feest in Twente.
iV
p
een professionele bankman. De naamsver
andering van kassier naar directeur spreekt
in dit opzicht boekdelen. 'Vroeger,' zo zei
de plaatsvervangend directeur van het re
giokantoor Zwolle, de heer A. J. A. Pee-
ters Weem, 'werd een kassier beoordeeld
op zijn administratieve kwaliteiten. Tegen
woordig op zijn kwaliteiten als manager.
Zal de VDR haar naam ooit nog eens veran
deren in VMR, Vereniging Managers Ra-
bobanken?,' zo vroeg hij zich af.
Statuten
De heer Reintjes, voorzitter van de VDR,
n
van het regiokantoor Zwolle stond uitvoe
rig stil bij de belangrijke plaats die de direc
teur in de organisatie inneemt. 'Hij heeft
een enorme en terechte invloed en neemt
in het bankgebeuren een sleutelpositie in.
bestuur. 'Het bestuur mag niet op de stoel
van de directeur gaan zitten, maar anders
om is het ook fout.'
Ernst en luim waren beide goed vertegen
woordigd op deze feestelijke bijeenkomst,
»en en bankieren
meende dat uit die veranderde situatie be
paalde consequenties moeten worden ge
trokken. Hij gooide de knuppel in het hoen
derhok met de uitspraak dat er naar het
oordeel van de directeursvereniging eens
gesleuteld moet gaan worden aan de sta
tuten van de coöperatieve banken met be
trekking tot de positie van de directeur.
Statutair is de directeur nog steeds een
werknemer en dragen de besturen de uit
eindelijke verantwoordelijkheid voor de
bedrijfsvoering. Maar in de praktijk heeft
de directeur de dagelijkse leiding in han
den. 'Als directeur is hij verantwoordelijk
voor het bedrijf. Dat komt vooral in de
maatschappij zo over. In de ogen van de
cliënten, de leden en het personeel is hij de
werkgever. De nieuwe wet op de onderne
mingsraden bijvoorbeeld laat daarover
geen onduidelijkheid bestaan. De directeur
voert als werkgever onderhandelingen met
de ondernemingsraad.' Deze status zou
volgens de VDR ook in de statuten moeten
worden vastgelegd.
Ook de heer H. van den Broek, directeur
Hij vervult de rol van werkgever als repre
sentant van het bestuur.' Er zitten volgens
de heer Van den Broek vele haken en ogen
aan om van het directeurschap een statu
tair orgaan te maken. 'Maar het is zeker de
moeite waard om te proberen hiervoor een
juiste formulering te vinden,' aldus de re
giodirecteur, die van oordeel is dat de coö
peratieve structuur van de organisatie in
zijn geheel en de zelfstandigheid van de
aangesloten banken binnen die organisatie
het best is veilig gesteld als de directeur
verantwoording verschuldigd blijft aan het
die naarmate de tijd verstreek geanimeer
der. werd. Absoluut hoogtepunt vormde
ongetwijfeld een optreden van enkele le
den van de Wierdense Revue, waaronder
de op de Rabobank Hengelo werkzame
Miep Sanderman. De rappe in streektaal
vertelde grappen en grollen waren niet van
de lucht.
Vanzelfsprekend ontbrak ook het Twent
se volkslied niet. Wonderwel werd deze
trotse hymne ook door de Rabobandre-
dactie verstaan. Het werd in onvervalst
Hollands gezongen,