Vijfde Rabo Rijwiel Rondrit in Westland. Appels voor dorstige fietsers. Bijkans uitgeput arriveerde de negenjarige Gaby van Lier op haar fietsje bij Rabo bank Den Hoorn. Het zal een uur of vier geweest zijn. Voor de laatste maal stempelde zij haar routekaart af. Dankbaar nam ze een klein herinneringstegeltje in ontvangst. Ze had het hem toch maar even gelapt. Als jongste deelneemster aan de Rabo Rij wiel Rondrit had zij de langste route van 90 kilometer uitgereden. Een glorieus einde van een schitterende zomerse zaterdag in juni, die in het West- land geheel in het teken stond van de fiets. Ze hebben in Neêrlands glazen stad gewe ten, dat de Westlandse Rabobanken geza menlijk een Rabo Rijwiel Rondrit hebben georganiseerd. De hele dag tourden ruim 4500 fietsers, voorzien van Rabobankpet- ten over de wegen. Er werden moderne racefietsen gesignaleerd, maar ook krak- ke-mikkige vehikels, waarop je normaal gesproken nog niet mee naar de groente man op de hoek durft. Rustig fietsen Tussen negen en één uur kon men met de tocht beginnen bij één van de elf Rabo- bankstartpunten. Er was keus uit drie rou tes: de noordelijke route waarop de plaat sen Den Hoorn, Wateringen, Honselers- dijk, Monster en Naaldwijk werden aange daan en de zuidelijke route die langs De Lier, Schipluiden, Maasland, Maassluis, Maasdijk en 's-Gravenzande voerde. Beide tochten hadden een lengte van ongeveer 45 kilometer. Voor het eerst in het vijfjarig bestaan van de Rabo Rijwiel Rondrit had den de organisatoren ook een lange fiets route uitgestippeld. Deze bestond uit een combinatie van beide korte routes. Rustig fietsen en genieten van al het moois dat in het Westland nog tp vinden is - het kleine dorpje 't Woudt, de Staalduinse Bossen, de duinen bij Hoek van Holland - dat had deze Rijwiel Rondrit de deelne mers te bieden. Het was geen snelheidsrit. Integendeel. Er gold slechts één tijdslimiet: men moest voor vijf uur op de eindbestem ming zijn. Genoeg tijd dus om af en toe even lekker de benen te strekken onderweg. Aan de wa terkant of bij een controlepost, waar de deelnemers behalve een stempel op hun kaart ook een kleine consumptie kregen uitgereikt. Er is heel wat afgesnoept en ge dronken. Vooral de frisdrank was op die dag, waarop de temperatuur tot tegen de 30 graden opliep, erg gewild. Op sommige posten moesten plaatselijke winkeliers ge plunderd worden om aan de grote vraag te kunnen voldoen. 7000 pakjes frisdrank, 5000 gevulde koeken, 3000 koppen kof fie, 30 000 pepermuntjes, 5000 pakjes kauwgom en evenzoveel appels. Ziedaar wat hongerige en dorstige fietsers vermo gen. Vlekkeloos De organisatie van het gebeuren verliep vlekkeloos. Geen wonder, want er is in die vijf jaar toch wel enige ervaring opgedaan. Ruim vijfenzeventig mensen zijn in touw geweest om het geheel in goede banen te leiden. Niet alleen op de controleposten, maar ook op sommige drukke punten on derweg. In samenspraak met de politie hadden de organisatoren daar heuse klaar- overs neergezet, compleet met spiegeleie ren. Vier auto's, uitgerust met mobilofoon, waarmee ze met elkaar en met de centrale meldkamer in contact stonden, waren voortdurend op de weg om daar waar no dig assistentie te kunnen verlenen. Slechts één keer zijn ze echt in actie gekomen, toen moeder Kuyper in de geweldige drukte haar twee fietsende kinderen was kwijtge raakt. Enkele bange uurtjes braken aan, want naarstig speurwerk leverde niets op. Uiteindelijk bleken de kinderen, toen zij hun moeder niet meer konden vinden, ge woon naar huis te zijn gegaan om daar op de stoep op pa en ma te wachten, 's Morgens in alle vroegte was de route voor de laatste maal gecontroleerd om te zien of de aanwijzingen op de routebe schrijvingen nog wel allemaal klopten en om zonodig op kritieke punten nog snel wat bordjes te plaatsen. Kwestie van lering trekken uit het verleden. Essentiële punten in de routebeschrijving kunnen van de ene op de andere dag immers gemakkelijk verdwijnen, zoals vorig jaar de grote klok, waarbij de deelnemers geacht werden af te slaan. Het spreekt haast vanzelf dat er op de con troleposten ook in ruime mate plakspul- len, ja zelfs 'plakploegen', aanwezig waren. Er werd dankbaar gebruik van gemaakt. Ook door de man die aan het begin van de tocht zijn al lange tijd lekke band even kei hard oppompte om vervolgens snel naar een controlepost te rijden en daar de band te laten plakken. Een goede service kan de Rabobank niet ver genoeg gaan.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1982 | | pagina 12