Jeugd maakt
spaarpotten
naar eigen
ontwerp
Flairck
Wat doe je om de jeugd nadrukke
lijk te betrekken bij een evene
ment als de spaarweek? Bij de Ra
bobank Schipluiden hebben ze er
het volgende op gevonden: men
organiseerde een knutselwed-
strijd waarbij de jeugd naar eigen
idee een bewaarplaats voor de op
gespaarde zakcentjes mocht ont
werpen. De ontwerpen in de vorm
van een tekening, een schilderij of
uitgevoerd in klei, hout of anders
zins werden niet alleen deskun
dig beoordeeld, maar ook geëxpo
seerd in het bankkantoor. Voor ie
dere inzending was er minstens
een leuke attentie.
seerd, met handhaving van de lokale
identiteit van elke individuele bank.
Dat zoeken naar nieuwe vormen
moest ook nog een beetje snel ge
beuren met het oog op de voort
schrijdende automatisering. Nu het
nog kan moeten we ervoor zorgen
de band met de cliënt te verstevi
gen. Over enige tijd, wanneer geld
uit de muur getrokken kan worden,
is het misschien niet meer mogelijk.
Zo startte in 1980 het project bank-
adviseur. Na twee jaar zijn de erva
ringen dermate positief dat het in
voeren van het bankadviseurschap
niet alleen mogelijk maar ook wen
selijk wordt geacht.
Wie mocht denken dat de heren Van
der Schoor en Van Boxel nu op hun
lauweren gaan rusten, heeft het vol
komen bij het verkeerde eind. Het
experiment van de afgelopen twee
jaar heeft slechts betrekking gehad
op één deel van het cliëntenbe
stand: de particulieren. Inmiddels
zijn beide heren druk bezig met het
opzetten van een goed bedrijvenre-
latiesysteem. 'Een natuurlijk pro
ces,' aldus Van Boxel. Of zoals een
directeur van een experimentbank
het uitdrukte: 'Werken met een
goed relatiesysteem alleen voor
particulieren zonder de bedrijven
erin te passen, is gelijk aan zwem
men met alleen maar je armen.'
Tientallen mensen lopen druk geba
rend elkaar bevelen toe te roepen,
waar echter niemand zich aan
schijnt te storen.
Terwijl decorbouwers nog lustig
aan het timmeren zijn en lichttechni-
ci met veel kabaal de schijnwerpers
in de juiste stand brengen, neemt
Flairck op het podium plaats. Twee
maal spelen zij het deuntje dat zij tij
dens de uitzending ten gehore zul
len brengen. Uitsluitend ten behoe
ve van de beeld- en geluidsregis
seur. Zelf hebben ze hun zaakjes wel
voor elkaar. Ze spelen een gedeelte
uit hun nieuwste elpee 'Circus', die
ze in augustus hebben opgenomen.
'Goh, wat ging dat vreselijk,' ver
zucht Annet, wanneer ze het podium
afstapt om plaats te maken voor de
'meisjes' Maywood. 'Ik snap niet
waarom ze ons voor die uitzending
willen hebben.' Robin laat zich ont
vallen dat ze een prijs uitgereikt krij
gen. Enige verbazing en verwarring
bij de groep. 'Waarom wisten wij dat
niet?' vragen zij verwijtend aan Ro
bin. 'Omdat jullie het eigenlijk hele
maal nog niet mogen weten. Het
moest een verrassing blijven,' ver
klaart de manager zijn gedrag na
der. Hans vindt dat ze nu wel wat af
spraken moeten maken. Bijvoor
beeld wie de prijs in ontvangst zal
nemen. Dat moet een beetje structu
reel gebeuren, vindt hij. 'Stel je voor
dat het iets heel lelijks is, dan stapt
niemand van ons naar voren om dat
ding aan te pakken. En als het iets
moois is, dan grijpen we er alle vijf
tegelijk naar.' Hij vindt dat maar
slordig staan.
Terwijl Rogier van Otterloo zijn Me
tropoolorkest weer achter de lesse
naars probeert te krijgen om de
meisjes Maywood, die zijn pogingen
aandachtig gadeslaan, te begelei
den, wordt Robin aangeklampt door
een vertegenwoordigster van een
platenmaatschappij. Zij wil een af
spraak maken met de groep. Agen
da's worden getrokken. 'Maandag
16 november,' concludeert Robin.
'Als je dan niet kunt, wordt het er
gens in maart. We zitten hartstikke
vol en vanaf 15 december zijn de
mensen op vakantie en absoluut
voor iedereen onbereikbaar.' Hij
waakt over Flairck als een kloek
over haar kuikens.
Vermoeiend
Een bomvolle agenda, elke avond
een optreden, dikwijls ook nog even
een middagvoorstelling en daar tus
sendoor tv- en plaatopnamen. Is mu
ziek maken op deze manier nog wel
leuk?
'Volgende vraag,' repliceert Annet.
'Het is in ieder geval wel erg ver
moeiend.' Het is een zeer druk le
ven, dat niet iedereen volhoudt. In
de drie jaar van haar bestaan heeft
de groep dan ook al wat veranderin-
vervolg van pagina 17
vuld met camera's, kabels, schijn
werpers, geluidsinstallaties, stuk
ken decor en een podium waar de
leden van het Metropoolorkest bij
de binnenkomst van Flairck net van
afklimmen.
