De
blauwe
kolom.
Maandelijks orgaan voor het personeel
van de Rabobanken
Jaargang 8 nummer 9 September 1982
Redactieraad:
mr. Jan R. Haverkamp, voorzitter
(Rabobank Nederland)*
mr. Gerard Meijs, plv. voorzitter
(Rabobank Nederland)
Tryntsje de Boer (Sneek)
Wil Botting (Vlissingen)
Sievert Hekman (Baflo)
Joop Keuning (Renkum)
Henny Krist (Dalen-Coevorden)
Jos. Paulussen (Merkelbeek)
Yvonne Verdonk (Hengelo-O.)
Ger Wijbrandts (Enkhuizen)
Huibert Zuur (Gouda)*
leden hoofdredactie
Redactie:
Wim G. M. Aerts
drs. Cok de Zwart
Bureauredactie:
Karei de Mol
Redactieadres:
Postbus 8098
3503 SE Utrecht
telefoon (030) 36 23 96
of 36 28 94
Abonnementen
administratie:
telefoon (030) 36 26 91
Vormgeving en druk:
Hoonte-Holland, Utrecht
Correspondenten:
Jo Boesewinkel (Someren)
Frans Broos (Helmond)
Johan Hegeman (Hellendoorn-Nijverdal)
Frans van Hoof (Valkenswaard)
Theo ter Horst (Hazerswoude-Koudekerk)
Arie den Hoed (Lopik)
Rene Kuzee (Bergambacht)
Ruud van Nistelrode (Veldhoven)
Fred Tuurenhout (Schipluiden)
Huub Vanhommerig (Kerkrade)
Bert Westra (Voorschoten)
Henk de Wolf (Amstelveen)
Een uitgave van Rabobank Nederland
raboband
Bij de voorplaat:
Reusachtig spektakel
in Roermond
(zie pag. 8)
Foto: John Baan.
Zo'n anderhalfjaar geleden (in Raboband 81/2) noemde ik het een echte primeur. De
heer Mertens legde toen als voorzitter van de Commissie Arbeidsverhoudingen
openhartig de stand van zaken open betreffende de studie over medezeggenschap,
ondernemingsraden en een eventuele COR (centrale ondernemingsraad) voor de he
le organisatie.
Deze keer misschien geen primeur, maar er is toch even wat te vertellen. Zo men
weet, heeft die studiecommissie vorige zomer geadviseerd tot het instellen van
een COR. Het was wel een beetje moeizaam advies, want als je de ene klip omzeild
had, doemde de andere op. De Centrale Kringvergadering (CKV) schrok er in ieder ge
val voorlopig van terug. De commissie moest nog maar eens verder studeren, want
aan vrees voor 'disharmonie' op sociaal terrein hoeven we in onze organisatie nou
ook niet zo zwaar te tillen, dat we daarvoor een COR moeten hebben.
Ondertussen bleek wel dat de hele organisatie, de CKV en de banken, positief staan
tegenover medezeggenschap van de werknemers, zowel plaatselijk als op centraal
niveau. Daarvoor wilde men echter graag een vorm hebben die beter aansluit bij on
ze aard dan een COR, want die zou ons krampachtig in een wettelijk keurslijf persen.
En dat laatste is immers ook niet nodig, want de wet laat ons vrij om al dan niet zo'n
COR in te stellen.
Een paar weken geleden kwam het nieuwe werkstuk van de commissie uit. En als ik
het mag zeggen, biedt dat ons een zeer acceptabele oplossing uit een toch wel inge
wikkeld probleem: hoe voeren we in onze organisatie het beste de medezeggen
schap in? Het nieuwe rapport komt met het voorstel van een brede commissie, waar
het hele sociale beleid, inclusief de sociale aspecten van het algemene beleid, ter ta
fel moet komen. Geen kinderachtige commissie: 28 mensen, onder wie 6 'werkge
versvertegenwoordigers' en 22 'werknemersvertegenwoordigers'. Van de laatsten
zouden er 4 door de Ondernemingsraad van Rabobank Nederland benoemd kunnen
worden en de overige 22 op de een of andere wijze - dat moet ook weer niet te moei
lijk worden - gekozen door en uit de personeelsleden van de aangesloten banken.
Zo'n commissie moeten we dan zien als een 'overlegorgaan' en 'adviesraad'. Ze heeft
anders dan een COR geen wettelijke basis. Maar wie daarin een manco ziet, moet
bedenken dat 'adviseren' binnen de Rabobankorganisatie van ouds heel apart be
langrijk isl Van de 'adviezen' van CKV of van de huidige Adviescommissie Sociaal
Beleid Rabobanken is nog nooit afgewekenl Al kan zo'n nieuwe adviesraad strikt ge
nomen niet zeggen 'mijn wil is wet', ze zal in haar werk en adviezen aan alle kanten
zeer serieus genomen worden. En dat is waar het bij de medezeggenschap uiteinde
lijk toch om draait!
Laat ik niet vooruitlopen: het nieuwe rapport draait nu naast het vorige, zeg maar het
COR-rapport, in het overlegcircuit. Ook uit gehouden hoorzittingen is overigens ge
bleken, dat de 'adviesraad' zeker kans heeft, om door alle betrokkenen aanvaard te
worden. Op die zittingen zijn ook wel bedenkingen gehoord, b.v. omdat sommigen
een échte COR toch beter vonden, maar ieder wilde het tenminste wel eens met zo'n
adviesraad proberen. Blijken de bedenkingen in de praktijk ongegrond - denk aan de
zwaarte van 'advies la Rabo'! - dan kun je rustig met zo'n adviesraad verder gaan.
Maar als er na een jaar of wat toch blijkt dat het onbevredigend werkt, dan kan als
nog de hele zaak weer op de overleghelling komen. Ook dat vind ik de goede Rabo-
methode.
Is het zo gek om er vertrouwen in te hebben, dat we met onze eigen methode wel
eens tot resultaten kunnen komen, die geen wetgeversmethode ons kan verbete
ren? JRH
