""SS®»
Mirjam er
OEPORREL
TE'
Van forellen is bekend dat zij goed
gedijen in woest stromende berg-
beekjes. Daar zijn ze in hun element
en het is volgens velen een uiterst
enerverende bezigheid voor een
sportvisser om deze woeste rovers
aan de haak te slaan en vervolgens
op het droge te krijgen.
Een aardige bijkomstigheid is dat de
forel, wanneer hij in een bepaalde
omgeving opgroeit, een vis is, die
erg lekker smaakt. Zo'n omgeving
wordt in de meeste gevallen ge
creëerd in de vorm van kwekerijen,
waarvan er steeds meer in Neder
land worden opgezet. Hier worden
de oude beestjes 'afgestreken', zoals
dat in vaktermen genoemd wordt.
De eitjes komen in optimale omstan
digheden uit en de peuterforellen
worden in grote bakken vet gevoerd,
zodat ze vervolgens kunnen worden
afgevoerd naar diverse eetgelegen-
heden. Maar er kan nog meer wor
den gedaan met de forel die afkom
stig is van dit soort kwekerijen: het is
ook mogelijk deze uit te zetten in
speciale visserijen. Dat zijn grote vij
vers, waar vaak de natuur door men
senhand een beetje wordt geholpen
om een aangename omgeving voor
de vis te scheppen. Tegen betaling
kan de sportvisser hier het gevecht
met de inmiddels toch wel een
beetje gedegenereerde forel aan
gaan. De gevangen vis mag mee
naar huis genomen worden om te
dienen als exclusief hoofdgerecht
aan een feestelijke dis.
Eén van de forellenvisserijen is te
vinden in Polsbroek, dat in het werk
gebied van de Rabobank Lopik ligt.
Ten gerieve van degenen, die versto
ken zijn van een goed oriëntatiever
mogen, heeft de eigenaar een groot
bord langs de kant van de weg neer
gezet: Na 800 m lings.
Da's vast Visserslatijn. m
Bert van Helden bankiert - zoals het
hoort - bij de Rabobank in zijn woon
plaats Waddinxveen. Voor z'n werk
zocht hij het echter in Zoetermeer. Op
zichzelf niks bijzonders allemaal. Maar
wat doe je wanneer dan tijdens het
werk op een goed moment onver
wachts de voorraad kasmiddelen uit
geput raakt? Juist ja, je zet koers naar
het dichtstbijzijnde Rabobankkantoor,
in dit geval kantoor Meerzicht van de
Rabobank Zoetermeer. Daar roep je de
hulp in van kantoorhouder Van Velzen
en die maakt na telefonische rugge
spraak met de vakbroeders uit Wad
dinxveen al aanstalten het gevraagde
bedrag uit te betalen. Op de routine-
vraag naar een legitimatiebewijs over
handigt Bert van Helden gedwee diens
rijbewijs. Om even later als door een
adder gebeten overeind te vliegen
wanneer de Zoetermeerse bankman
hem losjes vertelt dat het document al
bijna een jaar z'n geldigheidsduur
kwijt is...
De Waddinxvener, in een spontaan te
lefoontje met de redactie van Rabo-
band: 'Dat noem ik nog eens dienstbe
toon. Zoveel hulpvaardigheid ver
wacht je niet. Het had met dat verlo
pen rijbewijs maar een paar maanden
langer hoeven te duren, of ik had weer
examen af kunnen leggen. Nu is alles
op het nippertje nog in orde gekomen.
Opnieuw de rijvaardigheidsproef af
leggen, ik moet er niet aan denken.
Zo'n grapje kost je bovendien al gauw
een paar honderd piek.'
'Goedemorgen, Rabobank Eist,' klinkt
het vriendelijk uit de telefoon, wanneer
men door middel van dit technische
wonder van de PTT, contact heeft gekre
gen met de Rabobank in dit vriendelijke
Gelderse dorpje. Weinigen kunnen ech
ter bevroeden dat deze stem ook zeer
dwingend en bevelend kan klinken. Het
is het stemgeluid van Mirjam Hendriks,
overdag werkzaam als telefoniste bij de
Rabobank Eist in Gelderland, maar ver
der elke minuut van haar vrije tijd te vin
den in de manege of het weiland. Zij is
verzot op paarden in het algemeen en in
het bijzonder op haar eigen trouwe vier
voeter, de pony Formateur.
Ze zijn in de loop der tijd goede maatjes
geworden. Zo goed, dat Mirjam en For
mateur als een hecht duo zich in wed
strijdverband best durven te meten met
andere koppels. Hoe goede maatjes zij
wel zijn, bleek vorig jaar bijvoorbeeld
toen zij in de zware dressuur, die in Bar-
neveld werd gehouden, Gelders Kampi-
