Dovidzema Raciborz Rabobank Haarlem zet streep onder inzameling voor Polen 'Natuurlijk is het heerlijk voor Poolse mensen hier iemand te ontmoeten die hun taal spreekt. Alles in Nederland is vreemd voor ze, dus dan probeer je extra hartelijk te zijn. Als ik merk dat de pas toor zich thuis voelt, doet mij dat ook ple zier. Dan geniet ik mee.' Initiatief kreeg veel respons geval ging er per keer mini maal 25 ton vracht weg. Min der nooit. 'Uit kostenoverwe gingen' legt Theo Hoeks uit. Feit is dat dertig procent van alle Rabobanken gehoor gaf aan de oproep tot het leveren van bijdragen. Aan giften in natura kwam er voor circa honderdduizend gulden bin nen. Daarnaast bedroeg de financiële ondersteuning on geveer 195 000 gulden. Van de laatste 35 mille ging op 24 februari jl. nogmaals een zen ding hulpgoederen naar het oosten: 11 000 kilogram margarine, 3000 kilogram aardappelmeel, 1000 kilo gram groene zeep, terwijl al lerlei levensmiddelen, medi cijnen en medische hulpappa- ratuur zoals operatiemesjes en injectiespuiten de reste rende laadcapaciteit in beslag namen. Een rapportje aan het bestuur van de landelijke stichting Hulp Polen leidde bovendien namens het Rode Kruis nog eens tot de schen king van een zogenaamd standaardpakket, bestaande uit medische hulpmiddelen. Er was opnieuw dertig mille mee gemoeid. Niet meer dan 7 procent van het actieresultaat was nodig ter dekking van transportkos ten e.d. Penningmeester Klaas Graver over dat bedrag van 21 000 gulden: 'We hebben steeds gewerkt met profes sionele transporteurs en door de persoonlijke begeleiding bleven wijzelf ook voortdu rend op de hoogte van de situatie.' De rondleiding door het hy permoderne medische cen trum van Amsterdam roept bij diverse leden van het deelne mende groepje treffende her inneringen levend aan de be zichtiging van Poolse zieken huizen. Wasgoed hing er te drogen in de ziekenzalen en katten deden er dienst in de strijd tegen de muizen. Hier is pastoor Piecszka sprakeloos zodra hij verneemt dat alleen 3 Wat hebben ze inmiddels al niet allemaal afgewikkeld? Hoeveel transporten waren er ook weer? Vijf of zes? In ieder De verrassing is compleet. Wat als routine op het pro gramma stond, krijgt plotse ling iets van een weerzien tus sen familieleden die elkaar in geen jaren meer hebben ont moet. Aanstichters zijn een paar Haarlemse enthousias telingen. Zij zetten de afgelo pen jaren binnen de Rabo- bankorganisatie spontaan een actie voor humanitaire hulp aan Polen op touw. Ter afronding brengt nu pastoor Stefan Pieczska (52) uit de Zuidpoolse stad Raciborz een bliksembezoek aan ons land. Met toeristische bedoelingen uiteraard, maar zeker niet in de laatste plaats ook om de hulpverleners uit het westen te ontmoeten en hen uit te leggen hoe welkom de tonnen en tonnen hulpgoederen wa ren. In het excursieprogramma voor de 'Pfarrer' mag de be zichtiging van een Nederlands modelziekenhuis vanzelfspre kend niet ontbreken. De keus valt op het medisch centrum van de universiteit in de Am sterdamse Bullewijk. En daar staat hij in een laboratorium plotseling oog in oog met een landgenote, Maryla Nazaruk. Vijf jaar geleden naar Neder land gekomen om er te trou wen met een computerpro grammeur en als analiste ver bonden aan het voormalige Wilhelminagasthuis. De ken nismaking tussen de twee is vol intense blijdschap en warmte, al komen er nauwe lijks woorden aan te pas. Vrij wel onmiddellijk kan de char mante Poolse haar werk laten voor wat het is en leidt zij in analistenschort met wappe rende panden het gezelschap rond. Een mengeling van schroom en trots in de stem, die kan blijven attenderen op allerlei snufjes en nieuwighe den. Hoe groot de toegevoegde portie nationale trots ook is, sommige contrasten met het vaderland blijven navrant, zoals ook Theo Hoeks, Rinie de Boer en Klaas Graver van de Haarlemse Rabobank met eigen ogen constateerden. Persoonlijk begeleidden zij herhaaldelijk transport en dis tributie van goederen die in het kader van de actie 'Help Polen de winter door' werden ingezameld.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1984 | | pagina 3