KIJK
IN
Hebt u het er ook zo moeilijk mee? Ik
neem ten minste aan dat u ook 'okéet'.
Onze nationale gezondheidsactie heeft wél
wat overhoop gehaald. Fantastisch natuur
lijk dat zoveel mensen met elkaar samen
werken om onze gezondheid op te vijzelen.
Een uitermate goed streven waar we dan
ook allemaal van harte aan mee moeten
werken al was het maar uit bezuinigings
overwegingen.
Het is natuurlijk geen kleinigheid, die der
tig miljard, die de nationale gezondheids
zorg zo jaarlijks opslokt. Dertig miljard!
Als we dat met z'n allen wat omlaag kun
nen halen dan zijn we misschien al een heel
eind uit onze landelijke financiële nood. Al
leen, het is zo moeilijk.
Omdat ik het echt goed wil doen ben ik
maar begonnen met een reformcursus te
volgen. Al in de pauze van de eerste les
werd ik mij onder het genot van een kopje
overheerlijke brandnetelthee bewust dat ik
er niet veel van terecht had gebracht. In de
starthouding dus maar en dan niet alleen
starten maar ook volhouden.
Naarmate de cursus vorderde werd mijn
enthousiasme voor het gezondheidsstreven
bepaald niet groter. Maar kijk, iets is goed
of het is niet goed. Wél goed, dan moedig
voorwaarts.
We moeten niet meer roken. Dat is slecht
en wie rookt is niet gezien. Eigenlijk is dat
het enige voorschrift waar ik niet van wak
ker lig want ik denk niet dat de twee of drie
sigaretten per week die ik rook mijn ge
zondheid zullen aantasten.
Maar dan verder. Och hemeltje, wie reikt
mij dan de helpende hand. Want dat drin
ken! Ik ben bepaald geen alcoholiste maar
ik moet bekennen dat ik op de persconfe
rentie die ik gisteren bezocht toch weer
naar een glaasje port heb gegrepen. Na het
flauwe 'juutje' waar misschien ook nog
kleurstof in zat nam ik voor de afwisseling
een glaasje mineraal. Toen sloeg de zonde
toe. Een portje en nog een portje.
Op de cursus hebben we geleerd dat een
lekker stukje vlees echt niet zo goed is als
ik dacht. Bovendien eten al die dieren die
voor ons geslacht moeten worden de gra
nen op die in de magen van de mensen te
recht behoren te komen. Goed, goed, geen
vlees meer. Ik heb een vegetarisch kook
boek gekocht, maar ik hoop dat de vegeta
riërs me zullen vergeven, maar tot nu toe
zat ik nog niet met glanzende ogen aan de
dagelijkse dis. De linzen, de rauwkost, het
sojavlees, het kan me allemaal niet zo be
koren. Dat moet wennen, denk ik dan
maar. Afwisselen met een omelet? Nou
nee, eieren zijn slecht met die cholesterol.
Vet en suiker zijn ook al af te raden en dus
werd er op de cursus een koek gebakken
die de verwerpelijke ingedriënten miste. De
meeste dames (de heren waren na de eerste
les opeens verdwenen) jubelden dat het
héérlijk was en namen direct een tweede
stukje bij het kopje namaakkoftïe. Ik wilde
geen spelbreekster zijn, dus, nou ja, een
mens moet wel eens meer even flink zijn.
Trouwens echte koffie, denk aan uw hart.
Thee is trouwens ook niet aan te bevelen
want daar zit looizuur in. U drinkt zeker
ook herderstasjesthee, die zo goed voor uw
bloeddruk is.
Ik houd me graag aan de regels van een
eens begonnen spel, maar wil iemand mis
schien eens vertellen wat ik in een restau
rant moet bestellen? Door mijn beroep ben
ik regelmatig genoodzaakt in over het hele
land verspreide horecabedrijven mijn maal
te nuttigen. En als ik daar mijn nieuwe voe-
dingswensen naar voren breng loopt de
ober haastig naar een ander tafeltje. Over
zijn schouder zegt hij nog: 'Daar is de
kaart, zoekt u maar wat uit.' Je kan beter
naar de maan vragen. Ja mevrouw, ik weet
het, er zijn vegetarische restaurantjes,
maar meestal heb ik geen tijd om die met
een lantaarntje te gaan zoeken.
Och ja en dan die stress. Hoe leer ik ont
spannen leven met al die 'stressmakers' om
me heen? Een avondje televisiekijken en je
bloeddruk stijgt tot ongekende hoogte. Al
die ellende, al die eeuwig protesterende,
agerende, actievoerende, terrorisme uit
oefenende en schietende mensen, die er op
de wereld rondlopen. Ja, ja, er moet veel
veranderen, maar of dat nu de manier is?
In ieder geval zit de mens na een dag van
stressvolle arbeid 's avonds te kijken naar
een stressvolle buis. Op de cursus zeiden
ze: ontspannen, ademen, mediteren. Ik ben
er druk mee.
En wat is onnodig medicijngebruik? Dat
moeten we ook beperken. Zijn dat al die
zenuwtabletten, slaappillen, hoofdpijnpoe
ders? Wat moet je dan doen als de zenu
wen je uit die luie stoel jagen, de in de
nacht getelde schapen totaal niet slaapver
wekkend blijken te zijn en je hoofd bonst
van alle stress?
Toch is het fantastisch dat die gezond
heidsactie er is en ik wil graag meedoen.
We sparen geld en we krikken onze ge
zondheid op. Ik zie er zeker het nut van in,
maar och mensen, ik heb het er zo moeilijk
mee.
Soms denk ik wel eens, zou ik me maar
niet houden aan het advies dat ik eens uit
de mond van mijn grootvader optekende:
een matig mens is zijn vrijheid waard. Dan
kun je alles eten en alles drinken, al is het
met mate.
Mien Holthuizen
