Jongmaatje op een barkentijn. ■NI Jongmaatje op een barkentijn. Voor enkele honderden jeugdige Rabobankspaarders is deze droom werkelijkheid geworden. In Amsterdam heeft de barkentijn 'Elizabeth Smit' haar thuishaven. Dit enorme houten zeilschip, 52 meter lang, 7 meter breed en drie masten van elk 30 meter hoog moest het middelpunt worden van een actie die Tientje samen met de Stichting 'Het Varend Museumschip' organiseerde. Door middel van een reductiebon konden de kinderen zich opgeven voor een zeiltocht van één dag over het IJ en het IJsse/meer. 13 Terloops werd in Tientje opgemerkt dat het ook mogelijk was om met tjalken, botters en klippers van de Stichting een week lang over het IJsselmeer te zwalken. Het gekke was, dat juist deze terloopse opmerking veel kinderen bewoog om de bon voor vro lijk zeilplezier in te sturen en nadere infor maties in te winnen. Het resultaat was dat gedurende de zomermaanden een fiks aantal zeilschepen op het IJsselmeer werd gesignaleerd met de Rabobankvlag in top en ijverige jonge Rabobankers aan dek. 'Werkelijk, het was grandioos. Je had het moeten zien. Die kinderen waren hun ouders al vergeten zodra ze aan dek stap ten.' Aan het woord is drs. Robert van Wa ning. Hij is de commerciële man van de Stichting 'Het Varend Museumschip', die een groot aantal louter zeilfanaten onder dak heeft. Robert is net terug van de kade waar hij sa men met de ouders de eerste jongmaatjes uitgeleide heeft gedaan. Terug in café-res taurant De Zeilvaart aan de De Ruyterkade, waar de Stichting kwartier houdt, vertelt hij over het wel en wee van de charter vaart, zoals het verhuren van traditionele zeilschepen wordt genoemd. 'Wij bemiddelen bij de verhuur van een kleine 20 historische zeilschepen aan groepen, zoals schoolklassen, families en personeelsverenigingen. De schepen zijn veelal eigendom van de schippers zelf. Voor hen is verhuur vaak de enige manier om die boten in de vaart te houden. De meeste schippers hebben zich diep in de schulden gestoken om de schepen in au thentieke staat terug te brengen.' Aan de buitenkant tenminste. Het inwendi ge van de schepen is aangepast aan de ei sen van de tegenwoordige tijd. Neem nou de klipper Adriana van schipper Dennis Kapteijn: riante twee-persoonsslaaphut ten, douches met warm en koud stromend water, toiletten met een ingenieus door- treksysteem, een keukeninventaris waar menig restauranthouder aan wal jaloers op zou zijn. De klipper die in 1 911 werd ge bouwd als zeilvrachtschip, biedt nu plaats aan maximaal 15 personen. 'Kijk, dat is ons probleem,' verzucht Ro bert van Waning. 'De grote onbekendheid. De mensen denken dat het vieze oude schepen zijn, waarop je binnen de kortste keren onder de teer komt te zitten. Een ver keerd beeld,' aldus Robert. Daarom is hij zo gelukkig met de actie van Tientje. 'We moeten het vooral hebben van mond-tot- mondreclame. Ik heb echt gemerkt dat ouders in het begin nog wel twijfels had den. Ze vonden het griezelig om hun kinde ren een week te laten zeilen. Maar de we tenschap dat de Rabobank er iets mee te maken had, gaf uiteindelijk de doorslag. 'De Rabobank staat er achter, dan zal het wel goed zijn', dat is een opmerking die ik herhaalde malen heb gehoord,' aldus een opgetogen Van Waning, die van ganser harte hoopt dat de actie volgend jaar wordt herhaald. En die kans zit er dik in, gezien het succes van dit jaar.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1983 | | pagina 13