Landstitel voor Beeselse collega
Pijltjes trekken op niveau.
Het eeuwige geduld van
Marij Hendrickx.
'Eens kijken of hij nu ook in de
negen wil.Kalm, eerder koel
en vol zelfvertrouwen plant ze
haar voeten neer. Ze is de rust
zelf. Even liefkozen de lippen
een nylonkoord. Geduld en nog
eens geduld. 'Het moet een
gele zijn,gromt op de ach
tergrond een toeschouwer ge
biedend. Dan zet het
bovenlichaam kracht. Een
droog plofje in de verte volgt
vrijwel onmiddellijk op een
licht gezoef.
Het lijkt een eeuwigheid, maar dan
komt ook de sierlijk achterwaarts
gebogen rechterarm los uit haar
secondenlang volgehouden pose. 'Ja, zo'n
ding is eerder daar dan je denkt,' beaamt
Marij Hendrickx. Haar stem heeft niets van
spotternij in zich, eerder weer dat flegma
tieke. Vervolgens beent ze kordaat bij ons
vandaan om 25 meter verderop de zojuist
verschoten pijl los te wrikken uit het bla
zoen
De negen waarvan in het voorgaande spra
ke was, blijkt te zijn gehaald en derhalve
dus ook de zo gewenste 'gele'. Want geel
betekent een schot in de roos; het komt
overeen met een score van 9 of 10, het
maximum per treffer. In afnemende bete
kenis dragen de cirkels op het blazoen dan
nog de kleuren rood, blauw, zwart en wit.
Marij Hendrickx concentreert zich voorna
melijk op geel. Je bent ten slotte nationaal
kampioene handboogschieten of niet...
Afgelopen zomer deed de medewerkster
van de Rabobank Beesel inderdaad een
geslaagde greep naar die nationale titel bij
de dames. Verdeeld over twee weekends
kwamen er in totaal honderd pijlen aan te
pas. Van de 1 000 punten die er aldus bij
een geschoten konden worden, bemach
tigde Marij Hendrickx er.938 terwijl de
naaste concurrente voor haar tweede
plaats slechts aan 886 punten toekwam.
Verknochtheid
We gaan naar Boukoul, een zorgvuldig ver
scholen grensplaatsje in de contreien van
Swalmen. Daar heeft Marij Hendrickx haar
domicilie, daar ook werd de kiem gelegd
voor haar zo hartstochtelijk beoefende
vrijetijdsbesteding. Haar verknochtheid
('Het zal omsteeks 1978 geweest zijn dat
ik door de schietkoorts werd getroffen') is
zelfs zo groot dat ze er het lidmaatschap
van de plaatselijke harmonie voor liet
schieten. Maar hoe raakt een vrouw nu zo
verslingerd aan een sport die tot voor kort
toch bij uitstek werd gezien als een man-
nenaangelegenheid? De Beeselse collega
zal het haarfijn uit de doeken doen, maar
zet eerst iets recht. Steeds meer vrouwen
blijken in navolging van de heren der
schepping de bekoring van de schietsport
te ervaren. Marij: 'Alleen al bij onze vereni
ging zijn 12 dames aangesloten. Wat mij
zo aantrekt? Het is een heel rustige sport.
Gezellig ook. Je kunt er een glaasje bij drin
ken en je kunt er oud bij worden. Kijk maar
naar opa.' De aangesprokene heeft zich tot
nu toe tamelijk goed op de achtergrond
weten te houden. Maar reken erop dat hij
de successen van zijn kleindochter nauw-
