2
'i i\ t s i
iigig H 111 if *Slt Np 1*1
i!M*
barre tocht. Ige vertrok 's morgens om acht
uur, natuurlijk in het Rabo-blauw. Om zes
uur was hij terug. Drijfnat, ijskoud, de voe
ten gewikkeld in plastic zakken. Maar toch
voldaan. Ondanks de ijskoude regen, mist,
modderwegen, de steile hellingen,
sneeuwval en gladheid had hij de Alpen
bedwongen.
De racefiets blijkt een uiterst snel vervoer
middel te zijn. De afstand Friesland-Zwit
serland is in een mum van tijd afgelegd. De
terugtocht naar Friesland, het uitgangs
punt van dit artikel levert dan ook geen
enkel probleem op. Theo en Ige wilden al
leen maar zeggen dat de Rabo Fiets Club
Friesland er is voor elke sportieve Friese
Rabo-fietser (en fietster) en dat belang
stellenden contact op kunnen nemen met
Ige Romkes op de Rabobank Opsterland-
Oost in Ureterp.
van de publiciteitscommissie van de Friese
banken zitten we nu goed gekleed en ste
vig in het zadel. Met het geld hebben we
namelijk Rabo-shirts, jacks en lange broe
ken gekocht,' zegt Ige. Op eigen kosten
hebben de leden wat beter fietsmateriaal
aangeschaft, na tot de ontdekking te zijn
gekomen dat dezelfde kilometers dan ge
makkelijker worden overbrugd.
Toch mag uit hun verhaal niet worden op
gemaakt dat de Rabo Fiets Club Friesland
louter bestaat uit ervaren hardrijders.
Theo: 'Ons clubje blijft uniek. Er is plaats
voor iedereen, van kruk tot crack. Wij
schrijven ons als RFCF elk jaar in voor een
groot aantal fietstochten zoals de Elfme
ren-, Elfsteden-, Elfheuvelentocht, waar
aan de leden kunnen deelnemen. Maar
het hoeft niet. Er zijn mensen die catego
risch en principieel weigeren naast de Elf
stedentocht één meter meer te fietsen.'
vraagd
Grinnikend voegt hij eraan toe: 'Die ene
tocht wordt dan in al z'n facetten beleefd
met z'n pijn, vermoeidheid, het niet meer
zien zitten, doorzetten en uiteindelijk de
eindroes.'
Anderen daarentegen trainen heel degelijk
en serieus om in topconditie aan de start
te verschijnen en de eer van RFCF hoog te
houden. Zo iemand is Frans Janssen bij
voorbeeld. In de vakanties traint hij zo'n
drie keer per dag, soms - dat moet worden
toegegeven - tot wanhoop van het gezin.
Vorig jaar verslond hij op deze manier
meer dan 10 000 kilometer op zijn slanke
stalen ros.
niet weerhouden om een week lang ver
schillende bergen op de fiets te bedwin
gen.'
Ige bleek zich goed thuis te voelen in de Al
pen, Theo had met zijn honderd kilo af en
toe meer moeite om omhoog te komen.
'Maar,' zegt de laatste, 'dat natuurwetten
altijd en overal gelden bleek tijdens de af
dalingen, toen ik Ige onder de invloed van
de zwaartekracht als een schicht voorbij
ging. Een geweldige ervaring om naar be
neden te suizen met een snelheid van om
en nabij de tachtig kilometer.'
Ige herinnert zich nog heel goed zijn 'ego
trip', een tocht van zo'n 140 kilometer over
drie bergen. Theo had bij voorbaat al de
pijp aan Maarten gegeven. Het werd een
Alpentocht
Maar vlak Theo en Ige ook niet uit! Taaie
doorzetters zijn het, voor geen kleintje ver
vaard. Zij bieden weerstand aan de harde
wind op het vlakke Friese land of aan de
steile hellingen van de Alpen. Dat laatste
vond vorig jaar plaats. Theo: 'Tijdens een
feestje en enigszins onder invloed van Bac-
chus opperde ik het idee: fietsen in de Al
pen. Dat leek mij het einde: de Alpen op de
fiets bedwingen, je afbeulen in een uren
lange klim en dan weer naar beneden sui
zen, neerkijken in gapende afgronden en
opkijken naar steile massieven, schitte
rend. Ige was, zoals altijd, direct bereid om
mee te gaan. En zo vertrokken we naar
Zwitserland. Het slechte weer in de vorm
van stortregens, kou en sneeuw kon ons
