niet iedereen nog heeft in de gaten dat 's
mans werk beleidsondersteunend is en ad
viserend. Een voorbeeld wil Hageraats niet
ongenoemd laten: 'Je krijgt mensen op het
spreekuur die onder invloed van hun werk
situatie voortdurend op hun tenen lopen.
Spanningen, onzekerheid, dat is waarmee
ze zich zien geconfronteerd. Kun jij er iets
aan doen, aldus luidt dan de standaard
vraag. Eenvoudiger gezegd dan gedaan. Je
kunt dan trachten zo iemand inzicht te ge
ven waarom hij of zij in problemen geraakt.
Vaak hangt het ermee samen hoe men om
gaat met de eigen aspiraties en ambities.
Maar nogmaals en heel nadrukkelijk: je
verstrekt uitsluitend gezondheidskundige
adviezen. Uiteindelijk beslist iedereen zelf
over de eigen persoonlijke situatie. Ik reali
seer me ook terdege dat zo'n advies geven
vaak een stuk eenvoudiger is dan te moe
ten leven met de consequenties die eruit
voortrollen. Maar ongeacht de vraag of
mensen nu veel of weinig boodschap heb
ben aan watje zegt, voorveiligheid en wel
zijn blijven zijzelf direct verantwoordelijk.'
Opzij leggen
'Ja inderdaad,' filosofeert Elageraats,
'straks als het systeem van abonnements
geld aan de orde komt, dan breekt het uur
van de waarheid aan. Dan zal blijken in
hoeverre banken ook echt massaal bereid
zijn wat geld opzij te leggen om zich aldus
te verzekeren van stelselmatige aandacht
voor zoiets als de bedrijfsgeneeskundige
zorg.' Persoonlijk heeft hij bij de gekozen
formule stellig het gevoel dat er uitstekend
mee te werken valt. Ook de banken zullen
na wat onvermijdelijke aanloopmoeilijkhe
den de weg naar de dichtstbijzijnde BGD
wel weten te vinden. 'Je zult zien,' betoogt
Hageraats, 'het zal ze straks best bevallen.'
Overigens maakt hij er als bedrijfsarts geen
geheim van dat nog niet iedereen het nut
beseft van een behoorlijke bedrijfsgenees
kundige verzorging. 'Gelukkig schaamt
men zich er dan evenmin voor je dat recht
uit te zeggen,' aldus Hageraats. Met per
soonlijke overredingskracht valt dan - zo
blijkt - dikwijls toch nog wel het een en an
der te bereike Bovendien treden ook op
dit terrein f eds meer overheidsvoor
schriften in werking. Zo prijkt er in de CAO
voor het bankbedrijf een bepaling die voor
werknemers vanaf 45 jaar medische aan
dacht verplicht stelt. En ook in de komende
arbeidsomstandighedenwet krijgt op
nieuw een brok bedrijfsgeneeskundige
zorg een wettelijk kader. Dokter Hageraats
attendeert aansluitend nog op een steeds
beter samenspel binnen de medische sec
tor. 'Je merkt,' zegt hij, 'hoe de huisartsen
toch steeds vaker een patiënt ook naar de
bedrijfsarts gaan verwijzen zodra ze het
gevoel hebben of de zekerheid dat daar de
bron ligt van bepaalde klachten. Tegelijk
vallen ook GAK en GMD in toenemende
mate terug op bedrijfsgezondheidsdien
sten. Voor ieder bedrijf is het goed wan
neer men de vinger aan de pols houdt, en
zich daarbij van buitenaf verzekert van
onafhankelijke inbreng. Elke werkgever is
er perslot van rekening bij gebaat wanneer
personeelsleden goed tot hun recht ko
men.'
Groeiproces
Hageraats beseft dat zo'n proces moet
groeien.
Ook binnen de Rabobank Nederland duur
de het een hele poos alvorens de bedrijfs
gezondheidszorg gold als een vanzelfspre
kend geaccepteerde faciliteit. Men moet er
ook geen wonderkracht voor de meest uit
eenlopende ongemakken aan toedichten.
'Je ziet,' stelt dokter Hageraats, 'dat in toe
nemende mate het medische kanaal wordt
benut om in te grijpen bij opgetreden rela
tiestoornissen. Je hebt natuurlijk wel pro
fessionele deskundigheid en hulp nodig bij
het zoeken naar oplossingen. Maar eerst
zul je uit moeten zoeken of het een pro
bleem van individuele of structurele aard
is.' Dikwijls werkt de bedrijfsarts in samen
spraak met de personeelsadviseur. Lang
Soms slaagt de bedrijfsgeneeskundige
erin te voorkomen dat personeelsleden in
problemen raken. Meestal echter blijkt pas
achteraf - aan de hand van verzuimgege
vens - dat iemand niet of onvoldoende te
gen een bepaalde taak is opgewassen.
Hageraats: 'Alvorens in dat te belastende
werk te stappen kun je natuurlijk ook eerst
eens medisch advies inwinnen. Dan voor
kom je voor de toekomst werkverzuim. Be
halve het bedrijf is ook de betrokken werk
nemer erbij gebaat.
Ten slotte, meen ik ten minste, is het heel
wat te kunnen zeggen dat je bevrediging
vindt in je werk.'
