Hoe graag men misschien zou willen, het medisch adviescentrum ten
behoeve van de plaatselijke banken kan niet de naleving afdwingen
van overigens goedbedoelde adviezen die keuringskandidaten mee
krijgen. Maar ai te vaak blijkt zo'n vingerwijzing onvoldoende aan te
spreken. Anderzijds zijn er in toenemende mate gelukkig ook mensen
die zich vrijwillig aanmelden voor zogenaamde promotiekeuringen.
Via zo'n medisch onderzoek willen ze antwoord op de vraag of zij de
aangeboden zwaardere functie - inclusief de spanningen die dat werk
met zich meebrengt - ook werkelijk aankunnen. Vaak worden de advi
seurs Sociale Zaken van de regiokantoren ook reeds ingeschakeld bij
het aanvragen van een dergelijke keuring.
ngstuk
Meestal krijgen mensen vooreen onder
werp als bedrijfsgezondheidszorg pas in
teresse als ze het nut ervan aan den lijve
hebben ondervonden. Het is een consta
tering, gebaseerd op de praktijk. Tevens
is het in grote lijnen wel de ervaring die
we hebben opgedaan bij een bezoek aan
het medisch adviescentrum van de Ra
bobank Nederland in Eindhoven. Hier
concentreert zich een belangrijk deel van
de bedrijfsgezondheidszorg voor perso
neel bij de plaatselijke banken. Vaak een
bron van eigenaardige misverstanden,
zo brengt een eerste kennismaking aan
het licht. Altijd nog zijn er massa's men
sen die de bedrijfsarts zien als een soort
verlengstuk van de huisdokter. Hoe ver
klaarbaar ook, het blijft een misverstand.
Normaal is de arts die bij een zieke komt
en dan zijn diagnose stelt. Daar is ieder
een aan gewend. De taak van een be
drijfsgezondheidsdienst daarentegen is
vooral preventief te werken, anders ge
zegd: men probeert te voorkomen dat
mensen ziek worden.
Menigeen binnen de Rabobankorganisa-
tie brengt intussen de bedrijfsgezond
heidsdienst ogenblikkelijk in verband
met de letters PMO. Ze staan voor het
begrip Periodiek Medisch Onderzoek.
Toch leeft op dit punt nog heel wat on
duidelijkheid, onwetendheid. Het bleek
weer eens tijdens een tweetal zoge
naamde thema-avonden, georgani
seerd door de Vereniging Personeel van
Rabobanken in de provincie Limburg.
'Geldt zo'n PMO nu voor iedereen of al
leen voor bepaalde groepen? Kan men
zich er ergens voor opgeven?' aldus een
van de aanwezige vragenstellers. Voor
een goed begrip hierbij een beknopte
uiteenzetting van de gang van zaken.
Verplicht zijn alleen de aanstellingskeu
ringen voor nieuw personeel. Wat be
treft het periodiek medisch onderzoek
werken we binnen de Rabobank op ba
sis van vrijwilligheid. Daarbij mikken we
op alle personeelsleden vanaf 35 jaar,
voor zover zij althans drie jaar of langer
in dienst zijn. Maar ook hier zie je weer
genoeg misverstanden. Op de aanmel-
dingslijst van menige bank prijkt dan bij
voorbeeld de naam van de directeur en
een eventuele onderdirecteur. Terwijl er
voor het overige personeel net zulke be
langen op het spel staan!
Zo zijn er nog wel een paar wijdvertakte
misvattingen aan te wijzen. Neem het
feit dat een belangrijk deel van de onder-
zoekgegevens wordt verkregen op basis
van vragenlijsten die de kandidaat ge
wetensvol moet proberen te beantwoor
den. Ook op dit punt lijkt enige toelich
ting niet misplaatst.
Bekloppen
De gevolgde methode houdt ten nauw
ste verband met de aard van de op te
sporen risicofactoren. Persoonlijk heeft
schrijver dezes daar wel even raar van
opgekeken. Je merkt uit gesprekken met
anderen een soortgelijke reactie. Er gaat
bij veel mensen niets boven lichamelijk
onderzoek. We menen dat we pas goed
onderzocht zijn als een dokter ons van
top tot teen heeft beklopt. Een psycholo
gische kwestie, menen overtuigde sup
porters van het vragensysteem in de
medische wereld. Met stelligheid wordt
in die kring beweerd dat je bij licha
melijk onderzoek nauwelijks nieuwe ge
gevens van enige betekenis vindt. Die
vragenlijsten spreken boekdelen. Men is
immers op zoek naar dingen die al in een
betrekkelijk vroeg stadium herkenbaar
zijn, en herstelbaar.
Argwaan
Hoewel tegenwoordig vrijwel geen
mens het zal wagen te twijfelen aan het
nut van de bedrijfsgezondheidszorg, is er
opmerkelijk genoeg toch hier en daar
nog wel een zeker wantrouwen waar
neembaar. Tekenend in dit verband is
het verhaal over de weigering van een
kandidaat om tegelijk met de ingevulde
vragenlijst een recente pasfoto in te zen
den. Hoe klein ook, je loopt anders altijd
het risico van persoonsverwisseling. Als
of ook maar iemand erover zou peinzen
misbruik van de gegevens te maken, is
de verklarende reactie namens het Me
disch adviescentrum. Alles wordt uiterst
vertrouwelijk behandeld. Hoe discreet
met het materiaal omgesprongen wordt
blijkt ook wel uit het gegeven dat zelfs
de huisarts van de betrokkene geen in
zage krijgt. Maar helemaal verdwijnt de
argwaan vermoedelijk nooit. Vooral is er
de angst dat medische gegevens op de
volgeNDi
van huisdokter
