ditjes
&datjes
SC
ö9
z:TTAne"
"j-
<&ïr
ui v]
- e
^hhbh Hoewel
ballonwedstrijden door vele
banken bij alle mogelijke
gelegenheden worden
georganiseerd, is en blijft een
dergelijk evenement altijd
bijzonder spannend. Waar en
wanneer zullen die fraaie
luchtreizigers hun duikvlucht
omlaag maken?
',9s
11
drukwerk
0«ucks*CHe
<5^
""-81 Form
S- CKas
Hen de vinders in verre streken de moei
te nemen om het aan de ballon bevestigde
kaartje te retourneren? Vragen die de deel
nemers aan zo'n wedstrijd zich veelvuldig
huur in Lanaken (B) nabij
Zomerhuisje te hu Voor in-
MaaStr'CntGe^ Mares, Rabobank Maa
- Heinkenszand
stellen. Ook in het Gelderse Wekerom,
waar onlangs vijfhonderd fel gekleurde
ballonnen het ruime luchtsop kozen ter ge
legenheid van de opening van een Rabo
bank. De kinderen zwaaiden verrukt hun
wegzwevende ballon na. De volwassenen
hadden er echter niet zoveel vertrouwen in.
Het was een stralende dag met slechts een
heel klein beetje wind uit het zuidwesten.
Maar wat zich in de hogere luchtlagen af
speelde onttrok zich aan de menselijke
waarneming. Een krachtige wind leidde
verschillende ballonnen tot in het noorden
van Duitsland. Ja, zelfs Denemarken en
Zweden zochten de Rabobankballonnen
uit als landingsbaan.
Blij en gelukkig namen de kinderen, wier
ballonnen zo ver in het buitenland terecht
waren gekomen tijdens de prijsuitreiking
hun presentjes in ontvangst. Annet van der
Broek keek een beetje sip. Zij had taal toch
teken van haar luchtkameraadje verno
men. Even was deze vijfjarige koter teleur
gesteld, maar ze ging al weer snel over tot
de orde van alledag. Volgende keer beter,
toch?
Weken later - iedereen in Wekerom was
de ballonwedstrijd allang vergeten - viel
er een kaart bij de familie Van der Broek
door de bus. Uit Rusland. Ja hoor, de bal
lon van Annet had een communicatielijn
tussen Rakwere in Estland en Wekerom in
Gelderland tot stand gebracht. Annetje
glunderde. Zij kreeg alsnog een klein aar
digheidje van de Rabobank. Meer nog, ze
kwam zelfs in de plaatselijke krant te staan.
En nu haalt ze dan ook nog de landelijke
pers. Wie het laatst lacht...
Een ballon is in staat om op louter wind
kracht in één dag de enorme afstand Ne-
derland-Estland te overbruggen. De post,
met al haar moderne technieken doet er
weken over om het contact tot stand te
brengen. Maar laten we niet al te negatief
eindigen. Het siert de postbode dat hij de
'Zogevakseweg' feilloos als de Lagevalkse-
weg wist te identificeren,
Bank-CAO
Veel directeuren en medewerkers van de
aangesloten banken zullen hun wenkbrau
wen wel gefronst hebben, toen ze circulaire
13/390 lazen. Voor het eerst in de ruim
tachtigjarige geschiedenis van de organisa
tie is de kans op een werkstaking reëel. Zo
reëel, dat een aantal aanwijzingen gegeven
moest worden hoe te handelen als de drei
ging zich verder toespitst. De Rabobank-
organisatie, een toonbeeld van sociale rust
te midden van een al evenmin erg actiebe-
reid zijnde bedrijfstak, 'plat'. Het gaat je
voorstellingsvermogen te boven. Hoe is dat
mogelijk? Zijn 'de bazenwerkelijk zo star
Zijn de vakbondseisen echt zo overtrokken?
Laat ons eens wat dieper op de materie in
gaan.
Tot voor een paar jaren was het bij onze ban
ken gebruikelijk dat de arbeidsvoorwaarden
door het bestuur van de bank werden vast
gesteld. Aanvankelijk helemaal op eigen
houtje, allengs meer en meer aan de hand
van adviezen van de centrale bank. Wille
keur was daarbij bepaald niet onmogelijk.
Lag je bij je bestuur goed in de markt, dan
kon er natuurlijk wel eens wat meer dan in
het tegenovergestelde geval. Aan de andere
kant moeten we niet overdrijven: de bestu
ren bestonden en bestaan voor het overgro
te deel uit integere mensen, die best in staat
zijn een goede belangenafweging te maken.
Zo liep vrijwel elk personeelslid toch min of
meer redelijk tevreden met z'n salaris door
de bank te stappen. Wel hadden we natuur
lijk - zeker gedurende de laatste decennia -
de tijd mee: de koek werd alsmaar groter,
waardoor ieder wel een groter stukje te pak
ken kon krijgen.
Een paar jaar geleden sloot de centrale bank
zich als eerste van de organisatie en uitslui
tend voor haar eigen medewerkers aan bij
de bank-cao. De adviezen aan de plaatselij
ke banken, die daarvoor reeds terdege reke
ning hielden met de ontwikkelingen op per
soneelsgebied bij de concurrentie werden
nog meer op deze cao afgestemd. Per 1 ja
nuari 1981 volgden de plaatselijke banken
in overgrote meerderheid na een gedegen
studie van de commissie arbeidsverhoudin
gen (een commissie voornamelijk bestaan
de uit bestuurders van plaatselijke banken).
De stem van de belangrijkste groep belang
hebbenden, i.c. de personeelsleden, werd
daarbij nauwelijks gehoord.
(vervolg op pag. 1 2)
