Directeuren vie
'f
1
F
0
in het westen nog vaak gekoesterd waan
denkbeeld. Tukkers zijn namelijk helemaal
niet van die weinig toeschietelijke, stugge
lieden. Ze kunnen best wel een feestje
bouwen. Is er een beter bewijs denkbaar
dan een uitspraak van een Limburger als de
heer Reintjes, voorzitter van het hoofdbe
stuur van de VDR? In zijn toespraak ver
klaarde hij graag in Twente te vertoeven
vanwege de gemoedelijke sfeer. 'Ze begin
nen wel altijd precies op tijd, maar van
ophouden weten ze niet.' Gezelligheid was
troef op deze buiten de publiciteit gehou
den, maar desondanks druk bezochte re
ceptie.
Ten overstaan van de vele genodigden,
waaronder niet alleen de Twentse Rabo-
bankdirecteuren en -bestuurderen, maar
ook vertegenwoordigers van de landelijke
VDR, het rayonbestuur, het regiokantoor
en het kringbestuur, werden af en toe toch
ook nog wat ernstiger dingen gezegd door
de vele sprekers.
Het verschil tuss
Twente is ontegenzeglijk een van de
mooiste streken van Nederland. Deze uit
spraak blijft staan als een huis, zelfs als
men dit unieke gebied bezoekt op een kou
de, regenachtige en kale winterdag. Doel
van onze winterreis is het kleine dorp Saas-
veld, prachtig gelegen in het parkachtig
aandoende landschap. Met openbaar ver
voer is dit dorpje nauwelijks te bereiken.
Om de twee uur rijdt er een buurtbus, be
mand door een vrijwilliger, om de contac
ten met de buitenwereld te onderhouden.
In deze sfeervolle ambiance vierde de kring
Twente van de Vereniging Directeuren Ra-
bobanken (simpelweg afgekort tot VDR)
met een receptie haar vijfentwintigjarig be
staan. Alle directeuren van de in Twente
werkzame Rabobanken waren met hun
wederhelften uitgenodigd het feest met
het bestuur mee te vieren. Vanzelfspre
kend hadden zij met graagte aan deze uit
nodiging gehoor gegeven. Het succes van
deze receptie was niet in de laatste plaats
te danken aan een grote groep genodig
den: de besturen van de Twentse Rabo
banken. Zij waren immers tegelijkertijd de
belangrijkste sponsors van het gebeuren.
Waandenkbeeld
Op deze gedenkwaardige Biddag voor het
Gewas werd definitief afgerekend met een
Van kassier tot manager
Die uitspraken hadden betrekking op de
positie van de directeur van een plaatselij
ke bank binnen de Rabobankorganisatie.
En laten we wel wezen, die is in de loop der
jaren ingrijpend veranderd. Vijfentwintig
jaar geleden werd door de kassiers van de
- toen nog - Boerenleenbanken in Twente
een clubje opgericht, waarin men met el
kaar in opperste gezelligheid de pro
bleempjes van het kassieren besprak. Het
hele bankbedrijf was indertijd nog een vrij
eenvoudig gebeuren. De plaatselijke be
sturen konden de zaken nog goed over
zien. De kassier was de uitvoerder van de
besluiten, die tijdens de bestuursvergade
ringen werden genomen.
Maar de ontwikkeling van het bankgebeu-
ren nam vooral in de jaren zestig een ho
ge vlucht. Geldzaken werden te ingewik
keld om nog in de bijkeuken of opkamer
van het kassiershuis te kunnen doen. Er
kwamen echte bankgebouwen en de kas
sier kreeg warempel medewerkers. Het
part-time baantje van kassier ontwikkelde
zich tot een full-time baan. De kassier werd
