raken
Een gevoelige snaar
tién. Maar samen met assu
rantievrouw Rieky Eickmans
uit het Bergense maakte hij de
afgelopen maanden ook deel
uit van het werkgroepje dat de
jubileumviering van de bank
voorbereidde. En tot de activi
teiten die men bedisselde, be
hoorde niet in de laatste
plaats het plan van de motor
skelters. Hoezeer het een
schot in de roos was, bewijst
wel de overweldigende be
langstelling. Mannen van Kar-
ting Boxmeer, belast met or
ganisatie en toezicht, houden
de teugels strak in handen.
Om zeven uur 's ochtends zijn
ze al begonnen met het uit
zetten van een parcours en
een laatste inspectie van het
rijdend materieel. 'Ik doe maar
wat rustig aan met de afstel
ling. Da's beter met al die
kleintjes', meent een monteur.
Autobanden markeren het cir
cuit.
Baancommissarissen met
vlaggen houden de afgelegde
rondes bij en dirigeren cou
reurs die door hun ronden-
'rantsoen' heen zijn onverbid
delijk richting pits. En zonder
veiligheidshelm - verkrijg
baar in de maten groot tot
zeer groot - komt niemand
tussen de wielen. Toeschou
wers vermaken zich kostelijk
3
De herfstvakantie heerst. In
het sportbad wordt een
zwemvierdaagse gehouden.
Een eindje verderop zijn dertig
jeugdteams in een voetbal
toernooi verwikkeld. En het is
spaarweek. Ook dat nog. Een
uitbundig met feestslingers
versierd bankinterieur. Tien
tallen fietsen versperren het
trottoir nagenoeg. 'Ik heb het
al gezien. Van gewone bank
zaken komt niet veel terecht
vandaag. Het kon hier onder
hand wel een lagere school
zijn', glundert directeur Bin-
dels.
Pal naast de ingang van de
bankhal worden aan de lo
pende band spaarpotten van
hun inhoud ontdaan. De auto
matische telmachine draait
op volle toeren. 'Kaartjes?',
gebiedt een jeugdige branie
kraag haast. 'Heb ikjou eerder
niet ook al eens gezien', luidt
op verhoor-toon de weder
vraag. 'Kwijtgeraakt', klinkt
het vindingrijk. En met een
brutaal 'tot straks' maakt het
gozertje zich triomfantelijk uit
de voeten. Een kameraadje
heeft amper tijd voor een ge
stameld 'dank-je-wel', want
ook hij mag geen tijd verlie
zen. Wat er aan de hand kan
zijn? Een bliksembezoek aan
een even verderop gelegen
parkeerterrein, verschaft
opheldering. Daar verzamelen
zich massa's (schoolgaande)
kinderen, gespannen achter
dranghekken wachtend tot
het moment waarop het hun
beurt is voor een rit op de skel
terbaan.
Voor honderden kinderen in
de plaatsen Ayen, Heukelum,
Bergen en Nieuw-Bergen, die
behoren tot het Rabobank-
werkgebied, is het feest van
daag. Groot feest. Heel de dag
kunnen ze zich naar hartelust
uitleven. Een hele dag plezier
met z'n allen. En dat gratis,
helemaal voor niks. Op kosten
van de Rabobank. 'Reken
maar dat we bij die gasten
tussen tien en pakweg acht
tien jaar een gevoelige snaar
raken', zegt Pierre Hermans
veelbetekenend. Normaal ver
deelt Pierre zijn werkdagen bij
de bank tussen het kasgebeu-
ren en de afdeling assuran-
