Disco voor jeugdige spaarders
Vliegende keepers?
Kleinste Rabobank?
Het vervangen van snipperen
de of zieke collega's gaat bij
steeds meer banken met veel
pas- en meetwerk plus een
menigte zweetdruppels ge
paard. Vergezeld van het no
dige gezucht en gesteun lukt
het meestal nog wel de gaten
te stoppen, maar roostervrije
dagen etc. houden het pro
bleem zorgwekkend.
Kleine banken kunnen voor
namelijk dank zij improvisa
tietalent hun moeilijkheden
met de bezetting nog wel de
baas. De grotere broers red
den het alleen daarmee niet
langer.
Bij de Rabobank Apeldoorn
week de situatie niet wezenlijk
af van het gebruikelijke beeld.
Kortom, er moest naar een
oplossing worden gezocht. Ze
kwam er uiteindelijk in de ori
ginele vorm van een bancair
'V-team', met collega B. Ap
peldoorn (alias BIE-EE dus)
aan het hoofd. De zevenper-
soons blusploeg, die voor een
staatsiefoto in het huisorgaan
zelfs een dienstbus versierde,
is in het interne crisiscentrum
doorlopend bereikbaar via het
overbekende 'rampennum
mer'.
Alle Apeldoornse Rabobank-
kantoren waar de nood met
betrekking tot de personeels
bezetting te hoog oploopt,
kunnen een beroep op het V-
team doen. Het zevental in-
springers heeft dus over va
riatie in het werk weinig te kla
gen. Veelvuldig is er bij ziekte
op een kantoor maar enkele
dagen assistentie nodig. Ge
durende het vakantieseizoen
bivakkeren de V-dames en
-heren meestal gedurende
enkele weken aaneengesloten
op een kantoor. Maandelijks
vindt er als regel werkoverleg
plaats. Niet alleen kan bij die
gelegenheid iedereen weer
wat bijpraten ter versteviging
ook van de onderlinge contac
ten. Onder het genot van een
kop koffie komen tevens de
nieuwste aanwinsten in de
stroom circulaires onder de
aandacht. En vanzelfsprekend
passeren meteen de meest
recente belevenissen op
anekdotisch vlak de revue.
Onderstaand fraaie voorbeeld
uit de dagelijkse praktijk van
het V-team geven we 'in vrije
vertaling' graag aan het Rabo-
band-publiek door: Recente
lijk vervoegde zich aan het
loket van één der kantoren
een niet onaardige dame. In
haar rechterhand klemde ze
triomfantelijk een ballon met
daaraan bevestigd een kaar
tje: 'Ik kom de hoofdprijs
ophalen, want deze ballon
vond ik in de tuin', klonk het
vastberaden. Nieuwsgierig
boog één van de onzen zich
over het kaartje waarop te le
zen stond dat het de gelukkige
vinder recht gaf op een ton, af
te halen bij een bank.
Vleiend natuurlijk dat de da
me in kwestie regelrecht rich
ting Rabobank koerste, maar
het kostte heel wat moeite om
de klant omzichtig aan het
verstand te brengen dat ze het
slachtoffer was van een flau
we grap, overduidelijk kinder
werk. Hoeveel moeite het
kostte de lachspieren in be
dwang te houden tijdens het
onderhoud, vermeldt de his
torie niet. Wel verliet de be
zoekster tenslotte toch nog
gepikeerd het kantoor, om op
hoge hakjes - en op hoop van
zegen, wie weet - koers te
zetten naar een naburig kan
toor van de bank met de S.
WA
Vond je ze vroeger overal, te
genwoordig zijn er nog maar
zo'n honderd Rabobanken die
er een Jeugdspaarclub op na
houden. Veel banken zijn de
club aan het afbouwen, heb
ben hem al opgeheven of
merken dat er geen belang
stelling meer voor is.
Eén van de banken die de
Jeugdspaarclub nog wel in
ere houden is de Rabobank
Zuidland. Naast de normale
activiteiten van de club or
ganiseert de bank elke twee
jaar een zogenaamde 'Rabo
bank-Jeugdspaarclub-Feest
middag'.
Op 3 oktober was het weer
zover. Zo'n 150 spaarders
tussen 6 en 12 jaar konden
Onlangs was het groot feest
bij de Rabobank Garsthuizen.
Directeur A. T. van Ess vierde
zijn zilveren jubileum. Bestuur
en raad van toezicht boden de
jubilaris en zijn vrouw een re
ceptie aan. Mevrouw van Ess
werd uitdrukkelijk bij de fees
telijkheden betrokken omdat
zij de bankdiensten verzorgt
als haar man - behalve bank
directeur ook graancommis-
sionair - afwezig is.
De voorzitter haalde in zijn
toespraak een stukje aan uit
de ledengids 'Thuis bij uw
Rabobank'. Hij sprak over kas
siers, die naast hun gewone
dagtaak - waarmee zij hun
brood verdienden - ook nog
'bank hielden' in een zijkamer
tje van hun eigen woning. Dat
was het beeld van de eerste
coöperatieve kredietbanken
in ons land aan het einde van
zich uitleven in een heuse dis
co, compleet met lichtorgel en
rookeffecten. Tussendoor kon
er meegedaan worden aan
verschillende spelletjes en
was er een wedstrijd 'wie is de
meest orgineel geklede be
zoeker'. De trouwste spaar-
dertjes kregen een cadeautje
uitgereikt en zelfs een imitatie
van André van Duin ontbrak
niet.
Over twee jaar wordt er weer
iets heel anders georgani
seerd. Wat, dat is nog de
vraag, maar zeker is dat het
iets bijzonders wordt omdat
de Rabobank Zuidland dan te
vens haar 75-jarig bestaan
viert. TMF
de vorige eeuw. Hij vroeg zich
af wat er sindsdien in Garst
huizen veranderd is
Namens de gemeenschap
bood mevrouw Blaauw het
echtpaar van Ess een mooie
klok aan. Deze symboliseert
dat er bij de bank, naast de
strikt zakelijke contacten, al
tijd tijd is voor een praatje
en dat er niet altijd scherp op
de zittingsuren wordt gelet.
De service gaat zelfs zover dat
als er iemand niet naar de
bank kan komen de bank naar
de cliënt komt.
Er wordt beweerd dat de
Rabobank Garsthuizen de
kleinste van het land is. De re
dactie is erg nieuwsgierig of
dat inderdaad zo is. Laat de
bank, die denkt dat zij aan
spraak op deze titel kan ma
ken zich melden.
TMF
