0
Pi
O
3
Indrukken
Jaarlijks worden er in Zeist gemiddeld
zo'n tachtig avonden aan rondleidingen
besteed. Een man die daarbij veelvuldig
fungeert als gastheer is Rob van der Lin
den. Het valt hem op hoe sterk de eerste
indrukken van de bezoekers vaak uiteen
lopen. 'Lang niet iedereen weet zo'n
computercentrum precies te plaatsen.
Er wordt volgens mij gedacht aan het
mysterie-Zeist of zoiets. Daarbij komt
dan nog dat men zich meteen bij aan
komst al ziet geconfronteerd met een
paar beveiligingsaspecten. Je kunt hier
niet zomaar doorlopen. Er komen naam
plaatjes aan te pas. Volstrekt logisch na
tuurlijk, maar daar sta je als buitenstaan
der niet zo bij stil. Misschien schrikt dat
een enkeling in het begin wat af. Bij an
dere groepen merken we dat een bezoek
aan het computercentrum deel uitmaakt
van een personeelsuitstapje. Dat schept
natuurlijk meteen al een sfeer die kan
variëren van gezellig tot jolig.'
Als inleider ('Ik hoop dat u het vanavond
met ons uithoudt') weet hij het ijs gauw
genoeg te breken. Soms met een kwink
slag ('We zullen het niet te laat maken')
als hem wordt toegefluisterd dat een
van de aanwezigen net in de huwelijks
boot is gestapt, maar altijd met een be
toog waarin uitdrukkelijk wordt ge
vraagd eventuele klachten niet op te
zouten: 'U bent er nu, stel al uw vragen
dus gerust'.
Verwerking
Van de Rabobanken zijn er 689 aange
wezen op het computercentrum te Zeist.
Veruit de meeste banken hebben in de
loop der jaren weieens achter de auto-
matiseringsschermen kunnen kijken. In
dien er een gastenboek voor groepsbe
zoeken zou bestaan, dan zouden de kre
ten 'leerzaam' en 'verhelderend' er onge
twijfeld veelvuldig in voorkomen. In feite
namelijk kan iedere bezoekende bank tij
dens of na de rondleiding in grote lijnen
zelf reconstrueren welke behandelingen
de als 'input' aangeleverde dagproduktie
per bank moet ondergaan alvorens het
gereed produkt in de vorm van 'output'
verzendklaar in de postzakken belandt...
Tijdens een inleidende dia-presentatie
en aansluitend gedurende hun rondgang
zien deelnemers de verwerking van al
het aangeleverde materiaal: de Kienzle-
telstroken of OCR-formulieren. In Zeist
alleen al staan zeven OCR-lezers opge
steld. Met hun eigen ogen kunnen de
bezoekers zien hoe de apparaten zonder
pardon ieder foutief ingevuld formulier
uitspuwen. Een eindje verderop draaien
de zogenaamde diskette-lezers. Hier ver
werkt Zeist de dagproduktie van banken
waar het automatiseringsproject KTS al
is ingevoerd. De OCR-formulieren zijn er
vervangen door zogenaamde diskettes.
De gegevens die ze vermelden worden
in vergelijking met de vroegere werkwij
ze tien keer sneller ingelezen, terwijl het
foutenpercentage aanmerkelijk lager
ligt. Tot nu toe is het KTS-systeem in ge
bruik bij ongeveer 150 banken. Een van
de argumenten bij invoering is onder
meer de grootte van de bank: bij een ba
lanstotaal dat hoger dan f 30 miljoen
ligt, rendeert de aanschaf van de vereis
te apparatuur. Wat capaciteit betreft
komt elke diskette overeen met 100
OCR-formulieren.
Overdonderd
In de loop van de avond en nacht -
worden in het computercentrum alle
mutaties gebufferd op tapes. Daarna be
gint het uitprinten van saldilijsten, dag
afschriften etc. Hebben de aangeleverde
gegevens hun werk gedaan, dan worden
ze opgeborgen op magneetschijven.
Een kijkje in hun bewaarplaats, een in
drukwekkende kluisruimte, ontbreekt
vanzelfsprekend op geen enkel excursie
programma. Hier staat de argeloze be
zoeker gegarandeerd perplex, overdon
derd door zoveel getallen. De magneet
schijven staan er rij aan rij, kast na kast.
Allemaal hebben ze hun voorgeschreven
bewaartijd. En dan te bedenken dat een
enkele schijf met de inhoud van 100 000
OCR-bladen overeenkomt. Toch zijn er-
bijvoorbeeld - alleen alweer tien mag
neetschijven nodig om alle saldigege-
vens van de rekening-courant te
'bergen'. M
