raboband 1 De
blauwe
kolom.
Maandelijks orgaan voor het personeel
van de Rabobanken
Jaargang 9 nummer 6/7
Bij de voorplaat:
Redactieraad:
mr. Jan R. Haverkamp, voorzitter
(Rabobank Nederland)
mr. Gerard Meijs, plv. voorzitter
(Rabobank Nederland)
Wil Botting (Vlissingen)
Sievert Hekman (Baflo)
Joop Keuning (Renkum)
Henny Krist (Dalen-Coevorden)
Karin Mulder (Steenwijk)
Jos. Paulussen (Merkelbeek)
Yvonne Verdonk (Hengelo-O.)
Ger Wijbrandts (Enkhuizen)
Redactie:
Wim G. M. Aerts
drs. Cok de Zwart
Bureauredactie
Karei de Mol
Redactieadres:
Postbus 8098
3503 SE Utrecht
telefoon (030) 36 23 96
of 36 28 94
Abonnementen
administratie:
telefoon (030) 36 26 91
Vormgeving en druk:
Hoonte-Holland, Utrecht
Correspondenten:
Jo Boesewinkel (Someren)
Frans Broos (Venray)
Johan Hegeman (Hellendoorn-Nijverdal)
Frans van Hoof (Valkenswaard)
Theo ter Horst (Hazerswoude)
Arie den Hoed (Lopik)
Rene Kuzee (Bergambacht)
Ruud van Nistelrode (Veldhoven)
Fred Tuurenhout (Schipluiden)
Huub Vanhommerig (Kerkrade)
Bert Westra (Voorschoten)
Henk de Wolf (Amstelveen)
Een uitgave van Rabobank Nederland
juni/juli 1983
Travel Iers-cheques
onstuitbaar in opmars
(foto Theo-Ton van Die jen;
zie pagina 20).
De vakantieroep lokt en we kunnen er op bescheiden wijze aan gehoor geven. We
hebben de vakantietoeslag immers weer binnen.
Dat is toch wel een voorrecht, vergeleken met de situatie, waarin die honderddui
zenden werkzoekenden van tegenwoordig verkeren. Voor wie geen werk heeft,
roept het begrip 'vakantie' heel andere gevoelens op dan voor mensen met een vaste
baan. Nog afgezien van de vraag of de werkloze het wel kan betalen om er eens een
tijdje uit te breken. Hij zal het ook nodig hebben.
Geen enkele onderneming, ook de Rabobank niet, is gelukkig met de huidige ar
beidssituatie. Als bedrijf moet je op de kosten letten en als die, zoals bij ons, in 1982
met ruim 14 zijn toegenomen, d.w.z. met ongeveer het dubbele van onze concur
renten, dan is het geboden ook de personeelskosten omlaag te brengen. Lardinois
sprak daar zeer openhartig over op de Algemene Vergadering van de centrale bank.
Tot ongeveer augustus 1982 is de personeelsomvang van onze organisatie steeds
opgelopen. De laatste 10 jaar gemiddeld met 1000 a 1500 per jaar! In 1983 wordt
dat heel anders: voor het eerst zal het aantal arbeidsplaatsen verminderen, naar ver
wachting met ongeveer 500.
Geen prettig geluid, maar wel een eerlijk. Door de teruggelopen economische bedrij
vigheid is er naar Lardinois vertelde, ook in onze organisatie sprake van een verbor
gen werkloosheid. In de huidige omstandigheden moeten we die zichtbaar maken.
Dat is, om zo te zeggen, bedrijfseconomisch een vanzelfsprekende, gezonde aanpak.
Maar ondertussen willen de 'verborgen werklozen' ook nadat ze 'zichtbaar' gewor
den zijn, tóch wel graag aan het werk blijven!
Belangrijk is daarom hetgeen Lardinois met grote nadruk erbij vertelde: de (arbeids-)
ruimte, die door natuurlijk verloop ontstaat, moeten we allereerst aanwenden voor
de medewerkers, die reeds in dienst zijn. Dat zijn we aan hen verplicht! Dit houdt ab
solute voorrang voor onze 'interne arbeidsmarkt' in.
Het is goed, dat deze dingen in een organisatie als de onze, voor haar hoogste forum,
de Algemene Vergadering, openlijk uitgesproken worden. Niemand zegge smalend,
dat het maar 'woorden, woorden' zijn. Neen, het is een probleem waar we mee wor
stelen en dat we op onze wijze ook onder de knie willen krijgen. Mertens, nog als
voorzitter van de Raad van Beheer, zei er in te geloven, dat onze eigen interne ar
beidsmarkt wel eens een doorbraak in onze steeds moeilijker wordende arbeidspro-
blematiek kan betekenen. Maar dan moeten werkgevers én werknemers mee willen
werken! Ook die laatsten: van onze mensen mogen wij, zo drukte Lardinois zich uit,
verlangen dat ze zich mobiel tonen, zowel wat de functie betreft als de plaats waar
ze kunnen worden ingezet.
Lardinois kondigde ook aan, dat de toepasbaarheid van deeltijdarbeid krachtig zal
worden gestimuleerd. Daar horen we binnenkort meer over. Een deeltijdbaan is ten
slotte beter dan geen baan. Denk hier aan de duizenden die in deze vakantieperiode
net de school hebben verlaten. Als we in 1983 onze arbeidsplaatsen met 500 zien af
nemen, wil dat trouwens nog niet zeggen dat we ook 500 personeelsleden minder in
dienst zullen hebben. Het aantal deeltijders zal immers groeien.
Kort en goed, de Algemene Vergadering in Utrecht heeft er van gehoord en weet dat
er aan de eigentijdse werkgelegenheidsperikelen met alle kracht wordt gewerkt. Ik
durf te zeggen, dat dit voor het eerst in onze ruim 85-jarige geschiedenis zó indrin
gend, zowel door Mertens als door Lardinois, naar voren gebracht is. Het is niet maar
een sociale of commerciële aangelegenheid die alleen voor enkele liefhebbers inte
ressant is, maar het is een zaak, die ons allen, personeel en werkgevers, aangaat!
Koen Smit schrijft aan het slot van zijn verhaal elders in dit nummer: 'Het ligt primair
aan je zelf hoe je je voelt in onze organisatie!' Helemaal mee eens. Want bij alle kri
tiek, die ieder natuurlijk wel eens heeft, is er juist in tijden waarin de zaken moeilijk
liggen heel wat positiefs te ontdekken in onze Rabo-wijze van doen, JRH
