Ruim 37,5 miljoen winst in 1980
V0Sd*
$09**
\966
Zopas heeft de Stichting Pensioenfonds
Rabobankorganisatie weer een jaarverslag
uitgebracht. De cijfers over het jaar 1980 zijn
gerangschikt in een gedegen boekwerk vol
indrukwekkende getallen. Vele duizenden exemplaren
van het verslag zijn er inmiddels in omloop gebracht.
Maar of de ontvangers er gretig en met smaak hun
tanden in hebben gezet?
o
ra ♦"O»**,
Pensioenfonds
Rabobankorganisatie
wereld van
getallen.
verslag
UM»
Wie er niet in thuis is, ervaart de
materie doorgaans als taai en
droog. Naarmate iemand ouder
wordt stijgt weliswaar de interesse voor
het pensioen, maar de abstracte wereld
der getallen als zodanig bezit toch weinig
uitnodigends.
De geruststellende wetenschap dat zo'n
pensioenfonds het vermogen en de jaar
lijks verschuldigde premies (koopsom
men) toch uitsluitend belegt in 'goudge
rande zekerheden' doet de rest: slechts
een enkeling durft de uitdaging wel aan en
verdiept zich eens wat meer in het taaie cij
fermateriaal. Na veel gezucht en gesteun
en - meestal - na verloop van aardig wat
tijd groeit langzaam de voldoening. De sa
menhang tussen al die getallen wordt dui
delijk, evenals het besef dat het Rabobank-
pensioenfonds inmiddels qua omvang een
van de grootste is in de Nederlandse bank
wereld. Ondernemingspensioenfondsen
als van Shell en Philips zijn weliswaar gro
ter, maar wel kan de Rabobankstichting
qua premie-inkomen weer wedijveren met
het Akzofonds. Overduidelijk illustreert het
hoe er schot in de zaak is gekomen.
Aandoenlijk
We duiken even in het verleden in een
speurtocht naar het prille begin van wat er
zich 'in eigen huis' zoal heeft afgespeeld
op pensioengebied. Hoe aandoenlijk wa
ren de eerste cijfers: het pensioenfonds
van de toenmalige Raiffeisenbanken be
haalde in 1 965 een winst van 4 ton. Men
telde ongeveer 1200 deelnemers en de
balanstelling gaf een eindsom van 13,5
miljoen gulden aan. Een overzicht van het
boekjaar 1966 bij de Stichting Pensioen
fonds Centrale Bank vermeldt 388 deelne
mers, een winst van 190 000 gulden en
een totaaltelling van 4,8 miljoen gulden.
Legt men daar ter vergelijking de meest re
cente jaarcijfers van de Stichting Pen
sioenfonds Rabobankorganisatie naast,
dan wordt ogenblikkelijk duidelijk hoeveel
er in de tussenliggende jaren veranderde.
Dit keer valt er een voordelig saldo te mel
den van ruim 37,5 miljoen gulden op een
balanstotaal van - afgerond - 1 miljard en
151,5 miljoen gulden. Het aantal deelne
mers - dat wel - groeide sindsdien ook
niet weinig. Momenteel schommelt het
onstreeks 14 700, laten de samenstellers
van het verslag weten.
We hebben inmiddels dan ookfikse perso
neelsuitbreidingen achter de rug, en... het
samengaan van Boerenleen- en Raiffei-
senbank. Op de balans van de SPR komt
dat laatste altijd nog tot uiting in een post
'premiereserve herverzekering' ter grootte
van bijna 82 miljoen gulden. Men vond het
in 1 973 bij de fusie geen plezierige ge
dachte wanneer voor sommige collega's
een stukje pensioen 'buiten de deur' zou
zijn opgebouwd. Er rolde een afspraak uit
dat alle personeel te zijner tijd uitsluitend
pensioenrechten zou verwerven op basis
van een eigen Rabobankpensioenregle-
ment. De verzekeringsmaatschappij Inter
polis waar pensioenrechten uit de boeren-
leenbankhoek berustten, ging er namelijk
mee akkoord de pensioenrechten over te
dragen aan de Rabobankstichting. En van
daar het feit dat Interpolis nog een slordige
82 miljoen gulden verschuldigd is.
Verborgen
Zo'n toevallige ontdekking bij het doorne
men van de jaarcijfers - niet meer dan een
kleinigheid uit het grote geheel - geeft al
aan dat er achter die getallen een levendige
werkelijkheid schuilt. De nieuwsgierige
medewerker die op onderzoek uit gaat,
hoort tot zijn verrassing praten over 'een
regelrecht verzekeringsbedrijf' waar men
vol vuur vertelt. Medewerk(st)ers van de
Stichting Pensioenfonds Rabobankorgani
satie hebben in de loop der jaren zoetjes
aan leren leven met het idee en de overtui
ging dat voor de meeste personeelsleden
het werk bij een pensioenfonds bestaat uit
het innen van verschuldigde premies en
het uitkeren van de ouderdoms-, arbeids
ongeschiktheids- en weduwenpensioe-
nen.
Maar bij de vraag wat ervoor nodig is om er
voor te zorgen dat ieders pensioenaan
spraken inderdaad veilig zijn gesteld staat
vrijwel geen mens stil. Toch is dat juist de