Raket als publiekstrekker.
Wanneer er prijzen zouden worden toege
kend voor originele publiekstrekkers tijdens
de traditionele spaarweek, zou Rabobank
Leidschendarp-Voorburg dit jaar beslist
hoge ogen gooien. Cees Wildenburg, be
heerder van het kantoor Parkweg/Rozen-
boomlaan te Voorburg is niets te dol om het
vertrouwen dat zijn cliënten in de Rabobank
stellen met een uitzonderlijke geste tege
moet te treden. Dit jaar stalde hij een zeer
vreemdsoortig vervoermiddel voor zijn kan
toor: een raket met een imposante lengte
van 18 meter en een doorsnede van 3 me
ter. Hij wist hem te lenen van hei amuse
mentspark Drievllet, een goede klant van de
plaatselijke Rabobank.
De Astroliner, zoals het gevaarte heet, was
een geweldige publiekstrekker. In de raket
konden per keer 50 passagiers een uur
lang een simulatie van een ruimtevlucht
ondergaan. Geluiden en bewegingen die
een ruimtevaarder tijdens een echte vlucht
ondergaat, werden zowel visueel als 'voel
baar' gemaakt.
Na afloop van de vlucht werd tegelijkertijd
wat informatie gegeven over de verschil
lende spaarvormen die de bank kent. De
toegang tot het Inwendige van de Astroli
ner was gratis. Via een bankhandeling kon
een kaart worden bemachtigd.
Het gevaarte, dat 18 ton weegt en een klei
ne half miljoen gulden heeft gekost, is in
middels weer veilig op zijn thuishaven
Drievliet geland,
Het werden jaren van keihard werken. Het
zwaaien met de pollepel, in eerste instanrie
een 'aardigheidje', werd zijn beroep en te
gelijkertijd zijn grootste passie. 'Het is aar
dig gelukt. Toen we in 1958 begonnen,
konden we in Beatrix 1 8 gasten herbergen.
Toen ik er in 1 979 uitstapte was er accom
modatie voor zo'n 50 mensen. Het was een
aardig bedrijf geworden.'
Het klinkt bescheiden, maar de kookkunst
van Harm Houwing genoot internationale
faam. Hotel Beatrix had geen a la carte-
menu. De gasten moesten maar eten wat
de pot schafte. Maar of ze een week of een
maand bleven, ze konden er zeker van zijn
elke dag iets anders voorgeschoteld te krij
gen. En reken maar dat daar eigenaardige
- maar altijd smaakvolle - menu's tussen
zaten. 'Ik probeerde dingen te maken, die
de mensen thuis niet zo gemakkelijk eten.
Dat betekende wel altijd een hoop werk
voor mij, maar ze haddenwel iets aparts op
hun bord.' Harm Houwing had de gewoon
te om in het voor- en najaar, wanneer er
niet zoveel gasten waren, met het eten te
experimenteren. Uitgesproken klappers
kwamen dan ook in het hoogseizoen terta-
fel. Toen hij voor gasten begon te koken,
was de smaak nog vrij conservatief, maar
dat is in de loop der jaren wel veranderd.
Tegenwoordig ligt bij de groenteboer en
slager een grote variëteit aan spullen. De
smaak van de Nederlander is wat wereld
ser geworden. Ze pikken gerechten op tij
dens hun buitenlandse vakanties, terwijl de
komst van veel buitenlandse werknemers
volgens Houwing ook van grote invloed is
geweest op de smaakontwikkeling van de
Nederlander. Toch weet hij uit ervaring hoe
terecht het spreekwoord is: wat de boer
niet kent, dat lust-ie niet: 'Ik weet nog dat ik
eens een avocadosoep had gemaakt. Het
was een nog volslagen onbekend produkt
in Nederland. Het werd een koude soep,
ook iets compleet nieuws. Meer dan de
helft van de gasten heeft het laten staan.'
Daarom was hij altijd vrij zwijgzaam over
wat hij precies in de keuken klaarmaakte.
'Als je de mensen vertelt wat ze te eten krij
gen, lusten ze het ook vaak niet.' Hij kan
oneindig putten uit zijn voorraad anekdo
tes. Wat te denken van de haai, waar de
visboer ooit eens mee kwam aanzetten? Hij
had hem op de visafslag gekocht, voor een
prikkie, in de wetenschap dat Harm Hou
wing het wel van hem zou afnemen. Inder
daad, van de zestig kilo haaienvlees maak
te Houwing een heel seizoen lang de ver
rukkelijkste satés. Weinigen hebben er
weet van gehad dat zij een bijzondere deli
catesse hebben genuttigd. Of de partij
blikken rendiervlees? De vertegenwoordi
ger zat er al lange tijd mee in zijn maag, kon
het aan de straatstenen niet kwijt. 'Het
vlees was uitstekend,' zegt Houwing, 'het
waren grote versies soepballen in een saus
met een wildsmaak. Na wat experimente
ren kwam ik in één seizoen door die ballen
heen, als garnering in de wildsoep. Ja,
sommige gerechten zijn op een heel
vreemde manier ontstaan.' In al die jaren
dat hij als hotelier werkzaam is geweest,
heeft hij een culinair dagboek bijgehou
den, waarin alle recepten uitgebreid staan
beschreven. Deze geschriften, aangevuld
met een verzameling kookboeken en ande
re recepten, die in een kleine dertig jaar
gretig zijn bijeengegaard, nemen in huize't
Rüge Landje' aardig wat ruimte in beslag.
