BLACK CRYSTAL:
Hindoestaanse charme en Schotse flair
6
Zwitserland, Honduras, Li
bië, Aden en Duitsland. 'Ze
vragen daar ontzettend veel
van een muzikant. Op een vrije
dag ben je gewoon te moe om
wakkerteworden'. Als 'lang
harige hippie'ging hij 10 jaar
geleden in Nederland voor an
ker. Aanvankelijk werkzaam
in het drukkersvak en later als
persoonlijk chauffeur van
bankpresident dr. Duisen-
berg.
Tegenwoordig ervaart hij na
drukkelijk wat er omgaat in
het buitenlands bankbedrijf
bij Rabobank Nederland.
Eerst in algemene dienst. 'De
gekste dingen kwam je tegen.
Zeer leerzaam. Nu nog weet ik
precies wie van de mensen op
kantoor Chinees spraken of
Urdu konden lezen en Ara
bisch, Thais of Japans. Je
moest ze alleen eerst weten te
vinden'. Dagelijks leidt hij de
laatste tijd het telexverkeer
met zo'n 200 buitenlandse
banken in goede banen, voor
zover het tenminste hun beta
lingsverkeer in guldens be
treft. Enerverend? 'Of je nu
achter het stuur zit of achter
een bureau, het is allebei let
ten op de regels. Mensen die
nooit fouten maken, leren
niets. Eén ding: onthou steeds
wat je hebt gedaan. Raak
nooit in paniek, dan is alles
verloren. Zolang je denkt als
een boer is er niets aan de
hand'.
De stem van ruw schuurpa
pier lacht veelbetekenend.
Waar de muzikale voorkeur
van onze troubadour ligt is
gauw genoeg duidelijk. Jas-
franjes, puntlaarsjes en een
eveneens tot het standaard
tenue te rekenen waterproof
hoofddeksel met flaprand,
bezorgen hem dagelijks com
mentaar van voorbijgangers.
Veel bekijks ook aanvanke
lijk van Rabobank-collega's.
'Cowboy-geroep of schietbe-
wegingen maken in mijn rich
ting. Ze doen maar. We zijn
en we gaan country. Vooral
mijn hoed heb ik altijd aan.
Alleen als ik de auto repareer
doe ik abnormaal; dan draag
ik mijn schipperspet van vroe
ger. Er kan niet genoeg com
mentaar komen. Allemaal re
clame. Grandioos toch zeker.
En trouwens, hij staat me nog
fantastisch goed ook, die
Marlboro-hoed'.
'Ik zag
veel moois
in haar stem...'
Twee jaar geleden. Een talen
tenjacht, in Den Helder nota
bene. Onder de kanshebbers
Fred Irving, alias John Hen-
ry. Een door de wol geverfde
oude rot in het vak met 20 jaar
podiumervaring. Helemaal
uit Nieuw Vennep komt de
Hindoestaanse Joyce Ramga-
tie haar geluk beproeven. Te
vergeefs. 'Het klonk ver
schrikkelijk vals, maar ik zag
veel moois in haar stem' vat
Irving kernachtig samen.
Kortom, van het ene moment
op het andere vielen 18 jaar
leeftijdsverschil weg en wel
dra bleken er meer gemeen
schappelijkheden te bestaan
dan de oude songs van Elvis
Presly.
Een half jaar en drie naams
wisselingen later doet het duo
'Black Crystal' voor het
eerst van zich horen. Vanaf
dan kunnen succes en geluk
niet meer op. Een oriënterend
optreden in een opnamestu
dio is inmiddels achter de rug,
en wie weet...
Van schoenlapper
tot prive-chauffeur
Terwijl degevoelsmens(Fred-
dy) Black met overgave het
hem sinds jaar en dag ver
trouwde muziekgereedschap
blijft hanteren, bestuurt part
ner (Joyce) Crystal thans be
hendig de keyboard-toetsen.
'Zij weet waar de noten staan,
ik geeneens wat ze betekenen'
bekent de gitarist-mondhar
monicaspeler.
Als schoenlapper kwam hij
aan de kost, maar ook als
marconist, matroos op de
grote vaart, automonteur en
als rondtrekkend muzikant.
'Ik ben nooit anders geweest
dan buitenlander. Hindert
niet. Je past je aan. Het zijn
steeds bepaalde types die in
een vreemd land problemen
krijgen. Da's bij elke nationa
liteit'.
Amper 3 maanden was hij
'uit', of het leven bracht hem
van Schotland naar Canada.
Later volgden Noorwegen,
