v^imAerts Bij onze komst blazen een paar prachtige zwanen nijdig de aftocht richting sloot. In hun kielzog wat angstig piepend jong dons. 'In derdaad prachtige beesten,' grijnst Cor Beemster. 'Vooral als het een groot koppel is dat neerstrijkt op andermans grond...' Het geheim van s NIBBIXWOUD woud is weliswaar nu een weg doorge trokken naar Wervershoof, maar voor dien was het voorbij Hauwert abrupt af gelopen. Nadere toelichting overbodig zeker. Uit overleveringen is bekend welk een hekel de dominee uit Oostwoud er aan had als hij in Hauwert te preken moest. Dwars door de weilanden liep het pad, en dus via nogal wat hekken. 'Het arme zooitje hierzo' werd nog met de nek niet aangekeken. Later kreeg Hauwert een eigen domineeswoning. Opnieuw schandaal. Voor mensen die al niks hadden, werd zo'n bouw vlug te duur. Een getergde boer werd het te gor tig. Hij vloog de uitvoerder naar de keel: 'Jij dondert op, of ik knijp door.' Dat hielp. 'Reken maar,' zo merkt Cor Beemster op, 'dat toen heel verschrikkeljk hard ge werkt is voor een beetje geld.' Eeuwen lang hebben eb en vloed vrij spel gehad op deze Westfriese landtong tussen Hoorn en Medemblik. Drooggevallen wad in wezen, waarbij het voor de mens telkens een hele toer is geweest de boel een beetje droog te houden. Beemster krijgt spontaan bijval van een plaatsge noot: 'Ja, we mogen elkaar hier over het algemeen graag een beetje goeiedag zeggen en als het moet een beetje samen praten ook.' Opgewekt dreigen de m heren vervolgens in dispuut te raken M De bollenvelden in de wijde omtrek lig gen er verlaten bij. Alleen de stugge schapenscheerder weet van geen op houden, evenmin als de klagende meute die hij vastberaden de jassen ontneemt. Verderop is 'geen mens te kijk'. De vee houder veronderstelt: 'Ze benne zeker om een koppie, het is ook zowat konkel- tijd.' Geen man die bol staat van zichzelf, deze Beemster. Nuchter. Achter menige uitspraak schuilt een grap. In dit gezel schap blijft het opletten geblazen voor wie de streektaal niet machtig is. Zodra het de natuur betreft ontsnapt niets de aandacht. Zelfs een mol die vlak voor de auto haastig oversteekt, ontgaat hem niet. Bereidwillig fungeert Beemster 'wanneer het ons voegt' als gids door de zogenaamde Zak van Hauwert. Vanwaar die weinig vleiende benaming? Het is gauw genoeg verteld. Vanuit Nibbix-

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1981 | | pagina 21