Éarsdorp, ex-secretaris Ideeënbuscommissie.
!en naar evenwicht.
'De contacten met de inzenders, dat vond ik het leukste. Je
maakte de mensen blij wanneer je ze een beloning kon aan
kondigen. Maar ook gaf het me voldoening, wanneer ik de
mensen moest meedelen dat hun idee negatief was beoor
deeld en ik ze met onze argumenten kon overtuigen. En daarbij
leerde ik alle facetten van het bedrijf kennen, geen afdeling
bleef buiten schot.'
9
brachte standpunten. Zijn opmerkingen
zijn nauwelijks lyrisch te noemen, maar ge
tuigen toch wel van een zekere voldoening
en misschien ook wel opluchting, omdat
het systeem binnen de centrale bank is
aangeslagen. 'In het algemeen werden
goede ideeën positief bejegend, zowel
door hen die er over moesten oordelen als
door de mensen die met de uitvoering van
de ideeën werden geconfronteerd.'
Persoonlijke toets
Zijn optreden als secretaris werd geken-
Zes jaar fungeerde mr. Ben Kars-
dorp als secretaris van de Ideeën
buscommissie, die in 1976 op de
centrale bank werd geïnstalleerd. Sinds ju
ni van dit jaar is hij secretaris-af. Nog een
half jaar staat hij de leden van de nieuwe
commissie als adviseur terzijde. Vanaf ja
nuari 1 983 zullen de nieuwelingen zijn ge
weldige kennis en ervaring moeten mis
sen. Ben Karsdorp stort zich dan weer op
een andere klus. Er is nog zoveel te doen
binnen het directoraat Organisatie en Effi
ciency.
Positief bejegend
Maar Karsdorp is er de man niet naar om
dromerig en nostalgisch over de achterlig
gende periode te praten. Weemoedig om
zien is een term die in zijn basisvocabulaire
niet schijnt voor te komen. Integendeel,
wanneer hij herinneringen ophaalt over
zijn functioneren als secretaris van de IBC,
komen zijn eigen gevoelens nauwelijks aan
bod. Nuchter merkt hij op dat de commis
sie redelijk heeft gefunctioneerd en dat het
hele systeem naar zijn mening een heel
nuttige bijdrage heeft geleverd aan de mo
tivering van de medewerkers.
'Maar ik ben reëel genoeg om te zeggen
dat er een hoop voorstellen zijn binnenge
komen, die op een andere manier ook wel
zouden zijn gedaan.' Het 'redelijk functio
neren' van het clubje is voor het merendeel
te danken geweest aan het feit dat er spe
cialisten van allerlei pluimage inzaten. 'Ik
heb daar als secretaris een hele steun aan
gehad, want er kwamen toch wel ideeën
binnen, waarin ik onvoldoende deskundig
was om zelf een kritisch oordeel te vellen
over de door de specialisten naar voren ge
merkt door een zeer persoonlijke benade
ring. Dat kon ook makkelijk, want Ben
Karsdorp draait al heel wat jaartjes mee in
de organisatie, ledereen kent hem, zodat
hij soms deuren kan openen, die voor an
deren normaliter gesloten blijven. Een
praatje met deze, een telefoontje met gene,
waarbij hij niet schroomde af en toe buiten
de hiërarchische paden te treden, leverden
meer en betere resultaten op dan de stijve
formele weg van officieel briefpapier.
Karsdorp hechtte bijzonder veel waarde
aan deze persoonlijke toets in zijn optre
den. Niet alleen ten opzichte van degenen
die een oordeel over de haalbaarheid van
een idee moesten geven, maar ook ten op
zichtevan de inzenders. De telefoon is hem
dierbaarder dan pen en papier, een per
soonlijk gesprek liever dan typewerk. Aan
een officiële brief waarin de uitspraak van
de commissie - met argumenten gestaafd
- werd medegedeeld ging altijd een per
soonlijk belletje vooraf. 'In snelheid en
openheid', is zijn parool geweest. 'Want
dat is toch de essentie van het hele sy
steem. Iemand neemt de moeite om ge
heel vrijblijvend een idee op te sturen. Dan
vind ik dat hij ook zo snel mogelijk moet
weten hoe de zaken er voor staan.'
Evenwicht tussen belangen
In de afgelopen zes jaar zijn er welgeteld
359 ideeën door zijn handen gegaan. Hij
erkent dat het beslist geen gemakkelijke
klus was om ze te beoordelen en er pas
sende beloningsmaatstaven voor te vin
den. 'Ik zat hiermee wel eens in een span
ningsveld. Aan de ene kant moesten er zul
ke beloningen worden toegekend, dat er
een stimulans van uit bleef gaan toch voor
al ideeën te blijven inzenden. Maar aan de
andere kant kon het geheel niet ontaarden
in een soort Sinterklazerij. De zakelijke
grondslag mochten we nooit uit het oog
verliezen. Het is steeds zoeken geweest
naar evenwicht tussen het bedrijfsbelang
en het belang van het individu.
Van de 359 ingezonden ideeën - dat bete
kent een gemiddelde van 56 per jaar -
werden er 68 beloond met een totaal be
drag van 69 730 gulden. Aan aanmoedi
gingspremies werd 3925 gulden uitge
keerd voor 55 ideeën. In het totaal leverden
de ideeën de centrale bank een besparing
op van circa 8 ton.
De hoogste beloning die in al die jaren is
uitgekeerd is 15 000 gulden geweest.
Het is Karsdorp opgevallen dat er relatief
vrij technische ideeën werden ingediend.
Vooral de mensen die op de postkamers en
in de drukkerij werkzaam zijn, weten van
wanten. 'Ik weet nog goed,' zegt Karsdorp,
'toen ik de allereerste beloning uitreikte
aan iemand op de drukkerij te Best, had dat
tot gevolg dat er een enorme stroom van
ideeën uit die hoek op gang kwam. Van de
71 ideeën die in 1976 binnenkwamen,
konden er 29 op rekening van de drukkerij
worden geschreven.' Waarmee hij tegelij
kertijd wil zeggen hoe stimulerend het toe
kennen van premies op bepaalde afdelin
gen kan werken.
Juweeltjes van eenvoud
Een blik in het allerlaatste vergaderverslag
van de oude ideeënbuscommissie bewijst
dat er ook op andere terreinen aardige in
zendingen zijn te melden. In haar laatste
vergadering heeft de commissie nog eens
goed uitgepakt. Er werden niet minder dan
21 ideeën afgehandeld, hetgeen resulteer
de in vijf beloningen en zes aanmoedi
gingspremies. De eenvoud van sommige
suggesties spreekt boekdelen. Wat te den
ken van het idee om de routenummers
voor de postauto's door de computer op de
adresstrook te vermelden, waardoor het
plakken van stickers overbodig wordt. Een
juweeltje van simpelheid ter waarde van
1700 gulden. Geniaal is ook de gedachte
om oude films op celluloseband beveiligd
op te bergen. Deze films vallen anders na
verloop van tijd uiteen, waarbij een explo
sief poeder vrijkomt. Deze gedachtenex-
plosie leverde toch maar even 660 gulden
aan premie op.
'Ten slotte,' schrijft Ben Karsdorp aan het
eind van het verslag namens de'oude' IBC,
'willen wij alle inzenders dank zeggen voor
hun inbreng en voor de prettige samen
werking die wij met hen mochten hebben.'
Het staat er uiterst formeel. Naar de inten
tie die er achter steekt, blijft het gissen.
