op moet leggen. Soms interessant, maar steeds een probleem. Werken blijf ik wel als ontspanning ervaren. Je hoort uit de gezondheidszorg weieens hoe ze mensen bij wijze van therapie met klei laten werken, en als ik dat dan als beroep mag doen Een afgedankt dorpsschooltje aan de Am- stel, even buiten Ouderkerk, is in gebruik als atelier. Huishoudelijke mededelingen en telefoonnummers inclusief dat van pa leis Soestdijkfleuren een witgekalkte muur op. Spreuken van eigen makelij of waan wijsheden van anderen completeren het beeld. Wat er te lezen valt? 'Soms dooft het licht in ons maar wordt weer aangeblazen door de ontmoeting met een medemens' en 'Velen krijgen goede raad doch weini gen profiteren ervan.' 'Een wandje waar al veel naar gekeken is,' peinst Pieter de Monchy. Koppen in gips of brons, blikken van diver se kanten op ons neer. De bewijzen van ja renlange creativiteit staan hier letterlijk opeengestapeld. Stille getuigen van een artistiek verleden. Zal de voortdurende confrontatie met zo'n etalage vol wapen feiten nou nooit eens beklemmend wer ken? Tot de zwijgende aanwezigen tijdens het gesprek dient zeker koningin Beatrix te worden gerekend, althans haar beeltenis in fris, blozend brons. De aandachtig luiste rende majesteit - een tikje hooghartig - staat prominent terzijde. Zij lijkt zo onder de droog kap van de hofkapperte zijn weg gelopen. Was het brons een seconde of wat later gestold, dan zou misschien een fier lachje de koninklijke lippen hebben ge sierd. Het portret, in opdracht van de ge meente Amstelveen, stond halverwege in de klei toen de koningin eens belangstel lend op bezoek kwam. Pieter de Monchy: toepasselijke bekrachtiging van het 75-jari- ge bestaansfeest - eveneens belandde op het adres De Ruyschlaan 153 te Amstel veen. Net als de plaats waar Pieter de Mon chy zich van zijn eerste Rabobankklus kweet, heeft ook Vinkeveen aan de turfwin- ning min of meer zijn ontstaan te danken. 'De ondergrond van het plein waaraan de bank is gebouwd bestaat nog voornamelijk uit veen; dan kunt u wel nagaan,laat bank directeur Van Zwieten veelbetekenend we ten. Zo moeilijk, meenden de verstrekkers, hoefde de opdracht voor Pieter de Monchy dus niet te wezen. Zoals Amstelveen een turftrapster met brede schouders en dito Vrije Universiteit. Alweer van de hand van Pieter de Monchy werd in de heemtuin ach ter het VU-ziekenhuis een standbeeldje ont huld ter ere van al de naamloze gerefor meerde vrouwen die honderd jaar geleden met spaarbusjes langs de deur gingen om zo geld in te zamelen voor de stichting van de eerste VU-faculteit. Periodiek wordt een ver kleind model van de VU-spaarster uitgereikt ter bekroning van belangwekkend weten schappelijk onderzoek. Puur toevallig kwam opnieuw de historie om de hoek kijken, toen anno 1981 de Rabobank Vinkeveen - op zoek naar een 'Het moest anders. De maten wilde ik ver anderen, de vorm, het haar.' Als hij spreekt over een eerder portret van prinses Juliana herinnert hij zich haar voorname beschei denheid. Gerommel in een boekje vol fo to's van vroeger werk. Wijzend naar de ver melding van een ontvangen ridderorde klinkt het waarschuwend: 'Dat hoeft er niet bij, begrijpt u wel.' De blik dwaalt in de richting van een kolos saal beeld, gewikkeld in doeken. Heeft de kunstenaar het niet langer meer kunnen verdragen dat iemand hem zo uit de hoog te voortdurend op de vingers keek? 'Het is mijn monument van Albert Schweitzer,' doceert Pieter de Monchy. Een foto van het in Deventer geplaatste standbeeld toont de Duitse zendeling en arts in al diens ro buustheid ten voeten uit. De ogen van de besnorde werkmansfiguur in hemdsmou wen stralen menselijkheid uit, maar ook hebben ze iets 'mij maak je niets wijs achtigs'. Bewondering voor de geportretteerde lag eraan ten grondslag: een in het Vredespa leis geplaatste Schweitzerkop moeten we maar als vingeroefening beschouwen. Pie ter de Monchy: 'Ik heb met opzet het beeld zelf gróót gemaakt, helemaal uit gips op gebouwd hier in het atelier. Ongelooflijk karwei. Je kunt dat ook uitbesteden, maar details die het in een ontwerpmodel goed doen mogen bij het vergroten niet gaan overheersen.' Een reeks namen van prominenten pas seert de revue. Ze zijn hier een voor een in levenden lijve of aan de hand van foto's vereeuwigd. Klinkende namen, beroemd heden worden met gulle hand door de con versatie gestrooid. 'Het klinkt toch niet op schepperig,' informeert De Monchy be zorgd. Op samenzweerderige toon: 'Die draaistoel ginds is voor veel van mijn mo dellen tot een soort biechtstoel gewor den En in een verdere toelichting: 'Het is net als bij de kapper. Mensen zijn altijd in haast. Maar hier kunnen ze niet wegvluch ten. Als ze poseren betekent dat vaak eerst koffie drinken. Praten met de mensen doe ik graag. Ik ga dan van lieverlee steeds min der zeggen en zij juist meer. Van binnen en

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1983 | | pagina 21