raboband
1
De
blauwe
kolom.
Maandelijks orgaan voor het personeel
van de Rabobanken
Jaargang 8 nummer 12 december 1982
Bij de voorplaat:
Redactieraad:
mr. Jan R. Haverkamp, voorzitter
(Rabobank Nederland)
mr. Gerard Meijs, plv. voorzitter
(Rabobank Nederland)
Wil Botting (Vlissingen)
Sievert Hekman (Baflo)
Joop Keuning (Renkum)
Henny Krist (Dalen-Coevorden)
Jos. Paulussen (Merkelbeek)
Yvonne Verdonk (Hengelo-O.)
Ger Wijbrandts (Enkhuizen)
Redactie:
Wim G. M. Aerts
drs. Cok de Zwart
Bureauredactie:
Karei de Mol
Redactieadres:
Postbus 8098
3503 SE Utrecht
telefoon (030) 36 23 96
of 36 28 94
Abonnementen
administratie:
telefoon (030) 36 26 91
Vormgeving en druk:
Hoonte-Holland, Utrecht
Correspondenten:
Jo Boesewinkel (Someren)
Frans Broos (Venray)
Johan Hegeman (Hellendoorn-Nijverdal)
Frans van Hoof (Valkenswaard)
Theo ter Horst (Hazerswoude-Koudekerk)
Arie den Hoed (Lopik)
Rene Kuzee (Bergambacht)
Ruud van Nistelrode (Veldhoven)
Fred Tuurenhout (Schipluiden)
Huub Vanhommerig (Kerkrade)
Bert Westra (Voorschoten)
Henk de Wolf (Amstelveen)
Een uitgave van Rabobank Nederland
Op bezoek bij
monsieur Pierre en
madame Regine
I'zie pagina 4)
In een beetje behoorlijk citatenboek vind je reeksen uitspraken over 'verleden, he
den en toekomst'. Het grappige is, dat het ene gezegde vaak dwars op het andere
staat. Van mij zult u daarom in dit jaareindestukje geen spits geformuleerd citaat ho
ren. Laten we het maar nuchter houden. Daar hebben we deze keer de handen vol
aan, want ook in de bankwereld is duidelijk: we kijken tegen heden en toekomst nü
toch wel wat énders aan dan een jaar geleden.
leder voelt wel, dat dat 'anders' in dit geval 'zorgelijker' betekent. In de maatschap
pij, met het bedrijfsleven, de werkgelegenheid, de overheidsfinanciën marcheert het
immers niet zoals het eigenlijk zou moeten. Zelfs over de vraag 'hoe het dan wél zou
moeten' is veel onenigheid. En dat geeft weer nieuwe onzekerheid. In 1982 hebben
we dan ook niet het klimaat gehad, waarin de economie en het materiële welzijn uit
bundig tieren. In de bankbranche is men dit behoorlijk gaan merken. Al mag ik geluk
kig ook zeggen dat onze eigen Rabobankorganisatie, om met Eliza Doolittle te spre
ken, 'uitstekend de orkaan heeft weerstaan'.
Goed, My Fair Lady kan wat overdrijven, maar waar is, dat in onze omgeving de wind
een stuk krachtiger is geworden, met af en toe zelfs stormachtige uitschieters. Dat
houdt na een jaarwisseling niet ineens op. Dat weertype is ook in 1983 te verwach
ten. Wie dit echter onderkent, kan zich voorbereiden door een goed aangepast vaar-
bestek uit te zetten. Dat brengt zekerheid in plaats van onzekerheid, want door een
vaste koers komt een doel voor ogen waarvoor je je kunt inzetten!
Ik durf te zeggen, dat wij als organisatie in 1982 zeer bewust voor die aanpak hebben
gekozen. De 'interne arbeidsmarkt', die ik in de vorige kolom al ter sprake bracht, is
een mooi voorbeeld. Zo zullen er meer komen. Want we zijn er terdege van doordron
gen, dat de bewogen jaren tachtig, die we nu (gaan) beieven een voorspel, een over
gang zijn naar een tijdvak, waarin heel wat veranderd zal blijken te zijn. Hopelijk ten
goede! Een van de kardinale vragen op ons terrein is: hoe zal de dienstverlening van
onze banken zich ontwikkelen. Blijft het persoonlijk element daarin overheersend, of
wordt dat opgeslokt door de 'techniek'? Aan zo'n vraag zit, afhankelijk van het
antwoord, enorm veel vast. Het is van onschatbaar belang zo tijdig mogelijk, d.w.z.
nü, de gevolgen op een jarenlange termijn te overdenken. Dan kan bewust een keus
gemaakt worden en kan - daar gaat het om! - thans reeds een doelbewuste koers
gevaren worden.
Dit onderwerp, d.w.z. de aard van onze toekomstige dienstverlening, zal in de ko
mende maanden aan de orde worden gesteld. Zo, op het oog een complex probleem,
maar ik verklap reeds, dat een interne studiecommissie een richting aanwijst, die
straks het hart van de rechtgeaarde Raboman of -vrouw sneller zal doen kloppen.
Weldoordacht is een goede koers uitgestippeld, waarop we nu al zonder al te schok
kende ingrepen kunnen gaan liggen en die ook aan het einde van dit decennium een
goede vaart belooft.
In de tweede alinea ging ik even op de 'zorgelijke' toer. Na de vorige alinea zeg ik: er is
een veel betere toer voor 1983 en volgende jaren: energiek en inventief zórgen dat
we het met z'n allen klaren. Wie de koers kent, weet wat hij wil!
Ten slotte, aan allen die dit lezen toegewenst: Behouden vaart en goede reis in het
Nieuwe Jaar! JRH
