§£^hei
^1)ING pERSjgeS
4
horen bevestigen. Of, en dat
is de tweede mogelijkheid: u
denkt wel dat u het ongeveer
weet, maar uw zekerheden
zien eruit als een bepaald
soort kaas met grote gaten.
Bij het invullen van die gaten
merkt u wellicht dat u het on
derling ook niet helemaal eens
bent. Daarom vraagt u ie
mand die vanuit zijn kijk op
communicatie en public rela
tions de gaten mag vullen. Een
alabastine-deskundige, die u
hopelijk in zoverre tevreden
stelt dat u bij het heengaan
denkt dat er in de gaten inder
daad kaas thuis hoort', zo
hield de professor zijn gehoor
voor.
Volgens Van der Meiden is in
de communicatie zowel in de
coöperatie als tussen de coö
peratie en de buitenwereld de
betrokkenheid die zowel de le
den als het personeel met
'hun' organisatie hebben,
heel belangrijk: 'De identiteit
van het ideële als motiverende
kracht achter de bindings
graad is beslissend', zo zei de
professor het in geleerden-
taal.
vergeet kan een goede com
municatie vergeten.'
Over dat oude ideaal van
Raiffeisen is een hele geschie
denis heengegaan. De moder
ne mens is niet meer in de oude
patronen van honderd jaar
geleden te persen. Daarom
moet de Rabobankorganisa-
tie die oude gedachte van coö
peratief samenwerken in een
nieuw jasje steken. 'Het is
heel goed mogelij k dat nieuwe
generaties anderssoortige
bindingen aan dat oude ideaal
willen hebben', aldus de heer
Van der Meiden, die zijn pu
bliek tot grote voorzichtig
heid maande, wanneer het
aan de communicatie wil gaan
sleutelen: 'Eén ding weet ik
zeker uit allerlei onderzoekin
gen. Namelijk dat mensen in
toenemende mate zelf willen
bepalen hoe hun binding eruit
ziet. Zij hebben er in mindere
mate behoefte aan een bin
dingspatroon opgelegd te
krijgen.'
Er zijn massa's communica
tieve methoden om te probe
ren de leden meer en intensie
ver bij het werk van de bank
te betrekken. In zijn toe
spraak liet professor van der
Meiden er en keiede revue pas
seren om tot de constatering te
komen dat de verhoging van
die betrokkenheid geen zaak
is van grootscheepse werving
via de media, maar van inten
sieve lobbying, infiltratie en
aanbeveling. 'Het is bezoek-
werk', aldus de hoogleraar,
die van oordeel is dat de Rabo
bank met name op lokaal ni
veau de coöperatieve gedach
te in de praktij k moet brengen
om zo een voorbeeldfunctie te
vervullen.
Zijn voorzichtige conclusie
luidde dan ook: 'Vooralsnog
lijkt mij persoonlijk de com
municatieve houding van het
personeel in het dagelij ks con
tact met mensen beslissend.
'DE' bank bestaat niet. Er
zijn mensen die mij in gebou
wen bedienen'.
Foto 's: Jansma <6 Terpstra
Het ideële van de Rabobank-
organisatie is terug te voeren
op de beginselen van Raiffei
sen, die in de vorige eeuw zeer
begaan was met de noodlij
dende boerenbevolking. De
plattelanders trachtten zich te
ontworstelen aan de geldwoe
keraars en ontwierpen een op
solidariteit gebaseerde sa
menleving. 'Ik heb het', aldus
Van der Meiden, 'nog ge
hoord uit de mond van mijn
grootvader, die middenstan
der was. Het waren de 'kleine
luyden'die hun geloof en hun
maatschappijvisie met grote
offers gestalte moesten geven
en afzagen van grote winsten
uit ideële motieven. Wie dat
tenUerschuer
Varekamt
