Gouda ^sssss^s" aft Tot de bekendste bankpaperassen behoren zeker de spaarbankboekjes. Ze zijn er (geweest) in alle maten soorten en kleuren en vaak werden ze a/s een kostbaar bezit zo goed verstopt, dat ze voor lange tijd (of immer) onvindbaar waren. De grote (voorjaars- dan wel najaars)schoonmaak kon aardig wat opleveren terwijl het oplichten van het vloerkleed ook regelmatig een vondst aan het licht bracht. as. SEWEtJ°.^V 6161 ^Sd .s/s» '-r ^bankbo ekje Uit bancair oogpunt kleven er aan het ge bruik van spaarbankboekjes voordelen (porti) en - vooral - nadelen (arbeid). 'In een tijd dat de bomen niet (meer) tot in de hemel reiken en dat bakens verzet moe ten worden is het verstandig deze bank dienst eens nader onder de loep nemen', meent collega And ré Moons van de Goud se Rabobank. Hij voerde onder de bank- klanten een actie tot het omwisselen van de verguisde boekjes. Het leidde tot een opmerkelijk resultaat. Binnen twee maan den waren er op een bestand van 8000 boekjes nog maar... dertig in omloop. Bij de bank in Gouda vervult André Moons de functie van hoofd interne controle. Hij realiseert zich terdege dat in het hele land collega's worstelen met vergelijkbare vO°r d»e- ,,3\A. -\Y cW S XV- laa.t5 v>e® reot«- ArV- y\ spaatT v°°* 'V' «lei <fe V vaHT ie»"' Je problemen. Men heeft, vreest hij, alleen niet de durf om 'op verstandige wijze' te proberen zich van de boekjeslawine te ont doen. Dat geldt nog eens in versterkte ma te nu banken proberen zo efficiënt moge lijk te werken met de beschikbare krach ten. In dat opzicht zijn spaarbankboekjes regelrechte ondingen. André Moons herin nert aan het hele pak extra werk omstreeks de jaarwisseling als rijen mensen komen opdraven om allemaal rente te laten bij schrijven op soms wel vijf verschillende boekjesper persoon. De arbeid verbonden aan het inschrijven „,„n vw»= h"d xjo 313^' volg»»—-n ibsobo SStSGELBOO' l BüTAM O van mutaties en rente, optellen/aftrekken (inclusief vergissingen), het informeren over bijwerkposten en 'saldo-controle niet nul', moeten we vooral niet bagatelliseren. Daarbij laten wij het uitzoeken van ver schillen nog maar buiten beschouwing. Ook zijn de fraudemogelijkheden via boek jes, in vergelijking met afschriften, om vangrijk en dan hebben we nog niet eens gesproken over complicaties die spaar bankboekjes opleveren bij toekomstige automatiseringsstappen. Bovenstaande argumenten dwongen de bank Gouda te kiezen voor afschriften. Wel bleef men aanvankelijk zitten met de vraag of de klant er wel aan wilde. Gezien het gro te aantal nog in omloop zijnde spaarbank boekjes, heeft het publiek blijkbaar voor keur voor zo'n boekje. Ook speelt mee dat het bekend is en men zich (onbewust) afzet tegen het nieuwe. Uit eigen ervaring is men echter in Gouda inmiddels tot de slotsom gekomen, dat maar weinig mensen principiële bezwaren hebben tegen rekeningafschriften. André Moons: 'Wij zijn namelijk zeer actief de boekjes gaan wijzigen in afschriften. Daar voor is een plan opgezet, dat heeft geresul teerd in het feit, dat er na afloop van de op ruimingsactie amper nog boekjes in om loop waren. Natuurlijk is een aantal hobbels te nemen (onbegrip buitenlanders, Zilvervloot ja/ nee, voor kleinkinderen sparende oma's e.d.) en dient éénmalig iets extra's te wor den gedaan. Bij de Rabobank Gouda zijn we in ieder ge val wat blij dat deze 'o zo mooie' spaar bankboekjes toe het verleden behoren.'

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1983 | | pagina 9