heer Jonker geeft de prestaties nog eens
extra reliëf: 'Veruit de meeste deelnemers
bleven ergens steken tussen 100 en 200
gram. Het lijkt allemaal zo simpel; een han
digheidje, meer niet. Maar daar verkijkt de
buitenstaander zich gruwelijk op. Er komt
veel techniek, vaardigheid en vingervlug
heid aan te pas. Men kan gerust aannemen
dat ook de mensen die niet doordrongen
tot de.top van de ranglijst, gerekend mo
gen worden tot het puikje in de garnalen-
pellerij.'
Sfeer snuiven
Voor het veelkoppige publiek in de wed
strijdtent vormen de kampioenschappen
zonder twijfel een zeer interessant
schouwspel, ledereen in de stampvolle
ruimte slaat ten minste vol aandacht de
verrichtingen gade van de ruggelings
naast elkaar zittende deelnemers. Zo is er
heel de dag een programma geweest vol
variatie om de bezoekers aangenaam be
zig te houden.
Zoals te verwachten is, trekken spectacu
laire reddingsacties met een marineheli
kopter enorm veel bekijks. Tegen betaling
van een gering bedrag mogen belangstel
lenden tijdens een korte vaartocht even
sfeer opsnuiven aan boord van een garna-
lenkotter. Aan de kade liggen marinesche
pen, een Duitse reddingboot en de zeil-
schoener Eendracht ter bezichtiging. Ook
worden er demonstraties gegeven in het
gebruik van nautische apparatuur. Diverse
reddingsmaatschappijen hebben een ei
gen stand ingericht, het Rode Kruis ver
zorgt demonstraties. Veel belangstelling is
er ook voor een staalkaart van de vele vis-
jM
soorten die er op de visafslag zoal worden
aangevoerd.
Ontwikkeling
Zo valt er tijdens de open dag op Lauwers-
oog voor iedereen wel wat te beleven.
Zelfs degenen die gekomen zijn om zich in
het ontstaan en de economische betekenis
van de visafslag van Lauwersoog te verdie
pen, behoeven niet onverrichter zake huis
waarts te gaan. Sinds september 1973 be
staat er op Lauwersoog de mogelijkheid
aangevoerde vis openbaar te verkopen.
Voordien verkochten de vissers hun vang
sten via de afslagen in Zoutkamp en in
Dokkumernieuwezijlen. Van de vissersha
vens langs de voormalige Lauwerszee
(sinds 1 969 afgesloten en voor twee derde
omgezet in land) had vooral Zoutkamp aar
dig wat te betekenen. Na afsluiting van de
Lauwerszee werd tot aanleg van een nieu
we haven met afslag besloten. Sindsdien
hebben de ontwikkelingen zich in storm
achtig tempo voltrokken. De aanvoer van
vis en garnalen (in 1976 nog ruim
7 680000 kilo) klom verleden jaar tot
1 7 483 000 kilogram en in diezelfde perio
de steeg de omzet van minder dan 1 6 mil
joen gulden tot bijna 39 miljoen gulden.
Een greep uit het assortiment van aange
voerde vis: tong, tarbot, kabeljauw, wolf,
poon, koolvis, haai, zalm, heilbot, krab,
kreeft en inktvis. In totaal zijn er bij de aan
voer meer dan 300 schepen betrokken.
Duitsers en Denen
Wieringen, Urk en Zoutkamp zorgen voor
een belangrijk stuk Nederlandse inbreng,
maar in toenemende mate zetten ook Duit
se, Deense, Engelse en zelfs Russische
schepen koers naar Lauwersoog. De ver
klaring is heel simpel: ten opzichte van de
visgronden ligt Lauwersoog buitengewoon
gunstig. Veel schepen die voorheen hun
vangst naar een andere haven brachten,
bekorten nu ze op Lauwersoog lossen hun
vaartijden aanzienlijk. Wat betreft de aan
voer van garnalen heeft Lauwersoog zich
de afgelopen jaren een vooraanstaande
positie veworven.
Tussen 1976 en 1981 steeg de aanvoer
van ruim 1 521 000 kilogram tot
1 617 000 kilogram. In geld uitgedrukt
waren het omzetten van 4166 000 en
6 506 000 gulden. Bij de aanvoer zijn circa
25 schepen betrokken, voornamelijk af
komstig uit Zoutkamp, Westdongeradeel,
Oostdongeradeel, Usquert en Lauwers
oog. De schepen vertrekken als regel tij
dens de nacht en keren in de namiddag
weer huiswaarts. Gevangen wordt er voor
namelijk op de Wadden met als uitzonde
ring de maanden maart tot juli. Dan zwer
men veel garnalenvissers uit naar de Silt
onder de Deense kust. De daar gevangen
garnalen zijn over het algemeen groter.
Meteen na de vangst worden de garnalen
aan boord gekookt. Ze verkrijgen daarbij
hun enigszins rode kleur. 'Kort gekookte
garnalen zijn malser maar ook vaak moeilij
ker te pellen,' doceert bereidwillig een van
de deelneemsters aan de pelkampioen-
schappen. Veel maakt het de betrokken
vrouw overigens niet uit. Met een brede
lach op het blozende gezicht: 'Och, je pelt
toch alles wat je in handen krijgt.'