pe
'De Aai' alias Bert van Aalten
stort zich dit jaar wederom
met alle beschikbare
commerciële en vocale kracht
op het carnavalsrepertoire. De
zingende tandarts uit het
Noordhollandse Laren heeft
kennelijk de smaak te pakken
gekregen toen een creatie a/s
'D'n barg die het 'nen krul...'
met luid geknor naar de top
werd geplugd.
Dit jaar probeert de artistieke tan-
denpeuteraar met 'Ik ga nog niet
naar huis' andermaal een gooi
naar het succes te doen. Onlangs kreeg te
levisiekijkend Nederland er alvast een
voorproefje van door toedoen van de Tros.
De Aal en zijn kompanen draafden op in
het bekende programma 'Op volle toeren'.
Minder bekend is dat de gelegenheidszan
ger Van Aalten tijdens zijn publieke optre
dens onder andere door een Rabobankcol-
lega wordt geruggesteund. Het is collega
Cees Menger uit Dinteloord. Samen met
echtgenote Marjan figureert hij namelijk in
het veertien personen omvattende achter
grondkoortje dat ter begeleiding aan de
zanger is toegevoegd. Verantwoordelijk
voor die formule is de in televisieland alom
bekende Hans van Hemert. Hij was tevens
degene die ...buurman Van Aalten in de
wereld van glitter en glamour wegwijs
1 2 maakte. Een soortgelijke samenloop van
toevallige omstandigheden lag ook ten
grondslag aan de Rabobankondersteuning
vanuit Dinteloord. Cees Menger die overi
gens ijverig z'n best doet om aan te geven
hoe betrekkelijk en gering het aandeel van
zijn medewerking is, vertelt hoe hij aan zijn
uitnodiging is gekomen. 'Ik bezocht in Arn
hem als jongeman een kostschool waar
Van Aalten senior directeur was. Bert en ik
groeiden dus zo'n beetje gezamenlijk op,
met dit verschil dat het bij mij in eerste in
stantie gebleven is bij mulo terwijl 'de Aal'
naar Groningen verhuisde om er uiteinde
lijk tandheelkunde te gaan studeren. We
verloren elkaar uit het oog totdat we een
paar jaar geleden tijdens een kostschool
reünie weer eens wat oude herinneringen
zaten op te halen en zo ook aan de praat
raakten over die zangcarrière. Meteen al
werd gevraagd of ik er niet voorvoelde om
toe te treden tot dat vriendenkoortje. Zelf
zingen hoefde niet eens, want de teksten
stonden in alle perfectie op de geluidsban
den...'
In eerste aanleg voelde het Dinteloordse
hoofd van de Rabobankkas niet veel voor
zo'n rol als grimassende koorzanger. Laat
anderen maar de pias spelen, moet hij ge
dacht hebben. Maar uiteindelijk won de
nieuwsgierigheid het toch. De aanvankelij
ke reserve ('wat moeten de mensen in het
dorp wel niet denken van die zottigheid; je
bent ten slotte iemand van een bank') raak
te wat op de achtergrond en Menger kreeg
zowaar aardigheid in de grap. 'Aanvanke
lijk deed ik het eigenlijk nog wel het meest
om mijn vriend de Aal uit de problemen te
helpen, maar dat geeft je natuurlijk mooi
de gelegenheid ook eens achter de scher
men van dat televisiewereldje te kijken. Bij
de opnamen voor uitzendingen als Op volle
toeren beschouwen ze zo'n backing-group
weliswaar als voetvolk, maar ook als je ge
woon op die manier meehobbelt zie jetoch
wat ervan mensen als Willeke Alberti, Cor-
rie Konings of Corrie van Gorp overblijft als
ze niet op toneel staan. En natuurlijk is er
dan ook nog het sfeertje dat altijd toch
rond de opnamen voor zo'n tv-uitzending
hangt.' En concluderend: 'Nee, Wat maat
schappelijke positie betreft zou ik beslist
niet willen oversteken. Voor geen geld.
Hoogstens is het aardig wanneer je het
zoals de Aal als een geintje ziet en lekker
tegen de draad in kunt doen. Maar voor de
rest word je als tv-kijker bedonderd.
Alles wordt geprogrammeerd en wat de
meeste artiesten doen, stelt bitter weinig
voor.'
