Persoonlijke post (4) 14 Persoonlijke post (5) 'Dat is persoonlijk en dus zeer moeilijk,' was het eerste antwoord dat me te binnen schoot, toen ik in Raboband 82/12 de vraag aantrof: 'Hoe zit dat nou met per soonlijke post.' Aangezien mijn dagtaak bij de Rabobank Pijnacker begint met het openen van de post, zou ik dagelijks met dit vraagstuk te maken kunnen hebben. Gelukkig maken m'n collega's het me niet moeilijk en zijn er binnen onze bank afspraken over gemaakt. Geen 'eindeloze klaagzang' dus, maar een schets van de situatie bij onze bank, aan gevuld met wat losse persoonlijke gedach ten. Allereerst de huidige procedure bij onze bank. De post wordt centraal geopend. Alle brieven, pakjes etc. worden in principe opengemaakt. Uitzonderingen worden ge maakt voor: - alle post gericht aan de directeur c.q. di rectie, het bestuur, personeelszaken en in terne controleur. - alle post waarop staat vermeld: vertrou welijk, persoonlijk of in handen van, samen met de naam van de betreffende mede- werk(st)er. Een brief waarop staat vermeld 't.a.v. de heer/mevrouw... X' wordt dus wel ge opend. De post gaat via de afdelingshoof den naar de betreffende medewerk(st)er. Die procedure levert weinig of geen pro blemen op. In deze situatie geeft de afzender de ver trouwelijkheid van een stuk aan door dat op de envelop te vermelden en kan in prin cipe slechts de geadresseerde van de in houd kennis nemen. Aan hem/haar wordt dan overgelaten wat er vervolgens met het betreffende stuk wordt gedaan. Prima situatie dus. Geen problemen. En toch Het toeval wil, dat ik momenteel een cursus Bedrijfsarchiefkunde volg. En daar vertel len ze me heel andere dingen. Hoe het nou eigenlijk zou moeten bij de postbehandeling en de daaropvolgende archiefwerkzaamheden. Dat wil zeggen de hele procedure van post in ontvangst nemen t/m later alles in één ogenblik weer terugvinden. Zo'n archief moet compleet zijn, maar dat betekent dat alle post geopend moet wor den en geregistreerd. En wat moet je dan Ik zie me nog niet zo snel de vertrouwelijke post van de directeur openmaken, maar in principe is een dergelijke situatie natuurlijk mogelijk. Je kunt iemand de (afgebaken de) bevoegdheid geven om alle post te openen. Maar wat doe je dan in geval van ziekte? Wie neemt het waar en waar blijf je met je vertrouwelijkheid? Aan de andere kant valt er wat voor te zeg gen om alle persoonlijk geadresseerde post (dus ook de t.a.v.-post) ongeopend door te zenden aan de betreffende mede- werk(st)ers. Op die wijze blijft de vertrou welijkheid gewaarborgd, kan niemand zich in zijn privacy aangetast voelen en wordt nieuwsgierigheid aan banden gelegd. En thousiast kan ik niet raken over laatstge noemde handelwijze. Zodra een naam op een envelop staat kan het stuk een eigen leven gaan leiden. Zwart-wit gesteld kan een medewerk(st)er het postadres van de bank gebruiken voor zijn persoonlijke cor respondentie. Iemand heeft bijvoorbeeld een vriend(in). In een dergelijke situatie zal men het als regel prettiger vinden wanneer de betreffende echtgeno(o)t(e) brieven niet in ogenschouw neemt. En... op de bank maken ze de post niet open. Een gek voorbeeld misschien, maar het geeft de reikwijdte van de consequenties wel aan. De gulden middenweg lijkt mij een goede manier. Als vertrouwelijk aangemerkte post krijgt een vertrouwelijke behandeling. De privacy wordt gewaarborgd. En al die overige zaken? Ach, waar praten we over? Trouwkaarten circuleren bij ons door de hele bank, zodat we allemaal weten, dat we onze cliënten moeten feliciteren! Ongetwijfeld zullen er collega's zijn die vanuit een andere werksituatie het boven staande met goede argumenten van tafel vegen. Ik ben benieuwd naar uw volgende artikel. Van kritiek en suggesties word je wijzer en het houdt de grijze massa in de hersenpan in beweging. Fenny R. J. Straat, Rabobank Pijnacker™ Laten we voorop stellen dat (privé)post niet op de bank behoort aan te komen, maar op het huisadres. Op onze bank heeft het wel of niet openen van post nog nooit problemen opgeleverd. Je moet dan aan de toevoegingen bij het adresseren wel de juiste waarde toeken nen. Wie zoals de schrijver van het Rabo- bandartikel echter al begint met deaandui- dingen ter attentie van, of persoonlijk op een lijn te stellen, vraagt gewoon om pro blemen. Nemen we een eenvoudig voorbeeld: t.a.v. de heer Janssen, Aan de Rabobank, Post bus 25, 6560 AA Groesbeek. De brief is gericht aan de Rabobank Groes beek. De toevoeging - t.a.v. de heer Jans sen - is bij de distributie van de post een welkom hulpmiddel om de brief meteen aan de juiste persoon te kunnen doorlei den. Omdat de brief gericht is aan de bank, wordt hij dus gewoon vooraf geopend. Anders wordt het indien er ook nog 'per soonlijk' aan wordt toegevoegd. Hoewel de adressering niet correct is, geeft de afzen der in dit geval uitdrukkelijk te kennen dat deze brief voor de heer Janssen persoon lijk bestemd is. Een dergelijke brief zal bij ons dan ook ongeopend aan de betrokkene worden overhandigd. Ter completering van het plaatje valt hier bij nog aan te tekenen dat post bestemd voor de directie op onze bank door de di rectiesecretaresse wordt behandeld. Zo zit dat bij ons. J. J. Straatman, hoofd afdeling Algemene Zaken, Rabobank Groesbeek

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1983 | | pagina 14