heer Jonker geeft de prestaties nog eens extra reliëf: 'Veruit de meeste deelnemers bleven ergens steken tussen 100 en 200 gram. Het lijkt allemaal zo simpel; een han digheidje, meer niet. Maar daar verkijkt de buitenstaander zich gruwelijk op. Er komt veel techniek, vaardigheid en vingervlug heid aan te pas. Men kan gerust aannemen dat ook de mensen die niet doordrongen tot de.top van de ranglijst, gerekend mo gen worden tot het puikje in de garnalen- pellerij.' Sfeer snuiven Voor het veelkoppige publiek in de wed strijdtent vormen de kampioenschappen zonder twijfel een zeer interessant schouwspel, ledereen in de stampvolle ruimte slaat ten minste vol aandacht de verrichtingen gade van de ruggelings naast elkaar zittende deelnemers. Zo is er heel de dag een programma geweest vol variatie om de bezoekers aangenaam be zig te houden. Zoals te verwachten is, trekken spectacu laire reddingsacties met een marineheli kopter enorm veel bekijks. Tegen betaling van een gering bedrag mogen belangstel lenden tijdens een korte vaartocht even sfeer opsnuiven aan boord van een garna- lenkotter. Aan de kade liggen marinesche pen, een Duitse reddingboot en de zeil- schoener Eendracht ter bezichtiging. Ook worden er demonstraties gegeven in het gebruik van nautische apparatuur. Diverse reddingsmaatschappijen hebben een ei gen stand ingericht, het Rode Kruis ver zorgt demonstraties. Veel belangstelling is er ook voor een staalkaart van de vele vis- jM soorten die er op de visafslag zoal worden aangevoerd. Ontwikkeling Zo valt er tijdens de open dag op Lauwers- oog voor iedereen wel wat te beleven. Zelfs degenen die gekomen zijn om zich in het ontstaan en de economische betekenis van de visafslag van Lauwersoog te verdie pen, behoeven niet onverrichter zake huis waarts te gaan. Sinds september 1973 be staat er op Lauwersoog de mogelijkheid aangevoerde vis openbaar te verkopen. Voordien verkochten de vissers hun vang sten via de afslagen in Zoutkamp en in Dokkumernieuwezijlen. Van de vissersha vens langs de voormalige Lauwerszee (sinds 1 969 afgesloten en voor twee derde omgezet in land) had vooral Zoutkamp aar dig wat te betekenen. Na afsluiting van de Lauwerszee werd tot aanleg van een nieu we haven met afslag besloten. Sindsdien hebben de ontwikkelingen zich in storm achtig tempo voltrokken. De aanvoer van vis en garnalen (in 1976 nog ruim 7 680000 kilo) klom verleden jaar tot 1 7 483 000 kilogram en in diezelfde perio de steeg de omzet van minder dan 1 6 mil joen gulden tot bijna 39 miljoen gulden. Een greep uit het assortiment van aange voerde vis: tong, tarbot, kabeljauw, wolf, poon, koolvis, haai, zalm, heilbot, krab, kreeft en inktvis. In totaal zijn er bij de aan voer meer dan 300 schepen betrokken. Duitsers en Denen Wieringen, Urk en Zoutkamp zorgen voor een belangrijk stuk Nederlandse inbreng, maar in toenemende mate zetten ook Duit se, Deense, Engelse en zelfs Russische schepen koers naar Lauwersoog. De ver klaring is heel simpel: ten opzichte van de visgronden ligt Lauwersoog buitengewoon gunstig. Veel schepen die voorheen hun vangst naar een andere haven brachten, bekorten nu ze op Lauwersoog lossen hun vaartijden aanzienlijk. Wat betreft de aan voer van garnalen heeft Lauwersoog zich de afgelopen jaren een vooraanstaande positie veworven. Tussen 1976 en 1981 steeg de aanvoer van ruim 1 521 000 kilogram tot 1 617 000 kilogram. In geld uitgedrukt waren het omzetten van 4166 000 en 6 506 000 gulden. Bij de aanvoer zijn circa 25 schepen betrokken, voornamelijk af komstig uit Zoutkamp, Westdongeradeel, Oostdongeradeel, Usquert en Lauwers oog. De schepen vertrekken als regel tij dens de nacht en keren in de namiddag weer huiswaarts. Gevangen wordt er voor namelijk op de Wadden met als uitzonde ring de maanden maart tot juli. Dan zwer men veel garnalenvissers uit naar de Silt onder de Deense kust. De daar gevangen garnalen zijn over het algemeen groter. Meteen na de vangst worden de garnalen aan boord gekookt. Ze verkrijgen daarbij hun enigszins rode kleur. 'Kort gekookte garnalen zijn malser maar ook vaak moeilij ker te pellen,' doceert bereidwillig een van de deelneemsters aan de pelkampioen- schappen. Veel maakt het de betrokken vrouw overigens niet uit. Met een brede lach op het blozende gezicht: 'Och, je pelt toch alles wat je in handen krijgt.'

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1982 | | pagina 22