>fantje Rabofantje Rabofantje Ra Eerbetoon voor avonturier. aa Zowat zeven jaar geleden maakte hij dank zij tekenaar Arend van Dam uit Landsmeer zijn debuut in de kolommen van Ra boband: een stripheld in de ongebruikelijke gedaante van een olifant. Zoa/s het hoort kwam de nieuwkomer zich eerst even netjes voorstellen, daarmee bij het debuut ai een fundamenteel verschil duidelijk makend met de muizen, katten, beren en ai het dierlijk gespuis dat verder de eigentijdse stripverhalen bevolkt. Een wit-grijze olifant tussen ordinaire schijnhelden en nepschurken. Het k/onk veelbelovend, maar zou het werkelijk lukken op dit formaat een stripfiguur te creëren met voldoende herkenbare menselijke trekjes? Sindsdien is Rabofantje de lezers trouw gezelschap blijven houden. Geleidelijk aan heeft het uiterst be leefde wezen uit die beginperiode zich ont popt tot een dartele avonturier die pardoes van de ene belevenis in de andere ploft, rolt of vliegt. Soms door eigen schuld, waag halzerij, soms ook door toedoen van de omgeving die onze held het vuur danig aan de schenen legt, raakt Rabofantje veelvul dig in de problemen. Maar een ding staat vast: als het erop aan komt blijft hij een aar- dige, bescheiden en innemende persoon lijkheid. Niet één keer bijvoorbeeld in zijn loopbaan tot op heden heeft Rabofantje een verjaardagsfeestje kunnen vieren. Steeds komt er iets tussen, steeds is hij wel weer druk met werk, collega's of iets an ders. Zelfs vakanties kunnen er amper af. Precies één afbeelding is er bekend waar op Rabofantje incognito staat afgebeeld in een mondaine badplaats en verscholen achter een bedenkelijk getinte zonnebril. Het beeldverhaal met in de hoofdrol onze markante olifant omvat inmiddels alweer meer dan vijftig avonturen. En ook ditmaal deed onze op grote voet levende vriend alsof er niets aan de hand was. De toe schouwers hadden niets in de gaten. Een enkele heel fanatieke supporter drong hardnekkig aan op een huldigingscomité. Maar mede gezien de benarde positie van 's lands economie voelde de jubilaris daar persoonlijk niet voor, en hetzelfde gold voor toespraken, of een mogelijke onder scheiding in de vorm van gouden speld of anderszins. Terwijl we daar in de Rabo- bankorganisatie toch tamelijk kwistig mee doen. Vandaar dat de Rabobandredactie nu persoonlijk maar eens de kietelende stralenbundel van een hoogtezonnetje richt op deze trouwe stripfiguur. Een huldebetoon dus gewijd en opgedra gen aan een daadwerkelijk heldhaftig per soon. Wie het niet gelóóft moet er de ver zamelde avonturen nog maar eens zorg vuldig op nalezen. In de loop der jaren heeft Rabofantje zich niet te schatten ver diensten verworven voor iedereen die werkzaam is in het bankvak. Waar de bui tenwacht jarenlang in de veronderstelling leefde dat bankmensen saai zijn en beho ren tot een muisgrijs stropdassen- en plooirokkenvolk, ziet men hier een olifant met z'n volle gewicht tegen deze vooroor delen ten strijde trekken. Meestal gebeurt het op een tamelijk subtiele manier. Geen alarmerend trompetgeschal dus of ver vaarlijk wapperende oren. Rabofantje treedt naar voren als iemand met een ruim blikveld, wiens kijk op de wereld nog geenszins vertroebeld is door de bureau cratie. Natuurlijk gaat er wel eens iets mis. Maar telkens als Rabofantje zich te buiten gaat, straft het kwaad zichzelf. Danig is dan onze held de pineut. Reden genoeg dus om ijlings met zulke escapades te stoppen en terug te keren naar het rechte pad. Zo is Rabofantje geleidelijk aan voor heel wat Rabobandlezers deel uit gaan maken van hun intieme kennissenkring. Enkelingen zijn hem zelfs als een veredeld collega gaan zien, een wezen dat alle kwalen en feilen maar ook alle nobele eigenschappen van de bankwerker in zich belichaamt. Het

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1982 | | pagina 18