Vraag naar buitenlands bankpapier in vakantietijd vergt inzicht. zonder meer onbeperkt worden in- of uit gevoerd. De landen, die deze voorschriften hanteren, hebben bepaalde economische redenen om de handel in vreemd geld vol ledig te controleren. Een goed voorbeeld vormen de Oostbloklanden; op de zwarte markt is de betreffende muntsoort aan zienlijk goedkoper te krijgen als je betaalt met harde Europese of Amerikaanse muntsoorten. De zogenaamde handige jongens, die zich op deze markt begeven lopen geweldige risico's; geldboete of zelfs gevangenisstraf in het vakantieland zijn soms de gevolgen hiervan. Veel informatie nodig Hoe weet die valutahandelaar nu, dat van daag die toerist aan de balie zal komen om een bepaald bedrag aan Belgische franken en Duitse marken op te nemen? Geruime tijd ervoor heeft deze valutahandelaar zich samen met zijn valutakassier al moeten verdiepen in de te verwachten trend van het reisverkeer. Hij heeft geput uit eerder opgedane ervaringen in voorafgaande pe rioden, heeft contact gehad met deskundi gen op reisgebied, volgt aandachtig de vakbladen en andere periodieken, die hem een enorm brok informatie verschaffen op politiek, financieel en economisch terrein. En, het belangrijke van alles, hij legt dage lijks zijn oor te luisteren bij collega's in bin nen- en buitenland om er zijn voordeel mee te doen. Aannemende, dat hij al deze factoren goed heeft vertaald, zou hij in staat moeten zijn tijdig het benodigde bankpapier in zijn kas te hebben, ware het niet dat al dit vreemde bankpapier alleen te verkrijgen is tegen een bepaalde koers, en van de koersen is het langzamerhand algemeen bekend dat die nogal wispelturig zijn en op en neer springen als de bekende jojo. Wanneer je één biljet van één Amerikaanse dollar koopt voor f 2,80 en de prijs wordt door een ontwikkeling op de valutamarkt f 2,65 dan is dat niet zo erg, maar als er sprake van is dat hij voor zijn bank een bedrag moet kopen van een half miljoen Ameri kaanse dollars, dan tikt een verlies van 500.000 maal 1 5 cent wel erg hard aan. Eigenlijk zou de handelaar Amerikaanse dollars moeten kopen op hetzelfde mo ment dat de klant aan de balie verschijnt. In de praktijk een onmogelijke zaak. Handelend in het belang van zijn werkge ver en de klant zal hij dus de eventuele aan koop zoveel mogelijk uitstellen en er reke ning mee houden, dat het minimaal twee dagen duurt voordat de betreffende geld soort veilig in de kluis van de bank ligt. Soms gaat er wat mis, een staking in het luchtverkeer, een mistgebied boven Schip hol, een foute adressering of noem maar op. Arbeidsintensief Zodra zendingen vreemd geld uit de om ringende of verre landen via de douane op onze luchthaven Schiphol zijn ingeklaard en vrijgegeven moeten ze onmiddellijk doorgezonden worden naar de Rabobank Nederland in Utrecht, waar ze worden af geleverd bij de Valutakas. Onnodig te zeggen, dat deze transporten worden omringd met allerlei veiligheids maatregelen. Zodra de pakken met bank papier bij Valutakas zijn ontvangen komt er een arbeidsintensief proces op gang. Het tellen van de vele soorten van biljetten, en reeds voorsorteren op grootte van het bil jet; vervolgens registreren en de reeds wachtende bestellingen van een kleine duizend aangesloten banken uitvoeren. De opdracht aan de valutahandelaren is, om het bezit (de voorraad) buitenlands bankpapier zo klein mogelijk te houden, want elk bankbiljet brengt géén rente op en de koers van de betreffende valuta zou weieens kunnen veranderen. Naarmate het reisseizoen vordert, wordt de vraag naar dit buitenlandse vakantie geld groter en als de eigen economie en die van de omringende landen zich normaal zouden ontwikkelen zou door de ontstane vraag een koersstijging teweeg worden gebracht. Maar wat is normaal anno 1983? Je zou je kunnen afvragen of het stijgende gebruik van Eurocheques of reischeques niet een afname van de omzet in het bank papier veroorzaakt. Tot dusver valt hiervan niet veel te merken. Reizigers blijven een bepaald bedrag in bankpapier aankopen, want je gaat nu eenmaal niet met een che que betalen als je gezellig ergens op een terras in een Frans dorpje twee pils hebt besteld. Genietend van dat biertje zal de vakantieganger zich nauwelijks realiseren dat voordat hij in het bezit kwam van dat mooie biljet van 10 Franse franken waar mee hij betaalt, er heel wat werk verricht is.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1983 | | pagina 23