Klankbord of zoethouder? Naar zijn overtuiging behoort de ideeën bus voor verstopte communicatiekanalen een alternatief te bieden, zodat ze ertoe bij draagt dat mensen zich prettig voelen. Naarmate iemand minder te verspijkeren heeft, zal hij meer op de penning zijn. Voelt men zich onjuist behandeld? Het dreige ment met brieven naar de ombudsman klinkt steeds veelvuldiger. Iedere bank is gewoon genoodzaakt uiterst efficiënt te draaien. Je kunt je tegenover de klant geen Klant gaat lopen Zeer nadrukkelijk heeft de Limburgse bankman hierbij echter ook de Rabobank- klantenkring op het oog. Desgevraagd ver klaart hij zich wat nader: 'Van huisuit heeft het publiek geen al te vlot beeld van een bank. Een starre organisatie waar het er nogal stroef aan toe gaat. Bovendien wor den de mensen alsmaar minder soepel. Het is geen kwestie van gal spuwen. Direc teur Bartholomeus van de Rabobank Pey en Mariahoop kan er echter evenmin opn heen dat hij de afwezigheid van een cen trale ideeënbus al jarenlang ervaren heeft als een pijnlijk gemis. Hij beschouwt zo'n instituut als een hulpmiddel waardoor mensen voldoening vinden in hun werk, een onmisbaar klankbord dat mensen prik kelt. Wat een ideeënbus zeker niet moet worden? Een verkapte liefdadigheidsin stelling waar in ruil voor aardigheidjes pre mies worden rondgestrooid als zoethou dertjes. Daarnaast is er de signaleringsfunctie. Wanneer van diverse kanten en bij herha ling op één centraal punt opmerkingen ko men over iets wat men als knelpunt ervaart, dan moet op dat onderdeel toch welhaast serieus iets aan de hand zijn. Persoonlijk heeft hij het steeds onbillijk gevonden dat tot voor kort alleen personeel van de Rabo bank Nederland voor doelmatigheids- en bezuinigingsvoorstellen eventueel een be loning in de wacht kon slepen. De onrede lijkheid van dat systeem zag hij onlangs wederom bevestigd toen de Rabobank Ne derland een van haar personeelsleden be loonde nadat deze op het idee was geko men dat de gangbare uitnodigingsenve- loppe voor algemene vergaderingen ook uitstekend bruikbaar zou zijn voor de ver zending van verzekeringspolissen. Bij plaatselijke banken genoot het omslag om die reden vanouds grote populariteit. Op verzoek schudt Bartholomeus vervol gens spontaan vast een paar zaken die via betrekkelijk eenvoudige ingrepen voor ver betering vatbaar zijn uit z'n hemdsmou wen: - Banken hanteren een zogenaamd Tref- woordenboek. Dat register, opgezet als losbladig systeem verwijst nu naar de da tum waarop over het betreffende onder werp een circulaire aan de banken is ver stuurd. Veel handiger zou het zijn bij iedere aanvulling van het Trefwoordenregister ook de op dat moment geldende telefoon nummers voor nadere informatie te ver melden. Ga je namelijk de bewuste circu laires erbij halen, dan vermelden die nu vaak achterhaalde of vervallen nummers. - 'Wij betalen wel,' klagen de klanten die zich storen aan het feit dat (uit veiligheids oogpunt) bankgebouwen 's nachts door lopend verlicht blijven. Nu er steeds hevi ger wordt gedacht over energiebesparin gen kan de aanleg van een inbraakbeveili gingssysteem kostenbesparend werken, want je kunt het voortaan stellen zonder die feestverlichting. - Veel banken schaffen zelf apparatuur aan voor het vernietigen van overtollig ge worden computerlijsten. Mits je voldoende waarborgen schept voor de privacy-be- scherming van de klanten, zouden die ton nen papier ook weer met de eigen Rabo- bankpostauto's retour gestuurd en cen traal verwerkt en/of verhandeld kunnen worden. - In de thans bestaande systemen voor het afdrukken van verkoopboodschappen op dagafschriften kun je niet selectief te werk gaan. Ook op het dagafschrift van een 90- jarige komt zo de aansporing voor 'uw bromfietsplaatje ligt gereed'. Door een ver fijnd systeem voor selectiecodes in te voe ren, zou een betere selectie naar doelgroe pen kunnen plaatsvinden. Ook wat het bestellen en versturen van bij sluiters betreft zou zo'n opzet voordelen bieden. Niet alleen is het kostenbesparend voor de bank, maar de attentiewaarde van bijsluiters stijgt met sprongen indien ze niet telkens worden rondgestrooid en naar mensen gaan die toch niets hebben aan de aangeboden diensten,

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1982 | | pagina 7