Ik heb niets meer te vragen. En als jullie niets meer te vertellen hebben, dan sluit ik hierbij de vergadering,' zegt de voorzitter. De leden van de bouwcommissie bergen hun paperassen op en zakken wat onderuit in hun stoel. De directeur offreert hen een drankje. Met enig welgevallen zien zij hoe hun glazen worden gevuld. Ze hebben dorst na een paar uur intensief vergaderen over de voortgang bij de bouw van de nieuwe bank. Het is nu tijd voor het uitwisselen van wat nieuwtjes en verse moppen. 'Weet je dat Belgische wetenschappers hebben vastgesteld dat Adam en Eva Hollanders waren?' vraagt de aannemer aan Cees van Gelderen. Cees schudt zijn hoofd als blijk van zijn onwetendheid. 'Ze aten allebei van één appel, en die was nog gestolen ook.' best moeite mee om tussen alle bezoeken en telefoontjes door nog rustig aan mijn schetsen, kostencalculaties en dergelijke zaken meer te kunnen werken. Enfin, dat zal wel liggen aan de manier waarop je de banken begeleidt, ledereen doet dat na tuurlijk op zijn eigen wijze,' zegt Cees be rustend. Hij noemt zichzelf zonder enige schroom een vakidioot, die vaak meer doet dan officieel noodzakelijk is. 'Ze hebben at is andere koek dan de gestelde bekisting van het kluisdak of de gevlochten wapening van funde- ringsbalken. Op de terugweg naar zijn thuisbasis, het regiokantoor Rotterdam, zegt Cees van Gelderen: 'Eigenlijk is het jammer dat we zo weinig tijd hebben voor dat informele nababbelen. Het gebeurt veel te weinig, terwijl ik het toch heel belangrijk vind. In mijn vak ben je voortdurend bezig mensen te taxeren en in zo'n informele sfeer lukt dat altijd heel goed. Daardoor kan je je houding tijdens de vergaderingen bepalen. Soms moet je bovenop je zaak zitten, om dat gebleken is dat mensen dat van je ver wachten. Dan weer moet je je wat terug houdender opstellen, omdat je anders de mensen tegen de haren instrijkt en daar door het tegendeel bereikt van wat je ei genlijk wilt.' Hard buffelen Cees van Gelderen (29 jaar) is alweer bijna vier jaar bouwadviseur. Hij noemt zichzelf en zijn 1 8 collega's 'techneuten in een we reld van papier'. 'Bank- en bouwzaken,' zegt hij, 'ze beginnen allebei met een B, maar dat is dan ook de enige overeen komst. Bankmensen erkennen meestal volmondig dat bouwkunde voor hen een volledig gesloten boek is. Dat betekent dat wij een grote mate van vrijheid in handelen hebben. En dat is best fijn.' Dat betekent echter wel dat het stevig aan poten is, of, om een term uit de bouw te ge bruiken: hard buffelen. Negentien bouw adviseurs in een organisatie waarin jaar lijks voor een kleine vierhonderd miljoen gulden wordt vertimmerd is niet overdre ven veel te noemen. In zijn eigen regio Rot terdam, waar Cees samen met nog twee bouwadviseurs werkt, heeft hij momenteel zo'n 25 banken 'in behandeling'. Maar toch ziet hij duidelijk dat de werkzaamhe den aan het teruglopen zijn. 'Ook de Rabo- bankorganisatie ondervindt de gevolgen van de slechte economische situatie. Vorig jaar hadden we nog in het totaal zo'n 500 bouwprojecten onder handen. Maar dat loopt nu duidelijk terug. Een merkbaar ge volg van de afnemende groei en een stabi lisering van het personeelsbestand. Er is dus een duidelijke tendens tot minder bou wen. Maar ook zie je dat de omvang van de projecten afneemt. De besturen bedenken zich eerst wel tweemaal voordat ze beslui ten die centen uit te geven.' Het zou Cees persoonlijk best welkom zijn om wat minder banken van advies te hoe ven dienen. Want nu is hij vier dagen per week op pad om 'zijn' banken te bezoeken. Eén dag houdt hij vrij om op het regiokan toor achter zijn tekentafel zijn huiswerk te maken. 'Het probleem is alleen dat de mensen weten welke dag dat is, zodat ie dereen me dan opbelt. Ik heb er af en toe me gevraagd te adviseren. Welnu, dat zul len ze dan weten ook,' is een uitspraak die hem niet vreemd is. Wanneer Cees wat meer tijd krijgt, zou hij die graag willen be steden aan 'evalueren'. Meestal hoort hij niets meer van een bank, wanneer deze eenmaal officieel in gebruik is genomen. 'Goed, je zou kunnen zeggen: geen nieuws is goed nieuws, maar dat geloof ik toch niet zo. Ik zou graag zo na een jaar eens met het hele bouwteam rond de tafel gaan zitten om de zaak door te spreken.' Steun van het regiokantoor Wanneer een bank besluit te gaan verbou wen of een nieuw optrekje neer te zetten, kan zij rekenen op de steun van de regiodi rectie, die leiding geeft aan een keur van adviseurs. Er vindt een vestigingsonder- zoek plaats, terwijl de bank ook op haar be drijfseconomische aspecten wordt door gelicht. Prognoses worden gemaakt over

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1982 | | pagina 14