ven na de dood -ssassa»*--" Vreemde vogel? 17 mm AA/JLfw ^"n,n ieren en andere ,daloudei<s) S-m«w^"en Ïsüc^NeJeriaV artsen, doktoren voor inwendige ziekten, specialisten op het gebied van het mense lijk afweermechanisme, bacteriedeskun digen en verpleegkundigen. Maar hoe groot de technische en weten schappelijke vooruitgang ook is, de toepas sing ervan is afhankelijk van de mensen die bereid zijn na hun dood organen of weef sels af te staan. Te weinig donors Alleen al in Nederland dragen honderddui zenden een donorcodicil bij zich. Dat is een groot aantal en het lijkt op het eerste gezicht zelfs meer dan voldoende. Maar dat is het niet. De kans dat van iemands bereidheid ook werkelijk gebruik wordt ge maakt is uiterst klein. 'Dat komt,' zegt de Werkgroep Donorwerving, 'omdat onder meer de afname of uitname van organen en weefsels in het ziekenhuis moet plaatsvin den, waardoor alleen gebruik kan worden gemaakt van het aanbod van hen die ook in het ziekenhuis overlijden. De meeste men sen sterven thuis. Verder kan de ziekte van de donor het gebruik van diens organen onmogelijk maken. Ten slotte kan de do nor te oud zijn. Voor het afstaan van bij voorbeeld een nier is de leeftijdsgrens vijf tig jaar.' Veel mensen hebben er bezwaar tegen dat na hun dood weefsels of organen uit hun lichaam worden gehaald. Anderen hebben (nog) geen codicil op zak, omdat ze denken dat daardoor later hun nabestaanden op de één of andere manier worden lastiggeval len, Maar verreweg de meesten die best toekomstig donor zouden kunnen zijn, zijn er eenvoudig nog niet toegekomen dat 'geen bezwaar' in een schriftelijke verkla ring vast te leggen. Speciale stichting Even een wat griezelig stukje om duidelijk te maken wat er gebeurt als een mogelijke donor is overleden. Natuurlijk wordt terde ge onderzocht of hij of zij inderdaad is ge storven. Onder meer wordt daarvoor een eeg (elektro-encefalogram) van de hersenen gemaakt en worden bloeddruk, ademhaling en reactie op krachtige pijnprikkels diep gaand onderzocht. Bij dat onderzoek komen ook de nodige ge gevens beschikbaar voor het zoeken van de 'best passende' ontvanger van de organen van de overledene. Om dat een beetje effi ciënt te kunnen doen, is een speciale stich ting in het leven geroepen: Stichting Euro transplant, die met behulp van de compu ter (waarin alle gegevens over mogelijke orgaanontvangers in Nederland, België, West-Duitsland, Oostenrijk en Zwitser land zijn opgeslagen) aangeeft waar de bruikbare organen en weefsels het beste naar toe kunnen. Ingreep onzichtbaar Als Eurotransplant (waarin ruim 150 dia lyse- en 52 transplantatiecentra samenwer ken) aan het werk gaat, komt ook een spe ciaal afnameteam in actie. Weefsels en or ganen van de donor worden verwijderd en voor transport geprepareerd. Het spreekt De Bloedtransfusiedienst van het Nederlandse Rode Kruis voert in zijn herkenningsembleem een peli kaan met jongen. Waarom Het Medisch Bureau van de Bloed transfusiedienst geeft uitleg. 'In tij den van erge voedselschaarste pikt de moederpelikaan haar borst ka pot. Ze voedt dan haar jongen met haar eigen bloed. Bloeddonors ge ven ook een stukje van zichzelf. Een prima verhaal natuurlijk. 'Jam mer alleen,zo voegt de Bloedtrans fusiedienst er eerlijkheidshalve aan toe, 'dat deskundigen tegenwoordig nogal twijfelen aan het edelmoedige gedrag dat de pelikaan wordt toege schreven.' Maar het plaatje blijft mooi.. vanzelf dat daarbij de grootst mogelijke zorgvuldigheid in acht wordt genomen. Want na de 'operatie' komt het stoffelijk overschot weer ter beschikking van de na bestaanden. Opbaren en begraven of cre meren kunnen normaal plaatsvinden. 'Dat de overledene weefsels of organen heeft af gestaan is niet te zien,' aldus de Werkgroep Donorwerving. 'En er zijn voor de nabe staanden geen kosten aan verbonden. Evenmin kunnen er problemen met de ver zekering ontstaan.' Groeiproblemen bij kinderen verhelpen Door het bij je dragen van een donorcodi cil stel je na je dood je organen en weefsels aan anderen ter beschikking.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1981 | | pagina 19