Bankman wordt boer Taaie koeien en blinde kaas 7 excursie geopperd. En kijk zelf maar'. De meeste personeelsleden, inclusief directeur van den Hoven, hebben aan de uitno diging gehoor gegeven, en dat besluit blijkt achteraf nie mand te betreuren. Ad Vloos- wijk wijst op 'de inmaak' of tewel 'depersbuiten'. Hoewel zijn koeien natuurlijk zo lang mogelijk zelf hun gras pluk ken, betekent kuilvoer op een slecht verkaveld bedrijf toch een uitkomst. In de moderne ligboxenstal richt ieders aandacht zich op 'een soort Van Hanegem' on der de koeien. Voor een schoonheidsprijs komt het dier in tegenstelling tot som mige 'taaie' koeien niet in aanmerking, maar de melk- gift slaat alle records. Na af loop is het woord aan 'boerin' Ans Peek, die gloedvol een college ten beste geeft over haar specialiteit: de kaasbe reiding. Feilloos geeft ze haar gehoor een uiteenzetting over vetgehaltes, de leeftijdsgren zen voor jonge en oude kaas plus de bijbehorende bijzon derheden. Ook een vraag naar het ontstaan van gatenloze ('blinde') kaas beantwoordt ze moeiteloos. In de voorma lige varkensstal van de boer derij worden de IJsselsteinse bankmensen tot besluit duch tig aan de tand gevoeld wat be treft hun kennis op land bouwgebied. De prestaties die de verschillende groepen deel nemers in de quiz leveren wor den heel toepasselijk gehono reerd met onvervalste boeren- boter en dito kaas! plus bijbehorend jongvee. Vlooswijk: 'De ladder heb ik straks uit voorzorg maar vast uit de hooiberggehaald. Ik wil namelijk de groep wel graag compleet houden'. Alom hi lariteit. Een grapje op z'n tijd wordt door de excursiegan- gers wel gewaardeerd. Geza- menlijk vormen ze ongeveer de voltallige personeelsbezet ting van de IJsselsteinse Ra bobank en de excursie kwam tot stand via Ad's broer die de plaatselijke bank wel trouw bleef. Hij vertelt met plezier ook een en ander over het waarom. 'Als je zelf bent grootge bracht in een kinderrijk boe rengezin, dan zijn de ontwik kelingen in het agrarische be drijf je natuurlijk redelijk be kend. Die verworvenheid is echter bij steeds minder per soneelsleden aanwezig. Een enkeling heeft dan nog wel een landbouwer in de familie, maar lang niet iedereen weet toch hoe het er op een boerde rij aan toe gaat. Nu zit onze bank vanouds nog al ruim in de agrarische relaties, en dan is het toch altijd leuk in gesprekken met hen ook wat te kunnen meepraten zonder te blunderen. Voor de liefheb bers is toen het plan voor een 'Toen werkte ik veertig uur, tegenwoordig ligt het minimum op meer dan 70 uur per week. Het was een mooi leven op de bank, maar niet te vergelijken met het vrije on dernemen. Ik heb er wel wat geleerd. Had het niet willen missen. Nu weet je ook eens wat dat is. Als ik het weer moest doen, zet te ik de stap opnieuw. Er zijn meevallers en tegenvallers. Dat wisselt elkaar af. Het voorbije jaar viel bar mee.' Ad Vlooswijk loopt op spor tieve gympies de werf op naar zijn trotse boerderijEen eind achter de rietgedekte hofstede ligt de Hollandsche IJssel boordevol water. De buurt schap heet Achthoven, ge meente Linschoten. 'Maar om er te komen zijn we ge noodzaakt over het grondge bied van de gemeente Mont- foort te gaan', schetst de jovi ale veehouder. Een aantal jaren was hij ('ad ministratief en op de kas afdeling') werkzaam bij de plaatselijke Rabobank in IJs- selstein. Zin om te gaan boe ren was er wel, maar de gele genheid ontbrak totdat het ouderlij ke bedrij f van echtge note Ans Peek kon worden overgenomen. 'Die kans heb ben we gepakt en mits je be reid bent de handen uit de mouwen te steken lukt het heus. Laswerk en allerlei re paratieklussen bijvoorbeeld, daar komt geen vakman aan te pas'. Het gezelschap knikt begrij pend. De dames en heren staan aan het begin van een in structieve rondleiding over het modern geoutilleerde be drijf met 70 stuks melkvee

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1984 | | pagina 7