m
II
Ideeënmeter
Het gaat voortreffelijk met de
overkoepelende Rabobank-
voorstelbank. Vanuit Eindhoven
waar IBC-secretaris Drijfhout
kantoor houdt bij Rabobank
Nederland, turft secretariaats
medewerkster Dorien ï/an den
Nieuwenhof nog gauw even
de jongste inzendingen ten
behoeve van Raboband's
'Ideeënmeter': sinds 1 juni
werden ruim 120 ideeën ge
registreerd, opnieuw een fikse
aanwas dus vergeleken met
wat de peilschaal aangaf toen
begin september bij de
plaatselijke Rabobank te
Halfweg een eerste bekroning
terecht kwam.
3"
s-
8"
8 o-
8 S
s
3°
Flitsende start
voorstelbank.
Als leverancier van het profijtelijke
idee kreeg Wim Heppe er een
kersverse IBC-voorzitter Dorre-
steijn ambtshalve op bezoek. De uitreiking
viel samen met de ludieke presentatie van
een 'magisch brein' en een college over de
werking ervan. Vraag: welke magie schuilt
er achter het succes van de voorstelbank?
Was er gerekend op zo'n flitsende start?
Wat is er mogelijk de verklaring voor? Op
nieuw is het drs. J. G. A. Dorresteijn die
zich zonder tegenzin aan de tand laat voe
len. Een momentopname, een tussentijdse
balans.
Raboband: Hoe zou het komen dat sommi
gen de ideeënbus afdoen als een achter
haald fenomeen?
Dorresteijn: Wie informeert, beluistert in
derdaad allerlei standpunten. Ik hoor zelfs
wel geluiden die ons werk enigszins in het
belachelijke trekken. Ideeënbussen zijn
overbodig, willen zulke verhalen. Werk
overleg is immers een algemeen goed;
werkgroepen om allerlei vraagstukken aan
te pakken, rijzen als paddestoelen uit de
grond, etc. Maar niet voor niets heeft bij
ons de Centrale Kringvergadering het
voorstel om met 'n ideeënbus voor de hele
organisatie te starten zo positief opgeno
men. Men gelooft erin. Dat kon je niet al
leen uit het volledig ontbreken van kritiek
op de plannen wel opmaken, maar ook uit
de positieve opmerkingen in de wandel
gangen.
Raboband:\Na\ rechtvaardigt de opzet van
zo'n systeem dan wel?
Dorresteijn: Motieven voor de overbodig
heid van een voorstelsysteem overtuigen
mij geen van alle. Bedrijven gaan nu een
maal gebukt onder communicatievraag
stukken. Veel dingen van onderaf komen
gewoon niet aan bod. We zijn al een heel
eind met te erkennen dat iedereen simpel
weg het recht heeft suggesties in te zen
den en die objectief en zorgvuldig te laten
beoordelen. Je ziet trouwens dat bij bedrij
ven waar de motivatie op een laag pitje
staat de inbreng stukken minder is dan bij
ondernemingen waar het klimaat goed is.
Raboband: Zijn de kansen op levensvat
baarheid sterker bij grote bedrijven?
Dorresteijn: Vaak wel, maar soms zie je het
tegendeel. De logheid van het apparaat
werkt dan fnuikend. Essentieel - en wat ik
nu zeg is pertinent geen mooipraterij - is
het daadwerkelijk mobiliseren van men
sen. Er bestaat schroom. We zijn kennelijk
een beetje bang dat we iets doms voorstel
len, of bang te komen aanzetten met iets
o ct>
O Co
rji
1 3(7
-11
22
1 20
110
-10
29
100
90
80
O
-9
16
70
-8
13
60
O
O
50
-7
45
40
30
20
Co
CL
10
-6
0
1982
dat allang blijkt te zijn ingevoerd.
Laat het in vredesnaam geen aanleiding
zijn te versagen. Ook na vijf mislukkingen
kan het een zesde keer wel raak zijn. Je
kunt nooit weten...
Raboband: Welke gemeenschappelijke
kenmerken bezitten ideeënleveranciers?
Dorresteijn: Het zijn mensen die hun ver
stand laten werken natuurlijk. Maar daar
naast zijn volgens mij een zekere fantasie
en betrokkenheid bij het werk van de bank
ook onontbeerlijk. Er zijn nogal wat men
sen die niet verder kijken dan de eigen job.
Maar juist als men zich mede betrokken
weet bij andermans werk en het bedrijf als
geheel, krijg je allerlei verrassende uitstra
lingseffecten. Het is trouwens een misver
stand te menen dat de vindingrijkheid van
mensen stijgt met de_hoogte van de post
die ze bezetten. Daar hoef je heus niet een
hoog niveau op de carrièreladder voor te
hebben bereikt.
Raboband: In hoeverre fungeert de ideeën
bus als uitlaatklep en welke terreinen be
strijkt tot nu toe de ideeënoogst in grote lij
nen?
Dorresteijn: Klachten en frustraties, dat valt
reuze mee. Tot nu toe is ons ten minste niks
gebleken van het vooroordeel dat men de
ideeënbeoordelingscommissie als een
klachtenbureau beschouwt. Wat er binnen
komt varieert sterk. We krijgen ideeën die
betrekking hebben op materiaalgebruik,
gangbare werkmethodes, beveiliging, de
administratieve organisatie natuurlijk.
Zelfs bereikten ons suggesties die zonder
meer als pogingen tot produktvernieuwing
zijn te beschouwen.
Raboband: Welke waarborgen bestaan er
voor een vlotte afwikkeling van de ingeko
men post?
Dorresteijn: Wil je mensen de verzekering
geven dat hun ingezonden ideeën echt se-
