De grote schoonmaak Vondst 1 'Pure werkverschaffing' vonnist de een zonder blikken of blozen. Een ander, even verderop, spreekt niet minder beslist over 'een zure appel waar je doorheen moet om slagvaardig je diensten te kunnen aanbieden aan de klant. Elke bank met oog voor de toe komst heeft er later profijt van. Het loont ruimschoots de moeite nu even de mouwen op te stropen.' Ziedaar twee extreme commentaren met als enige overeenkomst dat ze allebei gaan over hetzelfde onderwerp. ledereen heeft er in deze maanden zo'n beetje de mond over vol. Er wordt momenteel namelijk driftig 'opgeschoond' bij de Raboban- ken. Je zou kunnen spreken over een administratieve variant op de grote schoonmaak die elk voorjaar zoveel huisvrouwen bezig houdt. Duizenden administratieve (hulpkrach ten zijn druk met de operatie 'opscho nen'. In taaie volharding worstelen ze pakken papier door, lijsten met een ge wicht van vele kilo's. Bij zo'n gelegen heid merken we weer eens aan den lijve wat het zeggen wil te werken in een organisatie die alleen al wat de sector particulieren aangaat, zaken doet met meer dan 7 miljoen landgenoten. En het nut van de klus die als alles bij de plaatselijke banken meezit eind augus tus zal zijn geklaard? Vooral deskun digen op marketinggebied kunnen daar boeiend over verhalen. Het komt erop neer dat je de computer opdracht kunt geven uit te vissen van welke diensten een cliënt gebruik maakt (en dus ook: van welke niet). Om dat uit te zoeken moeten nu nog alle bestanden van een bepaalde dienst (spaarbank, re kening-courant, leningen, verzekeringen, reizen etc.) worden nagelopen om te zien of die cliënt daarin voorkomt. Dat karwei - zo is ten minste de bedoeling - gaat de computer straks voor zijn reke ning nemen. Maar dan is het wel nood zakelijk dat de computer ook in alle be standen een bepaalde cliënt herkent als een en dezelfde persoon. En dat kan de machine alleen wanneer de namen ook in alle bestanden op volkomen identieke manier zijn geschreven en als ook de verder bij die klant behorende gegevens correct zijn ingevoerd. Op dat punt ha perde er tot nu toe nog wel het een en ander. Van het slimme opzetje leek weinig of niets terecht te komen. Onvolledigheid en slordigheid bij het noteren van de personalia der klanten brachten de zoe kende computer voortdurend op een dwaalspoor. Ook ontbrak het nogal aan eenheid bij vergelijking van gegevens uit de verschillende bestanden. Voor de ene bankdienst moest iemands geboorteda tum wel in het bestand, en voor de an dere hoefde het weer niet... ledereen met verantwoording voor het marktbe leid begreep dat er wat moest gebeuren. Men hield krijgsraad, met als resultaat dat werd besloten alle banken enthousi ast te maken voor 'de grote schoon maak'. Een hele kluif. Ten slotte zijn er heel wat plezieriger karweitjes denkbaar. Bij de Rabobank in het Friese Oude- en Nieuwehorne werkt Pietsje Jonkman-Snijders. Ook zij behoort tot de slachtoffers die voor de opgave staan de gewen ste eenheid te brengen in het zo genaamde relatiesysteem cliën ten. De ehorme klus van het opscho nen zette haar aan het denken. Dubbel, laat staan driedubbel werk bij het aanbrengen van cor recties in de personalia van de geachte cliëntèle vond zij maar niks. En dus bedacht Pietsje een methode hoe het eenvoudiger kon. Het resultaat? Voortaan kon voor het muteren van een aantal gegevens in diverse bestanden volstaan worden met één muta tieformulier. Haar vondst vindt nu alom toepassing. De Friese 'uit vindster' laconiek: '...gewoon koppie erbij houden als je iets doet.'

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1981 | | pagina 25