Bijpraten
op de
Veluwe.
Voorvader van Rabofant?
m
18
'Wat zullen we nou hebben?
Een rivaal voor Rabofant?'
Aldus de eerste reactie van
de heer en mevrouw Gelens
uit Cuijk toen ze zich tijdens
een vakantie-oponthoud in
Midden-Limburg zagen
geplaatst voor onderstaand
uithangbord. Lichtelijk
bezorgd wendde het
Brabantse echtpaar zich tot
de redactie met een verzoek
om opheldering over
hetgeen men had
waargenomen in het witte
stadje Thorn.
De Rabobank Ermelo-Harderwijk kampt
met een niet alledaags probleem. Het
werkgebied omvat twee afzonderlijke
gemeenten met plaatsen die op flinke
afstand van elkaar gelegen zijn. Hoewel
elke gemeente een volledig zelfstandig
opererende Rabobank kent, volstaat
men toch met één bestuur, één raad van
toezicht en één directie. Personeels
leden die werkzaam zijn op de verschil
lende vestigingen zien elkaar dikwijls in
tijden niet, en zo bestaat de kans dat de
betrokkenheid bij het werk in gevaar
komt. Tegelijkertijd leefde binnen de be-
heerscolleges de wens intensiever be
trokken te worden bij het bankgebeu-
ren.
Uit het voorgaande werd aansluitend
een plan tot het houden van kaderdagen
geboren. In een Kootwijkse uitspanning
stond half oktober voor de tweede keer
een dergelijke praatdag op het program
ma. Dertig medewerk(st)ers van de
bank stelden er hun vrije zaterdag voor
beschikbaar in een poging het nuttige
met het aangename te verenigen. Dit
maal waren het de particuliere relatie
beheerders die samen met bestuurders
en leden van de raad van toezicht in re
traite gingen om zich te buigen over een
tweetal actuele onderwerpen.
Tijdens een ochtendsessie cirkelden de
discussies vooral rond de vraag of de
huidige personeelsbezetting en -inde
ling geen hinderpaal vormen voor het
ontplooien van commerciële activitei
ten. Daarbij kwamen de nodige sugges
ties ter verhoging van de slagvaardig
heid aan de orde.
De middaguren verstreken voor een be
langrijk deel met gedachtenwisselingen
over de samenhang tussen deeltijdar
beid, arbeidsduurverkorting en een niet
minder actuele kwestie als een verrui
ming van de openstellingsuren.
Behalve dat er pittig gediscussieerd kon
worden over zakelijke en actuele onder
werpen, wil directeur Reith ook het
sociale aspect van de kaderdag aller
minst onderschatten. Er is volgens hem
duidelijk sprake van een wisselwerking.
'Door de inzet en de deelname van alle
betrokkenen ondervind je als directie
steun bij de beleidsvoorbereidingen.
Met suggesties en kritiek kan iedereen
z'n voordeel doen. Aan de andere kant
krijgen ook de medewerk(st)ers dank zij
bijeenkomsten als een kaderdag het ge
voel dat zij sterker betrokken worden bij
de bepaling van het bankbeleid.'
De Rabobandmascotte zou toch
geen concurrentie hebben gekre
gen van een soortgenoot die het
jammerlijke gemis van een vrolijke krul
staart trachtte te compenseren door mid
del van flapoor, slappe slurf en een ver
vaarlijke hoektand? Misschien betreft het
hier een tamelijk agressief aangelegd en
ver familielid van Rabofantje, veronder
stelden de Brabantse briefschrijvers bij
hun verzoek om opheldering van het ge
signaleerde mysterie.
Vrijwel gelijktijdig viel het oplettende oog
van collega J. van Straaten op de sierlijke
blikvanger. Als lid van de fotoclub die on
der de naam Coopographic een solide re
putatie geniet binnen het Eindhovense
kantoor van Rabobank Nederland, wist hij
ogenblikkelijk wat hem te doen stond. Met
als gevolg dat bij wijze van uitzondering
Rabofant deze keer op voor- en achterkant
van dit blad prijkt. Maar daarmee zijn de
raadselen rond de smeedijzeren kolos nog
altijd niet opgelost. Voor naspeuringen
daaromtrent moeten we in eerste instantie
