensen te be reiken laat je niet lopen na tuurlijk.' Dat was dan dat, maar intus sen gaan de optredens voor bedrijven onverminderd door. Het gebeurt dat er na een suc cesvol feest in één klap 500 platen onder de aanwezigen worden weggezet. Ook al is de normale platenverkoop door terughoudendheid van inko pende winkeliers, door de re cessie 'in the state that it is', en ook al heeft het publiek steeds meer bestedingsmo gelijkheden voor minder gul dentjes, toch blijft Joe Bourne zoeken naar mogelijkheden om onder de mensen te ko men. 'Anders loop je het risico te verliezen zonder er zelf iets aan te kunnen doen.' Tien jaar geleden kwam de uit de staat Massachusetts af komstige Jo(s)e(ph) Bourne naar ons land, samen met zijn latere vrouw en manager Flory Silberberg. Hij leerde de Rot terdamse kennen in de States waar ze werkzaam was als sa lesmanager voor een hotel. Vragen naar leeftijd worden vriendelijk doch beslist afge wimpeld: 'Wanneer je in Ne derland je leeftijd noemt, plaatst men je meteen in een hoek. Dat vind ik jammer; bij vrouwelijke artiesten zie je het nog sterker. Zo krijgt piepjong talent amper kansen. Immers, wat weet hij nou?' Kennelijk heeft Joe Bourne zich snel met de volksaard in diens tweede vaderland ver trouwd gemaakt. 'Nederland is een land waar je vandaag in Carré als support voor een be roemdheid optreedt, terwijl het morgen een modeshow kan zijn, een discotheek of een modderige tent in Drenthe. Dat maakt sterke artiesten. Tenminste als ze het nemen kunnen. Je moet constant in de weer zijn. Daar streef ik naar. Zelfs wie geen platen koopt, moet mijn naam ken nen'. 'Many sides of Joe Bourne' luidt de titel van de nieuw ste Dureco-LP. Hij zingt er o.a. composities op van Neil Dia mond (Love on the rock), Gershwin (Summertime) en Bob Dylan (Just like a wo- man). Plus natuurlijk het opzwepen de 'See you when I get there' waaraan hij ook in de Utrecht se jaarbeurs 'een mooi ap plaus' te danken had. Zijn re pertoire omvat voor 'elck wat wils', het varieert van swin gende popsongs tot blues, gospels en gevoelige ballads. De samenwerking met pre sentator Ted de Braak is op nieuw een leerzame ervaring gebleken. 'Een vakman tot en met. Alles gaat hem zo ge makkelijk af. Zijn zelfverze kerdheid stelt iedereen ge rust. En zo ontstaan heel pret tige werkcondities. Ik zing het liefst voor groot publiek op een groot toneel. Als je bang bent, merkt een zaal dat on middellijk. En ik ben daar om met een smile, handen schud dend, de toehoorders voor me in te nemen. Een zaal vraagt 'geef mij warmte, maak dat ik me goed voel'. Angst hoef je niet over te brengen. Succes heeft natuurlijk wel met de ei gen stemming te maken. Maar mensen voelen feilloos of iets gemaakt is, en gelijk heb je dan minder succes.' De personeelsleden van Ra bobank Nederland in Utrecht kunnen Joe Bourne op 15 de cember in levende lijve zien. Hij treedt dan op op het jaar feest. WA

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1984 | | pagina 12