De gevolgen van oplettend heid. ik Twee heren, keurig gekleed in een driedelig kostuum komen het bankgebouw binnen. Met grote belangstelling bekijken zij het inte rieur. Op de vraag van de baliemedewerkster wat zij voor de beide heren kan betekenen, opent één van hen een mooi varkensleren koffertje. Hierin liggen stapels briefjes van 25 gulden, netjes in af gepaste hoeveelheden met banderollen en elastiekjes bijeenge houden. In het Duits vragen zij of de bank dit kan wisselen voor briefjes van vijf. 9 Op alle mogelijke manieren wordt het ba- liepersoneel ingehamerd: wees alert op bijzondere voorvallen en personages. Onze collega's in Winschoten, waar zich boven beschreven situatie voordeed, hadden hun les goed onthouden. De grote belangstel ling die beide heren voor het interieur aan de dag legden en het vreemde verzoek waarmee zij zich aan de balie vervoegden, deden een hoop rode lampjes in de boven kamers opflikkeren. In Winschoten besluit men daarom niette voldoen aan het verzoek. De Duitsers stap pen het bankgebouw uit. Intussen viert de fantasie hoogtij. De een denkt een wissel truc te hebben voorkomen, de ander meent dat de heren weldra met wapengekletter zullen terugkomen om hun zakken met méér dan briefjes van vijf te vullen. Kortom, de situatie komt een ieder zó verdacht voor, dat wordt besloten de politie te waar schuwen. Weldra verschijnen de handha vers van orde en gezag. De twee Duitsers, die zich nog in de nabijheid van het bank gebouw bevinden worden meegenomen. Het mysterie van de keurige mansperso nen met hun opvallend gedrag en bijzon dere koffertje houdt de gemoederen de rest van de dag danig bezig. Aan het einde van de middag komen de verlossende woorden van de politie: De beide heren werkten bij een Duitse bank. Zij hadden geld nodig om in Duitsland gelegerde Ne derlandse militairen te kunnen uitbetalen. De bank, waarmee zij normaal deze trans acties deden, had echter die dag niet vol doende wisselgeld in huis. Daarom gingen zij met hun koffertje in Winschoten de bankboër op, om toch die biljetten van vijf te pakken te krijgen. Er zijn ongetwijfeld elegantere manieren te bedenken om achter de identiteit van de cliënten en het doel van hun visite te ko men, maar in Winschoten dachten ze ook: je kunt beter het zekere voor het onzekere nemen.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1982 | | pagina 11