er XEs» Baliewerk I Werkend aan de balie weet je een ding ze ker, je fungeert als visitekaartje van de bank. Wordt er vervolgens gepraat over de manier waarop baliepersoneel zijn taak be hoort te volbrengen, dan lopen de menin gen plotseling sterk uiteen. De heer J. van Dijk, baliemedewerker bij Rabobank Beek en Donk schrijft hierover het volgende: Volgens mij is het niet mogelijk om een vas te, altijd bruikbare werkwijze aan te geven, iedere cliënt vergt namelijk een andere ma nier van benadering. Tegen de notaris kan je niet 'gij' zeggen, en Teun de varkenshouder voelt zich niet op zijn gemak ais je hem met mijnheer aanspreekt. Uitgaande van ai die verschillende klanten met ai hun verschillende gedachten zal de ideale balie-employé erg flexibel moeten zijn en daarenboven over flink wat mensen kennis moeten beschikken. Hier komt nog bij dat er volgens mij ook nog sprake moet zijn van een goede commerciële gedachten- gang, die, ondanks onze coöperatieve grondslag, onontbeerlijk is. Een wondermens lijkt die baliemedewerker zoals ik die hierboven kenschets. Natuurlijk besef ik dat er bijna niemand is die van zich zelf kan zeggen ai deze punten goed te be heersen. Meestal zal het zo zijn dat ieder een wei wat van deze eigenschappen in zich heeft. Ook ik reken mij tot deze laatste groep. Per soonlijk heb ik daarom de commerciële trai ning ais een welkome aanvulling be schouwd. Vooral omdat je dan in groepsver band kritiek moet geven en moet incasseren ten aanzien van de houding tegenover klan ten. Mits deze kritiek opbouwend is, ga je toch nadenken en proberen je houding, in dien nodig, te veranderen. Het is daarom volgens mij erg belangrijk dat zo'n cursus regelmatig, eens per kwartaal, door balie-employés bezocht wordt, zodat je samen telkens weer van gedachten kunt wisselen over eventueel geconstateerde veranderingen. Misschien groeien we hier door wei uit tot de voorgenoemde 'wonder mensen Baliewerk II Meer dan dat, aldus de heer G. van Heu- ckelum, directeur van Rabobank Haatten. Volgens hem is het een kwestie van voor komendheid, tact, presentatie en veel qe- duld: Baliewerk is geen kwestie van helpen en wegwezen. Baliewerk is eigenlijk een te eenvoudige uitdrukking voor zeer belangrij ke werkzaamheden. Aan de balie moet men veel weten en alles kunnen signaleren. Voorbeeld: Een vrouwtje van zeventig komt haar AOW, pensioentje en vakantiegeld ophalen. Bij elkaar ongeveer 2500 gulden. Aan de balie wordt dat gesignaleerd en naar achteren doorgeseind. Het vrouwtje wordt verzocht binnen te komen en vindt het fijn de bank van binnen te zien. We kennen haar bij naam en toenaam. Haar man is in een verzorgingstehuis. We weten nog dat haar vader de geit molk. Niemand praat meer over haar vader die allang dood is maar zij vindt dat wel aardig dat ze daar op de bank nog over praten. Er wordt tegen haar gezegd dat ze beter bijv. f300,-kan meenemen en als het op is terug kan komen, want ze woont niet zo ver van de bank vandaan. Wij vonden het gewoon riskant om in de tegen woordige tijd f 2500,- in huis te halen. 'Ja maar, kan dat dan,vraagt ze verbijsterd, 'want mijne mins viet alles ok in ene keer. Ja, toen moest ik er toch haring of kuit van hebben. Ik zeg tegen haar: 'Ik wed dat ge thuis nog wel een paar centen hebt liggen. 'Ja,' zei ze, 'dat is waar, daar ligt nog wel wat geld.Gedaan of we erg geschrokken waren, hebben wij haar op haar hart ge drukt dat ze eigenlijk dezelfde middag nog moest terugkomen om dat geld te brengen. Nee, dat deed ze niet. Achteraf heb ik begre pen waarom. Ik heb toen gevraagd of ik thee mocht ko men drinken. Nou maar wat graag zei ze. Er komt ten slotte niet iedere dag zo maar ie mand over de vloer in dat bejaardenhuisje. Ze ging toen naar een hoekkastje en haalde daar een hele stapel bankenveloppen te voorschijn. Of ik het maar effentjes uit wilde zoeken. In iedere envelop zat een partijtje geld wat op de envelop was geschreven. Zat er in de envelop f4700, - dan stond vermeld g 4000.700. Onvoorstelbaar. Ik telde bijna f 60000,- bij elkaar. Ik heb haar gewezen op de grote gevaren waaraan ze had blootgestaan. Ze was toch maar blij dat de 'rommel' uit huis was. Ook dit was weer eens een verhaal, waaruit blijkt hoe belangrijk het is, dat iets wordt ge signaleerd. In dit geval behoeft men niet te kunnen praten. Dat is gewoon vingertop penwerk. Je hebt nog van die mensen die in een eigen huisje zitten, leven zoals vroeger en daar door veel kunnen verzamelen. Met andere cliënten moetje meer praten om ze te bena deren. Baliemedewerkers moeten dan alle registers open trekken om de cliënt te bena deren en eventueel in de spreekkamer te praten. Ten slotte neem ik de vrijheid erop te wijzen dat er aan directeuren, afdelingshoofden e.a. zeer nuttige cursussen worden gegeven in gesprekstechniek en c/iëntenbehartiging of hoe men zoiets ook mag noemen. Het eerste contact aan de balie is echter zeer belangrijk en het personeel moet alle gevoel, voorkomendheid, geduld en wat dies meer zij aanwenden om de eerste contacten te leggen. De eerste klap blijkt nog steeds een daalder waard te zijn. Mist echter het personeelslid aan de balie dat eerste contact, dan is het eng te weten dat niemand weet, dat er iets is misgegaan. Voor mezelf denk ik: 'Heb geduld en wees voorkomend en behandel de cliënt met ge voel, dan bereik je voor dient en de bank het gestelde doel. Puzzelprijs Het Bestuur en de Raad van Toezicht van onze bank vinden de prijzen die zij konden winnen bij het oplossen van de puzzel van Raboband 81/6 niet geslaagd. Zij spreken hun afkeer er over uit dat mensen als mik punt fungeren. Of het nu Nederlanders, Belgen of Amerikanen zijn, maakt geen verschil. Het Bestuur en de Raad van Toe zicht hopen dat u zorgvuldiger handelt in deze, en wenst u verder veel succes met dit blad. Bestuur en Raad van Toezicht Hellevoetsluis

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1982 | | pagina 6